Language of document :

Προσφυγή της 19ης Αυγούστου 2016 – Kaddour κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-461/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Khaled Kaddour (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: V. Davies και V. Wilkinson, Solicitors, και R. Blakeley, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/840 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα·

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις (i) ενέχουν κατάχρηση διαδικασίας και, ως εκ τούτου, συνιστούν κατάχρηση εξουσίας και (ii) συνιστούν προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, όπως αυτά προστατεύονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και/ή την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσον αφορά το δικαίωμα του προσφεύγοντος στη χρηστή διοίκηση και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και δίκαιης δίκης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 66 ΣΛΕΕ.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις ενέχουν από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του προσφεύγοντος, όπως αυτά προστατεύονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και/ή την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσον αφορά το δικαίωμα σεβασμού της φήμης και της περιουσίας του προσφεύγοντος, καθώς και την αρχή της αναλογικότητας.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις παραβιάζουν την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων.

____________