ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έκτο τμήμα)
23 Οκτωβρίου 2013 (1)
«Πρόδηλη αναρμοδιότητα»
Στην υπόθεση T-432/13,
Δημήτρης Κυριακίδης, κάτοικος Σερρών (Ελλάδα), και 43 άλλοι προσφεύγοντες, των οποίων τα ονόματα μνημονεύονται στο παράρτημα, εκπροσωπούμενοι από τον Ι. Γιάντσιο, δικηγόρο,
προσφεύγοντες,
κατά
Ελληνικής Δημοκρατίας
και
Περιφερειακής Ενότητας Σερρών,
καθών,
με αντικείμενο αίτημα περί αναγνωρίσεως εκ μέρους των ελληνικών αρχών, αφενός, της υποχρέωσής τους να συμμορφωθούν με την υπ’αριθμό 2954/2005 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ των προσφευγόντων και των ελληνικών αρχών και, αφετέρου, της υποχρέωσής τους να σεβαστούν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),
συγκείμενο από τους S. Frimodt Nielsen (εισηγητή), πρόεδρο, F. Dehousse και A. M. Collins, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
εκδίδει την ακόλουθη
Διάταξη
Διαδικασία και αιτήματα των προσφευγόντων
1 Οι προσφεύγοντες, με δικόγραφο που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 7 Αυγούστου 2013, άσκησαν την υπό κρίση προσφυγή.
2 Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
– να γίνει δεκτή η παρούσα προσφυγή,
– να υποχρεωθούν οι ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με την υπ’αριθμό 2954/2005 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στο πλαίσιο μιας διαφοράς μεταξύ τους και των ελληνικών αρχών σχετικά με την έγκριση περιβαλλοντικών όρων του Χώρου της Υγειονομικής Ταφής των απορριμάτων (ΧΥΤΑ) στο νομό Σερρών, στη θέση «Ερείπια Νεράϊδα»,
– να υποχρεωθούν οι ελληνικές αρχές να σεβαστούν τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία της υγείας, της ιδιοκτησίας και του περιβάλλοντος,
– να προστατεύσει τους προσφεύγοντες, την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον στην περιοχή των Σερρών από τις επιπτώσεις της κακής επεξεργασίας των απορριμάτων.
Σκεπτικό
3 Όταν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη, το Γενικό Δικαστήριο, κατά το άρθρο 111 του Κανονισμού Διαδικασίας του, μπορεί να αποφανθεί με αιτιολογημένη διάταξη, χωρίς να συνεχίσει τη διαδικασία.
4 Εν προκειμένω το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι έχει επαρκώς διαφωτισθεί από τα έγγραφα της δικογραφίας και αποφασίζει, κατ’ εφαρμογή του ανωτέρω άρθρου, να αποφανθεί χωρίς να συνεχίσει τη διαδικασία.
5 Στην υπό κρίση υπόθεση, οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο να αποφανθεί επί του σεβασμού εκ μέρους των ελληνικών αρχών της υπ’αριθμόν 2954/2005 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
6 Πρέπει να υπομνησθεί ότι οι αρμοδιότητες του Γενικού Δικαστηρίου απαριθμούνται στο άρθρο 256 ΣΛΕΕ, όπως το άρθρο αυτό διευκρινίζεται ειδικότερα με το άρθρο 51 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με το άρθρο 1 του παραρτήματος Ι του Οργανισμού αυτού.
7 Σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, το Γενικό Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα για τις προσφυγές που ασκούνται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα κατά ενός κράτους μέλους. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να εποπτεύει τη συμμόρφωση με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των αποφάσεων των εθνικών αρχών.
8 Επίσης, σύμφωνα με πάγια νομολογία, το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να απευθύνει διαταγές στα θεσμικά όργανα της Ένωσης, στα κράτη μέλη ή στις εθνικές αρχές (βλ. απόφαση του Πρωτοδικείου, νυν Γενικού Δικαστηρίου, της 9ης Ιανουαρίου 1996, Τ-575/93, Koelman κατά Επιτροπής, Συλλογή σ. II‑1, και διατάξεις του Πρωτοδικείου, νυν Γενικού Δικαστηρίου, της 14ης Ιουνίου 2005, Hofbauer κατά Αυστρίας, T‑81/05, δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, και της 29ης Νοεμβρίου 1993, Koelman κατά Επιτροπής, T‑56/92, Συλλογή σ. II‑1267).
9 Από τις παραπάνω σκέψεις προκύπτει ότι η υπό κρίση προσφυγή πρέπει να απορριφθεί λόγω πρόδηλης αναρμοδιότητας του Γενικού Δικαστηρίου, χωρίς να χρειάζεται να επιδοθεί στις καθών το δικόγραφο της προσφυγής.
Επί των δικαστικών εξόδων
10 Δεδομένου ότι η παρούσα διάταξη εκδίδεται πριν από την επίδοση του δικογράφου της προσφυγής στις καθών και πριν αυτές υποβληθούν σε έξοδα, αρκεί η απόφαση ότι οι προσφεύγοντες θα φέρουν τα έξοδά τους, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα)
διατάσσει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Οι προσφεύγοντες φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.
Λουξεμβούργο, 23 Οκτωβρίου 2013.
E. Coulon | | S. Frimodt Nielsen |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΙωάννης ΙωαννίδηςΑπόστολος ΙωαννίδηςΧρήστος ΜοναστηρλήςΓεώργιος ΜοναστηρλήςΠετρούλα ΔεβράνηΧρυσούλα ΑναστασιάδουΘεόδωρος ΑναστασιάδηςΙωάννης ΛεπιδάκηςΑλέξανδρος ΚοσμίδηςΚωνσταντίνος ΠαπαδόπουλοςΣοφία ΚεσίδουΠασχάλης ΜουρατίδηςΜιχάλης ΒασιλειάδηςΝικόλαος ΜπάδηςΓεώργιος ΜπαλαμπάνηςΓεώργιος ΜοναστηρλήςΓεώργιος ΜπαλαμπάνηςΓεώργιος ΑλταντζήςΚωνσταντίνος ΑλταντζήςΕυανθία ΚελεσίδουΙωάννα ΑλταντζήΚωνσταντίνος ΑλταντζήςΧρυσοβαλάντης ΜπαλαμπάνηςΚωνσταντίνος ΚιουτσούκηςΔημήτριος ΜπαλαμπάνηςΣταύρος ΤοπαλιζίκηςΌλγα ΚυριακίδουΣοφία ΖαϊμίδουΌλγα ΚυριακίδουΘεμιστοκλής ΙωαννίδηςΙερουσαλήμ ΜποτανίδηςΙάκωβος ΒασιλειάδηςΗλίας ΚυριακίδηςΙωάννης ΑλταντζήςΣίλβια ΜπρίνεΧρήστος ΑλταντζήςΠασχάλης ΑλταντζήςΜαρία ΑλταντζήΑθανάσιος ΑλταντζήςΧρήστος ΧατζηκώτσιοςΠαντελής ΑλεξανδρίδηςΠετρούλα ΑλεξανδρίδουΑναπτυξιακή Περιβαλλοντική Κίνηση Πολιτών Παλαιοκάστρου Σερρών