ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 29ης Απριλίου 2015

Υπόθεση F‑78/12

Viara Todorova Androva

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Υπαλληλική υπόθεση – Προαγωγή – Περίοδος προαγωγών 2011 – Μη εγγραφή στον κατάλογο των προαγώγιμων υπαλλήλων – Άρθρο 45 του ΚΥΚ – Συμπλήρωση διετούς προϋπηρεσίας στον βαθμό – Μη συνυπολογισμός του χρόνου υπηρεσίας με την ιδιότητα εκτάκτου υπαλλήλου – Διαφορετική μεταχείριση λόγω της νομικής φύσεως της εργασιακής σχέσεως των συγκεκριμένων εργαζομένων – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 4 – Δυνατότητα επικλήσεως – Αποκλείεται»

Αντικείμενο:      Προσφυγή‑αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η V. Todorova Androva ζητεί κατ’ ουσίαν, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην περιλάβει το όνομα της προσφεύγουσας‑ενάγουσας στον κατάλογο των προαγώγιμων υπαλλήλων για την περίοδο προαγωγών 2011 και, αφετέρου, την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης τις οποίες ισχυρίζεται ότι υπέστη λόγω της ελλείψεως νομιμότητας της εν λόγω αποφάσεως.

Απόφαση:      Η προσφυγή‑αγωγή απορρίπτεται. Η V. Todorova Androva φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Απαιτούμενος ελάχιστος χρόνος προϋπηρεσίας στον βαθμό – Υπολογισμός – Συνυπολογισμός των περιόδων απασχολήσεως που συμπληρώθηκαν με την ιδιότητα εκτάκτου υπαλλήλου – Αποκλείεται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Απαιτούμενος ελάχιστος χρόνος προϋπηρεσίας στον βαθμό – Υπολογισμός – Αποκλεισμός των περιόδων απασχολήσεως που συμπληρώθηκαν με την ιδιότητα εκτάκτου υπαλλήλου – Παράβαση της οδηγίας 1999/70 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45· οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου, παράρτημα, ρήτρα 4, σημείο 1)

1.      Στο πλαίσιο της διαδικασίας προαγωγής, μπορεί να ληφθεί υπόψη μόνον η προϋπηρεσία στον βαθμό που συμπληρώθηκε με την ιδιότητα του μονίμου υπαλλήλου, τούτο δε κατά μείζονα λόγο καθόσον το Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν προβλέπει ότι το άρθρο 45 ΚΥΚ εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην περίπτωση των εκτάκτων υπαλλήλων. Πράγματι, σύμφωνα με τον νομοθέτη, δεν υπάρχει καμία νομική συνέχεια στην σταδιοδρομία εκτάκτου υπαλλήλου ο οποίος μονιμοποιήθηκε.

(βλ. σκέψεις 51 και 54)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις Bellantone κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, F‑85/06, EU:F:2007:171, σκέψη 51· Toronjo Benitez κατά Επιτροπής, F‑33/07, EU:F:2008:25, σκέψη 87, και διάταξη Prieto κατά Κοινοβουλίου, F‑42/07, EU:F:2011:159, σκέψη 61

2.      Οι αρχές της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της ίσης μεταχειρίσεως, των οποίων έκφραση αποτελεί η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, συνιστούν θεμελιώδεις αρχές της έννομης τάξης της Ένωσης, με γνώμονα τις οποίες πρέπει να κριθεί η νομιμότητα του άρθρου 45 ΚΥΚ.

Ωστόσο, στις διαφορές μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων και διοικήσεων των κρατών μελών, οι ενδεχόμενες διαφορές στη μεταχείριση των μονίμων και των συμβασιούχων υπαλλήλων δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων που κατοχυρώνεται με τη συμφωνία-πλαίσιο, δεδομένου ότι οι διαφορές αυτές στη μεταχείριση δεν θεμελιώνονται στην ορισμένου ή αορίστου χρόνου φύση της σχέσεως εργασίας, αλλά στο κατά πόσον αυτή διέπεται από το καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων ή από σύμβαση.

Συναφώς, όσον αφορά την διαδικασία προαγωγής των υπαλλήλων, το άρθρο 45 ΚΥΚ δεν προβλέπει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων ορισμένου χρόνου και των εργαζομένων αορίστου χρόνου. Πράγματι, το μόνο στοιχείο που λαμβάνει υπόψη το άρθρο 45 ΚΥΚ είναι η νομική φύση της εργασιακής σχέσεως των οικείων υπαλλήλων, εισάγοντας στην πράξη διαφορετική μεταχείριση της προϋπηρεσίας των μονίμων υπαλλήλων και εκείνης του λοιπού προσωπικού. Ωστόσο, μία τέτοια διαφορετική μεταχείριση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων που κατοχυρώνεται με τη συμφωνία-πλαίσιο.

(βλ. σκέψεις 61 έως 63)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: διάταξη Rivas Montes, C‑178/12, EU:C:2013:150, σκέψεις 44, 45 και 47

ΔΔΔΕΕ: απόφαση Aayhan κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, F‑65/07, EU:F:2009:43, σκέψη 101