WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (izba ds. odwołań)
z dnia 13 października 2008 r.
Sprawa T‑43/07 P
Neophytos Neophytou
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Odwołanie – Służba publiczna – Konkurs otwarty – Odrzucenie kandydatury skarżącego – Skład komisji konkursowej na egzaminach ustnych – Zasada równego traktowania – Nowe zarzuty – Naruszenie prawa – Odwołanie w części bezzasadne a w części zasadne – Przekazanie do Sądu do spraw Służby Publicznej
Przedmiot: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 13 grudnia 2006 r. w sprawie F‑22/05 Neophytou przeciwko Komisji, Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑159, II‑A‑1‑617, mające na celu uchylenie tego wyroku.
Orzeczenie: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 13 grudnia 2006 r. w sprawie F‑22/05 Neophytou przeciwko Komisji zostaje uchylony w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej stwierdził niedopuszczalność podniesionych przez Neophytosa Neophytou podczas rozprawy w pierwszej instancji zarzutów, streszczonych w pkt 27 wyroku, z wyjątkiem ostatniego. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Sprawa zostaje przekazana do Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej. Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Streszczenie
1. Odwołanie – Zarzuty – Dopuszczalność – Przesłanki – Przedstawienie argumentów podniesionych już przed Sądem do spraw Służby Publicznej – Brak wpływu
(statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1; regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 138 § 1 lit. c))
2. Odwołanie – Zarzuty – Kontrola przez Sąd Pierwszej Instancji dokonanej przez Sąd do spraw Służby Publicznej kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych
(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 48 §2)
3. Urzędnicy – Konkurs – Komisja konkursowa – Skład
(regulamin pracowniczy, załącznik III, art. 3)
4. Postępowanie – Podnoszenie nowych zarzutów w toku postępowania – Zarzut oparty na okolicznościach podniesionych w toku postępowania
(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 48 § 2)
5. Odwołanie – Zarzuty – Przeinaczenie dowodów
6. Urzędnicy – Konkurs – Komisja konkursowa – Skład
(regulamin pracowniczy, załącznik III, art. 3)
1. W sytuacji gdy wnoszący odwołanie kwestionuje wykładnię lub zastosowanie prawa wspólnotowego przez sąd rozpoznający sprawę w pierwszej instancji, okoliczności prawne rozpatrywane w pierwszej instancji mogą ponownie być rozważane w ramach odwołania. Gdyby bowiem wnoszący odwołanie nie mógł oprzeć odwołania na zarzutach i argumentach podniesionych w pierwszej instancji, postępowanie odwoławcze pozbawione byłoby częściowo sensu. Tym samym wnoszący odwołanie może w ramach odwołania powołać się na zarzuty dotyczące ustaleń faktycznych i ich oceny w zaskarżonym wyroku, jeżeli podnosi, że sąd rozpoznający sprawę w pierwszej instancji dokonał ustaleń, których nieprawidłowość wynika z akt sprawy, lub że przeinaczył dowody, które zostały mu przedstawione. Jednakże z art. 11 ust. 1 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz z art. 138 § 1 lit. c) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji wynika, że odwołanie powinno w sposób precyzyjny wskazywać kwestionowane elementy wyroku, o którego uchylenie się wnosi, a także argumenty prawne wysunięte konkretnie na poparcie tego odwołania.
(zob. pkt 24, 41)
Odesłanie: Trybunał: sprawa C‑352/98 P Bergaderm i Goupil przeciwko Komisji, 4 lipca 2000 r., Rec. s. I‑5291, pkt 34; sprawa C‑488/01 P Martinez przeciwko Parlamentowi, 11 listopada 2003 r., Rec. s. I‑13355, pkt 39, 40 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa C‑229/05 P PKK i KNK przeciwko Radzie, 18 stycznia 2007 r., Zb.Orz. s. I‑439, pkt 32–35
2. W sytuacji gdy wnoszący odwołanie kwestionuje kwalifikację prawną okoliczności faktycznych dokonaną przez sąd rozpoznający sprawę w pierwszej instancji, aby wywieść z tego skutki prawne, to chodzi tu o kwestię prawną, która może zostać podniesiona w ramach odwołania. Tak jest w przypadku, między innymi, kwestii prawnej dotyczącej tego, czy stwierdzona jednoczesna obecność członka i jego zastępcy w trakcie narad komisji konkursowej może mieć wpływ na głosowanie w ramach komisji konkursowej, a tym samym powodować niezgodność tego głosowania z prawem.
