Αναίρεση που άσκησε στις 8 Δεκεμβρίου 2011 ο Harald Mische κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 29 Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση F-70/05, Mische κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-641/11 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Harald Mische (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: R. Holland, J. Mische και M. Velardo, δικηγόροι)
Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση F-70/05 και, κατά το δυνατόν, στηριζόμενο στα προβαλλόμενα ενώπιόν του πραγματικά περιστατικά, να εκδώσει απόφαση, και
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 11ης Νοεμβρίου 2004 κατά το μέρος που ορίζει την κατάταξη του προσφεύγοντος·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να αποκαταστήσει κάθε προκληθείσα ζημία (συμπεριλαμβανομένων της ζημίας στη σταδιοδρομία του και στις νόμιμες και κανονικές αποδοχές του και της ηθικής βλάβης, πλέον τόκων υπερημερίας, κ.λπ.)·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εσφαλμένως παρέλειψε να εξετάσει λόγο ακυρώσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 1, του Χάρτη Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και της παραγράφου 3 της ίδιας διατάξεως σχετικά με το δικαίωμα αποζημιώσεως, ήτοι παραβίαση των προϋποθέσεων περί "ισότιμης" και "έγκαιρης" επεξεργασίας των υποθέσεων του αναιρεσείοντος όσον αφορά σε πλήθος πραγματικών περιστατικών, καίτοι αυτός ο λόγος ακυρώσεως είχε ρητώς προβληθεί.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εσφαλμένως έκρινε ως απαράδεκτο λόγο ακυρώσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 5, του ΚΥΚ, του οποίου οι ειδικές κατά νόμο προϋποθέσεις προβλέπουν ότι "οι υπάλληλοι που ανήκουν στην ίδια ομάδα καθηκόντων υπόκεινται σε ταυτόσημους όρους πρόσληψης και επαγγελματικής σταδιοδρομίας" και όχι σε απλώς σε ίσους όρους.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εσφαλμένως παρέλειψε να εκτιμήσει την κατά νόμο προβλεπόμενη συνέχιση της σταδιοδρομίας των τέως εκτάκτων υπαλλήλων, όπως διευκρινίστηκε από το Δικαστήριο σε πρόσφατη νομολογία του (υπόθεση C-177/10). Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εσφαλμένως έκρινε απαράδεκτο τον λόγο ακυρώσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 4, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ με το σκεπτικό ότι ο νυν αναιρεσείων δεν είχε καταταχθεί σύμφωνα με τη διάταξη αυτή.
____________1 - Κανονισμός (EΚ, Ευρατόμ) 723/2004 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών (ΕΕ 2004 L 124, σ. 1).