Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Den Haag, zittingsplaats Haarlem (Niderlandy) w dniu 2 listopada 2020 r. – F, A, G, H, I / Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid
(Sprawa C-579/20)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Den Haag, zittingsplaats Haarlem
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: F, A, G, H, I
Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid
Pytania prejudycjalne
Czy art. 15 zdanie wprowadzające i lit. c) dyrektywy w sprawie kwalifikowania1 ma na celu zapewnienie ochrony wyłącznie w wyjątkowej sytuacji, w której masowa przemoc w ramach międzynarodowego lub wewnętrznego konfliktu zbrojnego osiągnęła poziom na tyle wysoki, że istnieją istotne podstawy, aby uznać, iż jeśli dana osoba wróci do omawianego państwa lub regionu, może narazić się na rzeczywiste ryzyko doznania krzywdy, o której mowa w przywołanej jednostce redakcyjnej tego przepisu ze względu na sam fakt przebywania na tym obszarze? Czy ta wyjątkowa sytuacja jest objęta zakresem znaczeniowym pojęcia „most extreme case of general violence” w rozumieniu wyroku w sprawie N.A. przeciwko Zjednoczonemu Królestwu2 ?
W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pierwszą część pytania pierwszego:
Czy art. 15 zdanie wprowadzające i lit. c) dyrektywy w sprawie kwalifikowania należy interpretować w ten sposób, że również niższy poziom masowej przemocy, niż ten, o którym mowa w opisanej powyżej wyjątkowej sytuacji, w powiązaniu z indywidualnymi elementami właściwymi sytuacji osobistej wnioskodawcy, może oznaczać istnienie istotnych podstaw, aby uznać, że jeśli wnioskodawca wróci do omawianego państwa lub regionu, może narazić się na rzeczywiste ryzyko doznania krzywdy, o której mowa w przywołanej jednostce redakcyjnej tego przepisu?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie:
Czy w tym kontekście należy stosować ruchomą skalę wyróżniającą możliwe poziomy przemocy masowej i odpowiadające im poziomy okoliczności charakteryzujących indywidualną sytuację [wnioskodawcy]? Jakie elementy właściwe sytuacji osobistej i indywidualnej mogą być brane pod uwagę przy ocenie dokonywanej przez organ rozstrzygający i sąd krajowy?
W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:
Czy wymogi art. 15 dyrektywy w sprawie kwalifikowania są spełnione, gdy wnioskodawcy, znajdującemu się w sytuacji przemocy masowej, której poziom jest niższy, niż ten o którym mowa w wyżej wymienionej sytuacji wyjątkowej, będącemu w stanie wykazać, że dana sytuacja dotyczy go konkretnie ze względu na (między innymi) występowanie okoliczności charakteryzujących jego sytuację osobistą, zostanie udzielona wyłącznie ochrona uzupełniająca na podstawie art. 15 zdanie wprowadzające lit. a) lub b) tej dyrektywy?
____________
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony, Dz.U. 2011, L 337, s. 9.
2 ETPC, 17 lipca 2008 r., CE:ECHR:2008:07l7JUDO02590407.