Προσφυγή της 8ης Φεβρουαρίου 2022 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας
(Υπόθεση C-85/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Gr. Koleva, C. Hermes)
Καθής: Δημοκρατία της Βουλγαρίας
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
1. να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 4, και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (στο εξής: οδηγία για τους οικοτόπους) 1 διότι
δεν όρισε, το ταχύτερο δυνατόν και, το αργότερο, μέσα σε μια εξαετία, ως ειδικές ζώνες διατήρησης (στο εξής: ΕΖΔ) 194 από τις συνολικά 229 περιοχές που αναγνωρίσθηκαν ως τόποι κοινοτικής σημασίας (στο εξής: ΤΚΣ) με τις αποφάσεις 2009/93/ΕΚ, 2009/91/ΕΚ και 2009/92/ ΕΚ της 12ης Δεκεμβρίου 2008 και με την απόφαση 2013/23/ ΕΚ της 16ης Νοεμβρίου 2021,
παρέβη συστηματικώς και διαρκώς την υποχρέωση που υπέχει να καθορίσει συγκεκριμένους λεπτομερείς στόχους διατήρησης για τις ζώνες αυτές,
παρέβη συστηματικώς και διαρκώς την υποχρέωση που υπέχει να καθορίσει τα αναγκαία μέτρα διατήρησης που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος Ι και των ειδών του παραρτήματος ΙΙ τα οποία απαντώνται στους τόπους αυτούς και
δεν μετέφερε προσηκόντως στην εθνική έννομη τάξη το άρθρο 6, παράγραφος 1.
2. να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η εν λόγω υπόθεση αφορά την εκ μέρους της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας εσφαλμένη μεταφορά στην εθνική έννομη τάξη του άρθρου 6, παράγραφος 1, καθώς και την εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 4, και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας για τους οικοτόπους.
Το άρθρο 4, παράγραφος 4, της οδηγίας για τους οικοτόπους προβλέπει ότι, όταν ένας τόπος κοινοτικής σημασίας επιλέχθηκε δυνάμει της διαδικασίας της παραγράφου 2, το οικείο κράτος μέλος ορίζει τον εν λόγω τόπο ως ΕΖΔ το ταχύτερο δυνατόν και, το αργότερο, μέσα σε μια εξαετία. Με την απόφασή του στην υπόθεση C-849/19, Επιτροπή κατά Ελλάδας (EU:C:2020:1047), το Δικαστήριο εξήγησε ότι τα κράτη μέλη έχουν επίσης την υποχρέωση καθορισμού συγκεκριμένων λεπτομερών στόχων διατήρησης για κάθε ΕΖΔ. Κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας για τους οικοτόπους, τα κράτη μέλη καθορίζουν για τις ΕΖΔ τα αναγκαία μέτρα διατήρησης που ενδεχομένως συνεπάγονται ειδικά ενδεδειγμένα σχέδια διαχείρισης ή ενσωματωμένα σε άλλα σχέδια διευθέτησης και τα δέοντα κανονιστικά, διοικητικά ή συμβατικά μέτρα που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των ειδών του παραρτήματος II τα οποία απαντώνται στους τόπους αυτούς.
Κατά την άποψη της Επιτροπής, η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις ακόλουθες υποχρεώσεις που υπέχει από τις προαναφερθείσες διατάξεις: να ορίσει τις ΕΖΔ εντός της ταχθείσας προθεσμίας, να καθορίσει συγκεκριμένους λεπτομερείς στόχους διατήρησης για κάθε ΕΖΔ, να καθορίσει τα αναγκαία μέτρα διατήρησης και να μεταφέρει προσηκόντως στην εθνική έννομη τάξη το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας για τους οικοτόπους.
____________
1 ΕΕ 1992, L 206, σ. 7.