Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil du Contentieux des Étrangers (Βέλγιο) στις 26 Ιανουαρίου 2024 – Χ κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

(Υπόθεση C-54/24, Rabat¹ )

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil du Contentieux des Étrangers

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Χ

Καθού: Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 43 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ¹ διαδικασία εξέτασης αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται στα σύνορα ή σε ζώνη διέλευσης από αιτούντα ο οποίος, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, κρατείται σε χώρο ευρισκόμενο γεωγραφικά στην επικράτεια αλλά εξομοιούμενο, βάσει κανονιστικής ρύθμισης, με χώρο ευρισκόμενο στα σύνορα;

Εξακολουθεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 43 της οδηγίας 2013/32 η εξέταση της ως άνω αίτησης διεθνούς προστασίας αιτούντος ο οποίος, μετά την προθεσμία των τεσσάρων εβδομάδων που προβλέπεται στο άρθρο 43, παράγραφος 2, της οδηγίας 2013/32, γίνεται μεν αυτοδικαίως δεκτός στην επικράτεια δυνάμει του εθνικού δικαίου, αλλά παραμένει υπό κράτηση, βάσει νέας απόφασης περί κράτησης, στον ίδιο χώρο κράτησης, ο οποίος αρχικώς θεωρούνταν ως χώρος ευρισκόμενος στα σύνορα ενώ πλέον χαρακτηρίζεται από τις αρχές ως χώρος ευρισκόμενος στην επικράτεια;

Μπορεί ο ίδιος χώρος κράτησης, στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας διεθνούς προστασίας, να εξομοιωθεί αρχικά βάσει κανονιστικής ρύθμισης με χώρο ευρισκόμενο στα σύνορα και, αφού επιτραπεί στον αιτούντα να εισέλθει στην επικράτεια λόγω παρέλευσης της προθεσμίας των τεσσάρων εβδομάδων ή κατόπιν απόφασης για περαιτέρω εξέταση, να θεωρηθεί ως χώρος στην επικράτεια;

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της κράτησης του αιτούντος στον ίδιο χώρο, ο οποίος βρίσκεται γεωγραφικά στην επικράτεια αλλά κατ’ αρχάς εξομοιώθηκε με χώρο ευρισκόμενο στα σύνορα και εν συνεχεία χαρακτηρίστηκε, από τις βελγικές αρχές, ως χώρος κράτησης στην επικράτεια λόγω παρέλευσης της προθεσμίας των τεσσάρων εβδομάδων, όσον αφορά τη χρονική και καθ’ ύλην αρμοδιότητα της αποφαινόμενης αρχής;

1.    Δύναται η αποφαινόμενη αρχή η οποία άρχισε να εξετάζει αίτηση διεθνούς προστασίας στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα και η οποία αφήνει να παρέλθει η προθεσμία των τεσσάρων εβδομάδων που προβλέπεται στο άρθρο 43, παράγραφος 2, της οδηγίας 2013/32 για να αποφανθεί επί της αιτήσεως αυτής ή η οποία έχει λάβει προηγουμένως απόφαση για περαιτέρω εξέταση, ενώ όλες οι πράξεις διερεύνησης, συμπεριλαμβανομένης της προσωπικής συνέντευξης, πραγματοποιήθηκαν πριν από την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, να συνεχίσει την εξέταση της αίτησης βάσει της κατά προτεραιότητα εξέτασης κατά την έννοια του άρθρου 31, παράγραφος 7, της οδηγίας, όταν ο αιτών παραμένει υπό κράτηση, βάσει απόφασης άλλης αρχής, στον ίδιο χώρο κράτησης, ο οποίος αρχικώς εξομοιώθηκε με χώρο στα σύνορα, με την αιτιολογία ότι η κράτησή του είναι αναγκαία «προκειμένου να προσδιοριστούν τα στοιχεία στα οποία βασίζεται η αίτηση διεθνούς προστασίας και τα οποία δεν θα μπορούσαν να αποκτηθούν εάν δεν κρατούνταν ο αιτών, ιδίως όταν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος»;

2. Δύναται η αποφαινόμενη αρχή η οποία άρχισε να εξετάζει αίτηση διεθνούς προστασίας στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα και η οποία αφήνει να παρέλθει η προθεσμία των τεσσάρων εβδομάδων που προβλέπεται στο άρθρο 43, παράγραφος 2, της οδηγίας 2013/32 για να αποφανθεί επί της αιτήσεως αυτής ή η οποία έχει λάβει προηγουμένως απόφαση για περαιτέρω εξέταση, χωρίς να έχει προβεί σε προσωπική συνέντευξη με τον αιτούντα εντός της εν λόγω προθεσμίας, να συνεχίσει την εξέταση της αίτησης βάσει της κατά προτεραιότητα εξέτασης κατά την έννοια του άρθρου 31, παράγραφος 7, της οδηγίας, όταν ο αιτών παραμένει υπό κράτηση, βάσει απόφασης άλλης αρχής, στον ίδιο χώρο κράτησης, ο οποίος αρχικώς εξομοιώθηκε με χώρο στα σύνορα, με την αιτιολογία ότι η κράτησή του είναι αναγκαία «προκειμένου να προσδιοριστούν τα στοιχεία στα οποία βασίζεται η αίτηση διεθνούς προστασίας και τα οποία δεν θα μπορούσαν να αποκτηθούν εάν δεν κρατούνταν ο αιτών, ιδίως όταν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος»;

4)    Συνάδει η ως άνω εφαρμογή της εθνικής ρύθμισης με τον εξαιρετικό χαρακτήρα της κράτησης του αιτούντος που απορρέει από το άρθρο 8 της οδηγίας 2013/33/ΕΕ¹ και με τον γενικό σκοπό της οδηγίας 2013/32;

5)    Έχουν τα άρθρα 31, 43 και 46 της οδηγίας 2013/32, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι το [Conseil du contentieux des étrangers (συμβούλιο επίλυσης διαφορών επί υποθέσεων αλλοδαπών)], όταν επιλαμβάνεται προσφυγής κατά απόφασης ληφθείσας στο πλαίσιο διαδικασίας κινηθείσας στα σύνορα, οφείλει να εξετάζει αυτεπαγγέλτως την υπέρβαση της προθεσμίας των τεσσάρων εβδομάδων;

____________

¹ Η ονομασία που έχει δοθεί στην παρούσα υπόθεση είναι πλασματική. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός διαδίκου.

¹     Οδηγία 2013/32/ΕE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ 2013, L 180, σ. 60).

¹     Οδηγία 2013/33/ΕE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία (ΕΕ 2013, L 180, σ. 96).