Sprawa T‑442/12

Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Dumping – Przywóz kwasu winowego pochodzącego z Chin – Zmiana ostatecznego cła antydumpingowego – Częściowy przegląd okresowy – Status przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej – Koszty ważniejszych nakładów właściwie odzwierciedlające wartości rynkowe – Zmiana okoliczności – Obowiązek uzasadnienia – Termin na wydanie decyzji dotyczącej statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej – Prawo do obrony – Artykuł 20 ust. 2 rozporządzenia 1225/2009

Streszczenie – wyrok Sądu (ósma izba) z dnia 1 czerwca 2017 r.

1.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Margines dumpingu – Ustalenie wartości normalnej – Przywóz z krajów nieposiadających gospodarki rynkowej – Przyznanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej – Warunki – Ciężar dowodu spoczywający na producentach – Ocena dowodów przez instytucje – Kontrola sądowa – Granice

[rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 7 lit. a)‑c)]

2.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Margines dumpingu – Ustalenie wartości normalnej – Przywóz z krajów nieposiadających gospodarki rynkowej – Przyznanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej – Warunki – Koszty ważniejszych nakładów, które powinny właściwie odzwierciedlać wartości rynkowe – Ciężar dowodu spoczywający na producentach

[rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 7 lit. c) tiret pierwsze]

3.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura częściowego przeglądu okresowego ceł antydumpingowych – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji – Zmiana oceny okoliczności, które uzasadniły przyznanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej po zakończeniu początkowego dochodzenia – Dopuszczalność

[rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 7 lit. c), art. 11 ust. 6]

4.      Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Rozporządzenie nakładające cła antydumpingowe

(art. 296 TFUE)

5.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Margines dumpingu – Ustalenie wartości normalnej – Przywóz z krajów nieposiadających gospodarki rynkowej, o których mowa w art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia nr 1225/2009 – Procedura oceny przesłanek, których spełnienie umożliwia producentowi skorzystanie ze statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej – Przekroczenie przez Komisję terminu trzech miesięcy przewidzianego w art. 2 ust. 7 lit. c) akapit drugi tego rozporządzenia – Konsekwencje

[rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 7 lit. a), b), art. 2 ust. 7 lit. c) akapit drugi]

6.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Dochodzenie – Poszanowanie prawa do obrony – Spoczywający na instytucjach obowiązek ujawnienia informacji danym przedsiębiorstwom, przestrzegania poufności informacji i godzenia ze sobą tych obowiązków – Naruszenie obowiązku informacyjnego – Przesłanki – Odmowa dostarczenia informacji mogących przynieść korzyść dla obrony przedsiębiorstwa

(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 20 ust. 2)

7.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura antydumpingowa – Prawo do obrony – Kontrola sądowa – Uwzględnienie powodów niestanowiących podstawy aktu, który spowodował zarzucane naruszenie prawa do obrony – Niedopuszczalność

(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 20 ust. 2)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 41–46)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 47–64)

3.      W ramach wymaganej od nich analizy retrospektywnej i prospektywnej dla celów częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych instytucje mogą zmienić swą ocenę okoliczności, które uzasadniły przyznanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej po zakończeniu początkowego dochodzenia.

Nielogiczne byłoby bowiem zobowiązywanie instytucji do stosowania art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej w sposób, który okazał się błędny w świetle dowodów dostarczonych w ramach przeglądu okresowego, jedynie z tego względu, iż takie stosowanie miało miejsce podczas początkowego dochodzenia. Wniosek ten byłby tym bardziej nielogiczny, że zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego jedynie przegląd okresowy umożliwia zmianę środków, podczas gdy przegląd wygaśnięcia środków może prowadzić jedynie do ich uchylenia lub utrzymania w mocy.

(zob. pkt 83, 84)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 89–98)

5.      Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. c) akapit drugi rozporządzenia podstawowego nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej ustalenia, czy producent spełnia kryteria przyznania statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej, wymienione w akapicie pierwszym tego przepisu, dokonuje się w terminie trzech miesięcy od rozpoczęcia postępowania, po przeprowadzeniu szczególnych konsultacji z Komitetem Doradczym oraz po umożliwieniu przedsiębiorstwom z Unii przedstawienia uwag.