(zob. pkt 45, 46, 71)
Odesłanie: Trybunał: sprawa C‑136/92 P Komisja przeciwko Brazzelli Lualdi i in., 1 czerwca 1994 r., Rec. s. I‑1981, pkt 49; sprawa C‑412/05 P Alcon przeciwko OHIM, 26 kwietnia 2007 r., Zb.Orz. s. I‑3569, pkt 38–40
3. Jednoczesna obecność członków i ich zastępców w komisji konkursowej w trakcie egzaminów ustnych konkursu nie powoduje niezgodności z prawem prac ani składu komisji, o ile w takich okolicznościach zastępca członka nie ma prawa głosu.
(zob. pkt 53)
Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑290/03 Pantoulis przeciwko Komisji, 13 września 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑241, II‑1123, pkt 62, 77, 78; sprawa T‑100/04 Giannini przeciwko Komisji, 12 marca 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 210
4. Artykuł 48 § 2 akapit pierwszy regulaminu Sądu Pierwszej Instancji zabrania podnoszenia nowych zarzutów w toku postępowania, chyba że ich podstawą są okoliczności ujawnione dopiero w toku postępowania. Analogiczne rozwiązanie należy zastosować w odniesieniu do zastrzeżenia podniesionego na poparcie zarzutu. Ponadto przepis ten w żaden sposób nie wyklucza, by okoliczności te mogły być ujawnione przy okazji środka organizacji postępowania. Wreszcie prekluzja przewidziana w tym przepisie w zakresie, w jakim ogranicza możliwość podniesienia przez daną stronę wszelkich okoliczności koniecznych do uwzględnienia jej roszczeń, powinna być interpretowana zawężająco.
(zob. pkt 76)
Odesłanie: Trybunał: sprawy połączone C‑238/99 P, C‑244/99 P, C‑245/99 P, C‑247/99 P, od C‑250/99 P do C‑252/99 P i C‑254/99 P Limburgse Vinyl Maatschappij i in. przeciwko Komisji, 15 października 2002 r., Rec. s. I‑8375, pkt 370; Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑32/91 Solvay przeciwko Komisji, 29 czerwca 1995 r., Rec. s. II‑1825, pkt 40; sprawa T‑231/99 Joynson przeciwko Komisji, 21 marca 2002 r., Rec. s. II‑2085, pkt 156
5. W celu ustalenia, czy sąd rozpoznający sprawę w pierwszej instancji przeinaczył środki dowodowe zawarte w dokumentach dotyczących składu komisji konkursowej, gdy uznał za niedopuszczalne podniesione podczas rozprawy w pierwszej instancji zarzuty dotyczące niezgodnego z prawem mianowania komisji i ograniczonej liczby jej członków, Sąd Pierwszej Instancji ma obowiązek zbadania, czy akta sprawy w pierwszej instancji, a w szczególności dokumenty przedłożone przez Komisję, pozwalają na ustalenie znaczenia i zakresu tych zarzutów i na kontrolę, czy Sąd do spraw Służby Publicznej dopuścił się oczywistego błędu przy odczytaniu i ocenie tych dokumentów.
Jest tak, w przypadku gdy w aktach sprawy nic nie wskazuje na to, by skarżący był w stanie podnieść wcześniej te części zarzutu na rozprawie w pierwszej instancji.
(zob. pkt 78, 80, 82)
Odesłanie: Trybunał: sprawa C‑326/05 P Industrias Químicas del Vallés przeciwko Komisji, 18 lipca 2007 r., Zb.Orz. s. I‑6557, pkt 57–60
6. Zadaniem komisji konkursowej jest ścisłe czuwanie nad przestrzeganiem zasady równego traktowania kandydatów, a zadaniem sądu wspólnotowego jest zbadanie, czy skład komisji konkursowej podczas egzaminów ustnych był zgodny z wymogami proceduralnymi ustalonymi we wspólnotowym porządku prawnym. Nieprzestrzeganie przez komisję konkursową norm regulujących jej prace należy zakwalifikować jako naruszenie istotnych wymogów proceduralnych, a tym samym skarżący nie jest zobowiązany do wykazania, że wynik konkursu mógłby być inny, gdyby nie dopuszczono się tego naruszenia.
Ponieważ zasada równego traktowania leży u podstaw zasad dotyczących składu komisji konkursowych, sąd wspólnotowy dopuszcza się naruszenia prawa, gdy pomija ścisły związek istniejący pomiędzy tą zasadą a zasadami dotyczącymi składu komisji konkursowej.
(zob. pkt 85, 86)
Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑95/98 Gogos przeciwko Komisji, 23 marca 2000 r., RecFP s. I‑A‑51, II‑219, pkt 25, 37–39, 53, 54 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑165/03 Vonier przeciwko Komisji, 10 listopada 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑343, II‑1575, pkt 40