Language of document : ECLI:EU:T:2013:411

Sprawa T‑110/12

(publikacja fragmentów)

Iranian Offshore Engineering & Construction Co.

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin na dostosowanie żądań – Dopuszczalność – Obowiązek uzasadnienia – Oczywisty błąd w ocenie

Streszczenie – Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 6 września 2013 r.

1.      Postępowanie sądowe – Akty uchylające i zastępujące w trakcie postępowania zaskarżone akty – Wniosek o zezwolenie na dostosowanie żądań stwierdzenia nieważności sformułowany w trakcie postępowania – Termin na przedstawienie takiego wniosku – Rozpoczęcie biegu terminu – Data podania do wiadomości zainteresowanych nowego aktu

(art. 263 akapit szósty TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 102 § 1, 2; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 24 ust. 3; rozporządzenie Rady nr 267/2012, załącznik IX)

2.      Postępowanie sądowe – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Określenie przedmiotu sporu – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Określenie zarzutów według ich istoty, a nie formalnej kwalifikacji

3.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Zarzuty – Brak lub niewystarczający charakter uzasadnienia – Zarzut odrębny od zarzutu braku materialnej zgodności z prawem

(art. 263 akapit drugi TFUE)

4.      Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Decyzja wpisująca się w kontekst znany zainteresowanemu umożliwiająca mu zrozumienie zakresu podjętego wobec niego środka – Dopuszczalność zwięzłego uzasadnienia

(art. 296 TFUE; decyzja Rady 2011/783/WPZiB, art. 1; rozporządzenia Rady: nr 1245/2011, art. 1; nr 267/2012)

5.      Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Kontrola sądowa zgodności z prawem – Obowiązek przekazania dowodów obciążających – Zakres

(decyzja Rady 2011/783/WPZiB, art. 1; rozporządzenia Rady: nr 1245/2011, art. 1; nr 267/2012)

6.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Stwierdzenie nieważności w dwóch różnych momentach dwóch aktów zawierających identyczne środki ograniczające – Ryzyko poważnego naruszenia pewności prawa – Utrzymanie w mocy skutków pierwszego z tych aktów do momentu skuteczności stwierdzenia nieważności drugiego

(art. 264 akapit drugi TFUE, art. 280 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 56 akapit pierwszy, art. 60 akapit drugi; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, zmieniona decyzją 2011/783/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 267/2012, załącznik IX)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 16–18, 20, 21)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 29)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 30)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 37–41)

5.      Względy nadrzędne dotyczące bezpieczeństwa lub utrzymywania stosunków międzynarodowych Unii i jej państw członkowskich mogą stać na przeszkodzie informowaniu zainteresowanych o niektórych okolicznościach, a co za tym idzie, wysłuchaniu ich co do tych okoliczności. Jednakże ten uzasadniony wyjątek od prawa do obrony musi pozostawać w zgodzie z przestrzeganiem prawa do skutecznej niezawisłej i bezstronnej kontroli sądowej, na podstawie której sąd Unii powinien mieć możliwość kontrolowania zgodności z prawem środków w postaci zamrożenia funduszy i nie mogą mu stać na przeszkodzie tajność lub poufność dowodów i informacji wykorzystanych przez Radę.

(por. pkt 52, 53)

6.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 74–78)