WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 22 października 2015 r.

Sprawa T‑130/14 P

Rada Unii Europejskiej

przeciwko

Erikowi Simpsonowi

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Przeniesienie do innej grupy zaszeregowania – Grupa zaszeregowania – Decyzja o nieprzyznaniu zainteresowanemu grupy zaszeregowania AD 9 po pomyślnym przejściu konkursu otwartego AD 9 – Przeinaczenie dowodów

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu częściowe uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 12 grudnia 2013 r., Simpson/Rada (F‑142/11, Zb.Orz.SP, EU:F:2013:201).

Orzeczenie:       Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 12 grudnia 2013 r., Simpson/Rada (F‑142/11, Zb.Orz.SP, EU:F:2013:201) zostaje uchylony w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej stwierdził nieważność decyzji, mocą której Rada Unii Europejskiej oddaliła wniosek Erika Simpsona w sprawie przeniesienia do grupy zaszeregowania AD 9 z uwagi na pomyślne przejście konkursu EPSO/AD/113/07, oraz w jakim obciążył Radę całością kosztów postępowania (pkt 1 i 3 sentencji tego wyroku). Sprawa zostaje przekazana do Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

Odwołanie – Zarzuty – Błędna ocena okoliczności faktycznych i dowodów – Niedopuszczalność – Dokonywana przez Sąd kontrola oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia – Właściwość Sądu w zakresie oceny faktów ustalonych przez Sąd do spraw Służby Publicznej w ramach badania poszanowania obowiązku uzasadnienia

(art. 257 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1)

Jedynie Sąd do spraw służby Publicznej jest właściwy, po pierwsze, w przedmiocie ustalenia okoliczności faktycznych, o ile merytoryczne błędy w ustaleniach nie wynikają ze znajdujących się w aktach dokumentów, które mu przedstawiono, a po drugie, w przedmiocie oceny tego stanu faktycznego. Ocena stanu faktycznego nie stanowi zatem jako taka, z zastrzeżeniem przypadków przeinaczenia dowodów przedstawionych w postępowaniu przed Sądem do spraw Służby Publicznej, kwestii prawnej podlegającej kontroli Sądu.

Ponadto, kontrola zgodności z prawem, sprawowana w ramach odwołania przez Sąd z konieczności musi uwzględniać fakty, na podstawie których Sąd do spraw Służby Publicznej doszedł do wniosku, że uzasadnienie jest wystarczające lub niewystarczające.

Co więcej, przeinaczenie środków dowodowych musi w oczywisty sposób wynikać z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy bez konieczności dokonywania nowej oceny faktów i dowodów, a nawet sięgania po nowe środki dowodowe.

(zob. pkt 27, 29, 31)

Odesłanie

Trybunał, wyroki: z dnia 20 listopada 1997 r., Komisja/V, C‑188/96 P, Rec, EU:C:1997:554, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 28 maja 1998 r., New Holland Ford/Komisja, C‑8/95 P, Rec, EU:C:1998:257, pkt 72; z dnia 6 kwietnia 2006 r., General Motors/Komisja, C‑551/03 P, Zb.Orz., EU:C:2006:229, pkt 54; z dnia 10 lipca 2008 r., Bertelsmann i Sony Corporation of America/Impala, C‑413/06 P, Zb.Orz., EU:C:2008:392, pkt 30

Sąd Unii Europejskiej, wyroki: z dnia 24 października 2011 r., P/Parlament, T‑213/10 P, Zb.Orz.SP, EU:T:2011:617, pkt 47, 48 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 8 października 2013 r., Rada/AY, T‑167/12 P, Zb.Orz.SP, EU:T:2013:524, pkt 25