Προσφυγή της 15ης Φεβρουαρίου 2010 - Zuckerfabrik Jülich κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-66/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Zuckerfabrik Jülich AG (Jülich, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H.-J. Prieß και B. Sachs, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 1193/2009 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη διόρθωση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1762/2003, (ΕΚ) αριθ. 1775/2004, (ΕΚ) αριθ. 1686/2005 (ΕΚ), αριθ. 164/2007 και τον καθορισμό των εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης για τις περιόδους εμπορίας 2002/03, 2003/04, 2004/05 και 2005/06,
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής της, έξι λόγους ακύρωσης.
Ο πρώτος λόγος ακύρωσης συνίσταται στον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι συντρέχει, κατ' αναλογία, παράβαση του άρθρου 233 ΕΚ (άρθρου 266 ΣΛΕΕ), διότι η Επιτροπή δεν συμμορφώθηκε με τις επιταγές του Δικαστηρίου, όπως αυτές προκύπτουν από την απόφαση της 8ης Μαΐου 2008, C-5/06 και C-23/06 έως C-36/06, Zuckerfabrik Jülich κ.λπ. (Συλλογή 2008, σ. I-3231). Με την εν λόγω απόφαση το Δικαστήριο καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προσδιορίζονται οι παράμετροι "εξαγώγιμο πλεόνασμα" και "συνολικός όγκος των εξαγωγών ως προς τις οποίες έχουν αναληφθεί υποχρεώσεις" για τις περιόδους εμπορίας ζάχαρης 2002/03 έως 2005/06. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή αλλοίωσε επίσης, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, την τρίτη παράμετρο, το "συνολικό ποσό των επιστροφών", μολονότι ο υπολογισμός της δεν αποτελούσε αντικείμενο της υπόθεσης Zuckerfabrik Jülich.
Ο δεύτερος λόγος ακύρωσης στηρίζεται στον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί παραβάσεως από την Επιτροπή του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1260/2001
1, καθώς και του γράμματος και του πνεύματος του κανονισμού αυτού. Συναφώς η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η Επιτροπή, για να εξεύρει το συνολικό ποσό των επιστροφών, συνυπολόγισε τις επιστροφές κατά την εξαγωγή για τις οποίες δεν είχε υποβληθεί αίτηση καταβολής και οι οποίες δεν είχαν καταβληθεί. Επιπλέον, ο κατ' αποκοπή υπολογισμός των μηνιαίων εξαγωγών οδηγεί σε ανακριβείς υπολογισμούς. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι το Δικαστήριο, με την απόφαση Zuckerfabrik Jülich, απαγόρευσε τον προσδιορισμό της συνολικής ζημίας σε ύψος μεγαλύτερο από το ύψος των εξόδων λόγω επιστροφών.
Τρίτον, έχει παραβιαστεί η απαγόρευση της αναδρομικής εφαρμογής, καθόσον η Επιτροπή, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, τροποποίησε αναδρομικά το συνολικό ποσό των επιστροφών.
Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι στις 3 Νοεμβρίου 2009 η Επιτροπή δεν ήταν πλέον αρμόδια να εκδώσει κανονισμό για εισφορές παραγωγής για τις περιόδους εμπορίας ζάχαρης 2002/2003 έως 2005/2006, διότι ο κανονισμός 1260/2001, τον οποίο η Επιτροπή αναφέρει ως νόμιμο έρεισμα, δεν ίσχυε πλέον κατά το χρονικό σημείο της έκδοσης του προσβαλλόμενου κανονισμού ούτε υπήρχε καμία άλλη πράξη του παράγωγου δικαίου που να παρέχει νόμιμο έρεισμα, ενώ, σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διατάξεις της Συνθήκης ΕΚ, αρμοδιότητα είχε το Συμβούλιο και όχι η Επιτροπή.
Ο πέμπτος λόγος ακύρωσης συνίσταται στον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι συντρέχει παράβαση του άρθρου 37, παράγραφος 2, ΕΚ, διότι, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, έπρεπε να έχει επιλεγεί άλλη διαδικασία για την έκδοση του κανονισμού.
Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι συντρέχει παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης κατά το άρθρο 253 ΕΚ (άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ), διότι η Επιτροπή παραθέτει μεν ως αιτιολογία του προσβαλλόμενου κανονισμού την εφαρμογή της απόφασης Zuckerfabrik Jülich, αλλά, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, δεν λαμβάνει υπόψη τις επιταγές που απορρέουν από την απόφαση αυτή.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (ΕΕ L 178, σ. 1).