Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Απριλίου 2024 – Hispavima κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-514/14) 1
[Κρατικές ενισχύσεις – Ενίσχυση χορηγηθείσα από τις ισπανικές αρχές προς ορισμένους ομίλους οικονομικού σκοπού (ΟΟΣ) και τους επενδυτές τους – Φορολογικό καθεστώς ορισμένων συμφωνιών χρηματοδοτικής μίσθωσης για την αγορά πλοίων (ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης) – Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει ασύμβατη με την εσωτερική αγορά και διατάσσεται η μερική ανάκτησή της – Μερική εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς – Μερική κατάργηση της δίκης – Νέα ενίσχυση – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Ανάκτηση – Συμβατικές ρήτρες που προστατεύουν τους δικαιούχους από την ανάκτηση παράνομης και μη συμβατής με την εσωτερική αγορά κρατικής ενίσχυσης – Κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ της Επιτροπής και των εθνικών αρχών]
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Hispavima, SL (Murcia, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Barba, M. López Ridruejo και A. Picón Franco, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Carpi Badía και P. Němečková, επικουρούμενοι από την M. Segura Catalán, δικηγόρο)
Αντικείμενο
Με την ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης 2014/200/ΕE της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2013, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21233 C/11 (πρώην NN/11, πρώην CP 137/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία — Φορολογικό καθεστώς που διέπει ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης, γνωστό και ως «ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης» (ΕΕ 2014, L 114, σ. 1).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής στο μέτρο που βάλλει, αφενός, κατά του άρθρου 1 της απόφασης 2014/200/ΕΕ της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2013, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21233 C/11 (πρώην NN/11, πρώην CP 137/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία – Φορολογικό καθεστώς που διέπει ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης, γνωστό και ως «ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης», κατά το μέρος που προσδιορίζει τους ομίλους οικονομικού σκοπού και τους επενδυτές τους ως τους μόνους δικαιούχους της ενίσχυσης την οποία αφορά η απόφαση αυτή, και, αφετέρου, κατά του άρθρου 4, παράγραφος 1, της ίδιας απόφασης, κατά το μέρος που υποχρεώνει το Βασίλειο της Ισπανίας να ανακτήσει το συνολικό ποσό της ενίσχυσης την οποία αφορά η απόφαση αυτή από τους επενδυτές των ομίλων οικονομικού σκοπού που έλαβαν τη σχετική ενίσχυση.
Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.
Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.
____________
1 EE C 303, της 8.9.2014.