Language of document : ECLI:EU:T:2011:399

POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 18 lipca 2011 r.

Sprawa T‑450/10 P

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Rozsądny termin do złożenia wniosku o odszkodowanie – Przekroczenie terminu – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 9 lipca 2010 r. w sprawie F-91/09 Marcuccio przeciwko Komisji.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje w części oddalone, a w części odrzucone. Luigi Marcuccio pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego – Termin do złożenia – Rozsądny termin

(art. 270 TFUE; regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

2.      Urzędnicy – Skarga – Termin – Wniosek o odszkodowanie skierowany do instytucji – Dochowanie rozsądnego terminu – Kryteria oceny – Zakres swobodnej oceny przysługujący Sądowi do spraw Służby Publicznej – Kwalifikacja prawna

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 46; regulamin pracowniczy, art. 90)

1.      Spór pomiędzy urzędnikiem a instytucją, w której ten urzędnik jest lub był zatrudniony, o naprawienie szkody mieści się, jeśli powstał on na tle stosunku pracy łączącego zainteresowanego z instytucją, w zakresie stosowania art. 270 TFUE oraz art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, nie jest zaś objęty zakresem zastosowania art. 46 statutu Trybunału Sprawiedliwości.

Okoliczność, że art. 270 TFUE i art. 90 regulaminu pracowniczego nie określają terminu do złożenia wniosku o naprawienie szkody, nie oznacza, że wymóg dochowania rozsądnego terminu na złożenie takiego wniosku jest niezgodny z prawem. Wymienione przepisy powinny być bowiem stosowane, w szczególności w odniesieniu do wniosku o naprawienie szkody, z poszanowaniem ogólnych zasad prawa Unii Europejskiej, którymi są zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań. Tymczasem w sytuacji braku regulacji prawnych przytoczone zasady stoją na przeszkodzie temu, by instytucje i osoby fizyczne lub prawne mogły występować do sądu bez żadnych ograniczeń czasowych, narażając w ten sposób w szczególności stabilność ukształtowanych sytuacji prawnych, i wymagają przestrzegania rozsądnego terminu. Tym samym występowanie z przekroczeniem rozsądnego terminu z zarzutami odnoszącymi się do zdarzenia leżącego u podstaw powstania szkody spowodowanej przez instytucję europejską w ramach jej stosunków z pracownikami negatywnie wpływa na pewność stosunków prawnych tej instytucji z jej pracownikami i naraża budżet Unii Europejskiej na wydatki związane ze zbyt odległym w czasie zdarzeniem powodującym szkodę. Zasada pewności prawa wymaga zatem, by pracownicy występowali z wnioskami odszkodowawczymi w rozsądnym terminie po zaistnieniu szkody wyrządzonej im przez instytucję europejską w ramach ich stosunków z tą instytucją.

W tym względzie odesłanie do terminu określonego w art. 46 statutu Trybunału można traktować jako termin maksymalny. Jednakże okoliczność, że wniosek złożony został przed upływem pięciu lat od chwili, w której zainteresowany dowiedział się o sytuacji, na którą się skarży, nie wystarczy, by uznać, że wspomniany wniosek został złożony w rozsądnym terminie.

(zob. pkt 24–27, 29)

Odesłanie:

Sąd: sprawa T‑45/01 Sanders i in. przeciwko Komisji, 5 października 2004 r., Zb.Orz. s. II‑3315, pkt 59; sprawa T‑144/02 Eagle i in. przeciwko Komisji, 5 października 2004 r., Zb.Orz. s. II‑3381 , pkt 62; sprawa T‑114/08 P Marcuccio przeciwko Komisji, 26 czerwca 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑B‑1‑53, II‑B‑1‑313, pkt 12, 25 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Ustalenie terminu do wniesienia skargi o odszkodowanie jest kwestią prawną. W braku określenia we właściwych przepisach terminu do złożenia wniosku o odszkodowanie wynikające ze stosunku pracy łączącego urzędnika z zatrudniającą go instytucją, wniosek taki należy złożyć w rozsądnym terminie od chwili, w której urzędnik dowiedział się o sytuacji, na którą się skarży, ustalanym w świetle okoliczności sprawy. W tym względzie, jeśli Sąd do spraw Służby Publicznej ustali istotne dla sprawy fakty i dokona ich niezależnej oceny, z zastrzeżeniem przypadku ich przeinaczenia, to następnie dokonuje ich kwalifikacji prawnej w świetle zasady przestrzegania rozsądnego terminu, pod kontrolą Sądu. W każdym razie, orientacyjnie, odesłanie do terminu określonego w art. 46 statutu Trybunału Sprawiedliwości można uznać za termin maksymalny.

(zob. pkt 28, 29, 31)

Odesłanie:

Sąd: sprawa T‑114/08 P Marcuccio przeciwko Komisji, 26 czerwca 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑B‑1‑53, II‑B‑1‑313, pkt 25, 27 i przytoczone tam orzecznictwo