Skarga wniesiona w dniu 2 stycznia 2007 r. - Hiszpania przeciwko Komisji
(Sprawa T-2/07)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: J. M. Rodríguez Cárcamo)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 5102 z dnia 20 października 2006 r. zmniejszającej wymiar pomocy przyznanej z Funduszu Spójności na rzecz grupy projektów 2001 ES 16 C PE 050 (rekultywacja dorzecza Júcar 2001 - grupa 2).
obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarga dotyczy decyzji Komisji C(2006) 5102 z dnia 20 października 2006 r. zmniejszającej wymiar pomocy przyznanej z Funduszu Spójności na rzecz grupy projektów nr 2001 ES 16 C PE 050 realizowanych w Hiszpanii pod nazwą "rekultywacja dorzecza Júcar 2001 - grupa 2".
Skarga dotyczy grupy trzech różnych przedsięwzięć korzystających z całkowitej pomocy w wysokości 11 266 701 EUR, zmniejszonej na mocy zaskarżonej decyzji do kwoty 1 900 281 EUR.
Na poparcie swych żądań państwo skarżące powołuje błędną i niespójną interpretację dyrektywy 93/37/EWG
1 tak co do kryterium doświadczenia (art. 30, ust. 1 i 2) jak i zastosowania systemu cen średnich (art. 30 ust. 1).
Co się tyczy włączenia kryterium doświadczenia do kryteriów udzielania zamówień, nie określonych wyraźnie w znajdujących zastosowanie przepisach, Królestwo Hiszpanii twierdzi, że orzecznictwo wspólnotowe dopuszcza taką możliwość i że posłużenie się tym kryterium nie stanowi ciężkiego i oczywistego naruszenia wspólnotowego porządku prawnego, a co najwyżej stanowić może usprawiedliwiony błąd w stosowaniu prawa wynikający z braku jasności spornego przepisu.
Z drugiej strony państwo wnoszące skargę zaprzecza, by odwołanie do systemu cen średnich, użytego w trakcie analizy oferty najkorzystniejszej ekonomicznie w odniesieniu do projektów będących przedmiotem przetargu, naruszało zasadę równego traktowania, dyskryminując niskie oferty w stosunku do ofert droższych.
Dodatkowo państwo skarżące powołuje się na niezgodność z prawem art. H ust. 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1164/94
2, jako że narusza on zasady uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa, a konkretnie w stosunku do umowy nr 2000/GV/2005 państwo to podnosi naruszenie zasady proporcjonalności, jak również art. 19 dyrektywy nr 93/37.