Αναίρεση που άσκησε στις 14 Φεβρουαρίου 2007 ο Νεόφυτος Νεοφύτου κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 13 Δεκεμβρίου 2006 στην υπόθεση F-22/05, Νεοφύτου κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-43/07 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Νεόφυτος Νεοφύτου (Itzig, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: Σ. Α. Παππάς, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και, κατά συνέπεια, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη με την αρχική προσφυγή απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ)·

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ο αναιρεσείων ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-22/05, καθόσον μ' αυτήν το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, αφενός, έκρινε ότι οι αιτιάσεις που πρόβαλε ο αναιρεσείων κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση ήταν απαράδεκτες και, αφετέρου, αποφάνθηκε ότι δεν υπήρξε παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

Προς στήριξη του πρώτου λόγου αναιρέσεως, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι το επιχείρημά του σχετικά με τη σύνθεση της επιτροπής έπρεπε να θεωρηθεί παραδεκτό δεδομένου ότι στηριζόταν σε νέα πραγματικά στοιχεία τα οποία προέκυψαν κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση. Ισχυρίζεται επίσης ότι η παράτυπη σύνθεση ενός οργάνου αποτελεί ζήτημα αρμοδιότητας και ότι, επομένως, θα έπρεπε να εξετασθεί αυτεπαγγέλτως. Κατά συνέπεια, ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι δεν θα έπρεπε να στερηθεί του δικαιώματος να προβάλει το νέο στοιχείο αυτό.

Ο αναιρεσείων διατείνεται επίσης ότι η αιτίαση αυτή συνδέεται άμεσα με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως ο οποίος αντλείται από την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων εξαιτίας της παράτυπης συνθέσεως της επιτροπής. Βάσει αυτού, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προέβη σε πεπλανημένη εφαρμογή της προαναφερθείσας αρχής και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφαση όσον αφορά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του επίμαχου διαγωνισμού. Επιπλέον, παρανόησε τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος και παρέλειψε να εξετάσει ένα ορισμένο αριθμό εξ αυτών.

____________