Rzeczony przepis nie zawiera jednak żadnej wskazówki co do konsekwencji przekroczenia trzymiesięcznego terminu przez Komisję. Przekroczenie tego terminu przez Komisję nie powoduje automatycznie nieważności przyjętego następnie rozporządzenia.

Przekroczenie tego trzymiesięcznego terminu może mieć zatem wpływ na zgodność z prawem wydanego następnie rozporządzenia, jedynie jeśli dane przedsiębiorstwo wykaże, iż gdyby odpowiedzi na wniosek o przyznanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej udzielono terminowo, to mogłaby ona być odmienna, a mianowicie korzystniejsza dla jego interesów.

(zob. pkt 111, 113, 115)

6.      Zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia podstawowego nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej strony, których dotyczy dochodzenie antydumpingowe mogą wystąpić z wnioskiem o przekazanie dokonanych w toku postępowania najważniejszych ustaleń i faktów, na podstawie których ma być zalecone wprowadzenie środków ostatecznych lub zakończenie postępowania bądź pozostałych czynności bez zastosowania środków.

Ponadto poszanowanie prawa do obrony w trakcie każdego postępowania dotyczącego podmiotu i mogącego doprowadzić do wydania niekorzystnego dla niego aktu stanowi podstawową zasadę prawa Unii, której przestrzeganie powinno być zagwarantowane nawet w przypadku braku odpowiednich uregulowań proceduralnych. Zasada ta ma kluczowe znaczenie w postępowaniach w dziedzinie dochodzeń antydumpingowych.

Zgodnie z tą zasadą w toku postępowania administracyjnego zainteresowane przedsiębiorstwa muszą mieć możliwość skutecznego przedstawienia swego stanowiska dotyczącego prawidłowości i znaczenia przywołanych faktów i okoliczności oraz dowodów, na których Komisja oparła swoje twierdzenia w przedmiocie wystąpienia praktyki dumpingowej i wynikającej z niej szkody

Obowiązek informacyjny spoczywający na instytucjach Unii w dziedzinie antydumpingu wymaga pogodzenia z obowiązkiem poszanowania informacji poufnych. Niemniej jednak obowiązek poszanowania informacji poufnych nie może pozbawiać zasadniczej treści prawa do obrony. Wystarczający charakter informacji udzielonych przez instytucje Unii należy oceniać w zależności od stopnia szczegółowości wnioskowanych informacji.

Jeżeli chodzi w szczególności o odmowę udzielenia przez Komisję przedsiębiorstwu, którego dotyczy dochodzenie antydumpingowe, informacji w przedmiocie ustalania wartości normalnej danych produktów, okoliczność posiadania szczegółowych obliczeń dokonanych przez Komisję oraz danych wykorzystanych do tych obliczeń jest zasadniczo w stanie umożliwić zainteresowanym stronom przedstawienie bardziej skutecznych uwag w celu ich obrony. W rzeczywistości bowiem mogą one wówczas dokładnie sprawdzić sposób, w jaki Komisja wykorzystała te dane, oraz porównać je z własnymi obliczeniami, co może umożliwić im wskazanie ewentualnych błędów ze strony Komisji, które w przeciwnym razie byłyby niemożliwe do wykrycia. W dodatku nie można zobowiązać danego przedsiębiorstwa do wykazania, że wydana następnie decyzja instytucji miałaby inną treść gdyby dysponowało ono tymi informacjami, lecz jedynie że ewentualności tej nie można całkowicie wykluczyć, zważywszy, że miałoby ono możliwość lepszego zagwarantowania swej obrony w braku uchybień proceduralnych, co w konkretny sposób wpływało na prawo do obrony.

(zob. pkt 138–140, 142, 143, 156, 157)

7.      Zgodność z prawem aktu Unii należy oceniać na podstawie okoliczności faktycznych i prawnych istniejących w dacie, w której wydany został akt, w taki sposób, że Sąd nie może zastępować powodów przedstawionych podczas dochodzenia antydumpingowego innymi powodami, na które powołano się po raz pierwszy przed nim.

W konsekwencji odmowy udzielenia przez Komisję przedsiębiorstwu, którego dotyczy dochodzenie antydumpingowe, informacji w przedmiocie ustalania wartości normalnej danych produktów nie można uzasadniać powodem, na który powołano się podczas ustnego etapu postępowania przed Sądem, a mianowicie ochroną interesów handlowych konkurenta tego przedsiębiorstwa.

(zob. pkt 153)