Sprawa T‑545/14

GEA Group AG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego engineering for a better world – Decyzja wyłącznie potwierdzająca – Ostateczny charakter potwierdzonej decyzji – Uwzględnienie z urzędu – Niedopuszczalność

Streszczenie – postanowienie Sądu (druga izba) z dnia 6 października 2015 r.

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga na decyzję potwierdzającą wcześniejszą decyzję niezaskarżoną w terminie – Niedopuszczalność – Ostateczny charakter wcześniejszej decyzji – Skarga na wcześniejszą decyzję uznana za wniesioną po terminie po wniesieniu skargi na decyzję potwierdzającą – Brak wpływu

(art. 263 TFUE)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga na decyzję potwierdzającą wcześniejszą decyzję niezaskarżoną w terminie – Niedopuszczalność – Pojęcie decyzji potwierdzającej – Ponowne rozpoznanie wcześniejszej decyzji w odpowiedzi na wniosek podnoszący nowe istotne okoliczności faktyczne – Wyłączenie

(art. 263 TFUE)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie do izby odwoławczej – Wniosek o rejestrację znaku towarowego mający na celu ponowne rozpatrzenie wcześniejszej decyzji, która stała się ostateczna – Dopuszczalność – Przesłanka – Wniosek oparty na nowych istotnych okolicznościach faktycznych – Pojęcie istotnej okoliczności faktycznej – Wcześniejsza praktyka decyzyjna Urzędu – Wyłączenie

(art. 263 TFUE; rozporządzenie Rady nr 207/2009)

4.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga na decyzję potwierdzającą wcześniejszą decyzję niezaskarżoną w terminie – Niedopuszczalność – Pojęcie decyzji potwierdzającej – Ponowne zbadanie celem weryfikacji uzasadnienia utrzymania wcześniejszej decyzji w następstwie zaistniałej w międzyczasie zmiany sytuacji prawnej lub faktycznej – Wyłączenie

(art. 263 TFUE)

1.      Decyzja wyłącznie potwierdzająca wcześniejszą decyzję, która stała się ostateczna, nie podlega zaskarżeniu. W istocie, aby zapewnić, że nie zostanie przywrócony termin do zaskarżenia potwierdzonej decyzji, odwołanie od takiej decyzji potwierdzającej należy uznać za niedopuszczalne.

Fakt, iż dopiero po wniesieniu skargi na decyzję potwierdzającą, skarga na wcześniejszą decyzję została uznana za wniesioną po terminie, nie pozwala stwierdzić, że wcześniejsza decyzja nie była ostateczna w dniu wniesienia tej skargi. O ile bowiem wniesienie skargi na decyzję po terminie skutkowało odroczeniem uzyskania przez tę decyzję przymiotu decyzji ostatecznej, o tyle zamierzony w orzecznictwie odnoszącym się do niedopuszczalności skarg skierowanych przeciwko aktom potwierdzającym cel – polegający na zapobieganiu wnoszeniu skarg skutkujących odnowieniem terminów do wniesienia spóźnionych środków odwoławczych – nie zostałby skutecznie osiągnięty.

(por. pkt 15, 33)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 16, 17)

3.      Istnienie nowych i istotnych okoliczności faktycznych może bowiem uzasadniać przedstawienie wniosku mającego na celu ponowne rozpatrzenie wcześniejszej decyzji, która stała się ostateczna. Przeciwnie, gdy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie opiera się na nowych i istotnych okolicznościach faktycznych, należy stwierdzić niedopuszczalność skargi na decyzję, w której odmówiono żądanego ponownego rozpatrzenia sprawy.

W tym względzie izba odwoławcza nie musi ponownie rozpatrywać swej decyzji, która stała się ostateczna w świetle praktyki decyzyjnej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory). Nawet przyjmując założenie, że wcześniejsze rejestracje mogą zostać zakwalifikowane jako nowe okoliczności faktyczne – dlatego, że nie zostały one uwzględnione przy przyjmowaniu pierwszej decyzji, mimo że już istniały – nie mogą one zostać zakwalifikowane jako istotne okoliczności faktyczne. Okoliczność faktyczna jest bowiem istotna, gdy w istotny sposób może zmienić sytuację prawną, która została uwzględniona przez autorów wcześniejszego aktu, a mianowicie w szczególności w istotny sposób może zmienić warunki przyjęcia wcześniejszego aktu. Sytuacja taka ma miejsce w wypadku elementu wywołującego wątpliwości co do zasadności rozstrzygnięcia przyjętego we wspomnianym akcie.

Ocena dotycząca istnienia podstawy odmowy rejestracji nie może zostać podana w wątpliwość wyłącznie z tego względu, że izba odwoławcza w danym wypadku nie orzekała zgodnie z praktyką decyzyjną Urzędu. Badanie zgłoszenia do rejestracji musi bowiem mieć miejsce w każdym konkretnym wypadku, ponieważ rejestracja oznaczenia w charakterze znaku towarowego zależy od szczególnych kryteriów stosowanych w ramach okoliczności faktycznych danego wypadku, które to kryteria mają na celu rozpatrzenie, czy dane oznaczenie nie jest objęte jedną z podstaw odmowy rejestracji wskazanych w rozporządzeniu nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

(por. pkt 17, 21–24)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 26, 27)