Προσφυγή της 19ης Φεβρουαρίου 2010 - Lucchini κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-91/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lucchini SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Delfino, avvocato, J.-P. Gunther, avocat, E. Bigi, avvocato))

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

καταρχήν, να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση COMP/37.956 - Ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος, νέα υιοθέτηση - C(2009) 7492 τελ., όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2009) 9912 τελ.·

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 2 της αποφάσεως της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, κατά το μέρος που επιβάλλει στην προσφεύγουσα την καταβολή του ποσού των 14,35 εκατομμυρίων ευρώ, εις ολόκληρον με την εταιρία S.P. S.p.A.·

όλως επικουρικώς, να μειώσει το επιβληθέν πρόστιμο·

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η υπό εξέταση προσφυγή βάλλει κατά της αποφάσεως της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση της 8ης Δεκεμβρίου 2009 με την οποία η Επιτροπή επέβαλε κυρώσεις για παράβαση του άρθρου 65 ΕΚΑΧ βάσει του κανονισμού 1/2003/ΕΚ¹.

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρεμφερή με εκείνα που προβλήθηκαν σε άλλες προσφυγές κατά της προαναφερθείσας αποφάσεως.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα προβάλλει τους εξής λόγους ακυρώσεως:

ελλείψεις της αποφάσεως, παράβαση ουσιώδους τύπου και ανυπόστατο αυτής, κατά το μέτρο που η απόφαση κοινοποιήθηκε χωρίς τα παραρτήματά της και επιπλέον εγκρίθηκε από το σώμα των Επιτρόπων υπό ελλιπή μορφή, κοινοποιήθηκε δε εκ νέου κατά τρόπο επίσης ελλιπή, άνευ του κυρίως κειμένου·

αναρμοδιότητα της Επιτροπής να προβάλει παράβαση του άρθρου 65 της Συνθήκης ΕΚΑΧ, καθόσον η ισχύς της συνθήκης αυτής έχει λήξει και, ως εκ τούτου, εσφαλμένη επιλογή της οικείας νομικής βάσεως·

προσβολή του δικαιώματος άμυνας και παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, κατά το μέτρο που η Επιτροπή δεν κίνησε εκ νέου τη διοικητική διαδικασία, προσβάλλοντας το δικαίωμα εξετάσεως του πλέον ευνοϊκού νόμου στην υπό κρίση περίπτωση δεδομένου ότι δεν παρείχε στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να γνωρίσει κατά τρόπο αποτελεσματικό τη δική της θέση ως προς τα πραγματικά περιστατικά και τη σχέση των πραγματικών περιστατικών και των ελαφρυντικών περιστάσεων.

Επικουρικώς, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων και λόγω εσφαλμένης εφαρμογής της οικείας νομοθεσίας, κατά το μέτρο που η Επιτροπή καταλόγισε παράβαση, για όλο το χρονικό διάστημα μεταξύ της 6ης Δεκεμβρίου 1989 και της 27ης Ιουνίου 2000, στη Lucchini ως να υφίστατο ενιαία εταιρία Lucchini/Siderpotenza. Η προσφεύγουσα τονίζει την αυτοτέλεια της Siderpotenza σε επίπεδο λήψεως αποφάσεων και διαχειρίσεως και το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν κατέστη δυνατό να αποδείξει ότι η Lucchini είχε την ευθύνη της διαχειρίσεως της Siderpotenza, ως προς το ανθρώπινο δυναμικό και τους πόρους·

Όλως επικουρικώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένως τον κανόνα σχετικά με τον υπολογισμό του προστίμου, ιδίως τις κατευθυντήριες οδηγίες του 1998.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, της 4.1.2003, σ. 1).