Προσφυγή των E.ON Ruhrgas και E.ON κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2009

(Υπόθεση T-360/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: E.ON Ruhrgas AG (Essen, Γερμανία) και E.ON AG (Düsseldorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Wiedemann και T. Klose, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

να κρίνει την προσβαλλομένη απόφαση άκυρη·

επικουρικώς, να μειώσει καταλλήλως το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες με την προσβαλλομένη απόφαση·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες προσβάλλουν την από 8 Ιουλίου 2009 απόφαση της Επιτροπής C(2009) 5355 τελικό, στην υπόθεση COMP/39.401 - E.ON/GDF. Με την προσβαλλομένη απόφαση επιβάλλεται στις προσφεύγουσες και σε μία άλλη επιχείρηση πρόστιμο λόγω παραβάσεως του άρθρου 81, παράγραφος 1, EΚ, επειδή μετείχαν σε συμφωνία και σε εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα του φυσικού αερίου.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους.

Πρώτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 81, παράγραφος 1, EΚ δεν είναι εφαρμοστέο, διότι οι προσβαλλόμενες από την Επιτροπή συμφωνίες δεν παραβιάζουν την περί συμπράξεων απαγόρευση. Συναφώς, διατείνονται, μεταξύ άλλων, ότι πρόκειται για παρεπόμενους της δημιουργίας της κοινής επιχειρήσεως MEGAL θεμιτούς περιορισμούς.

Δεύτερον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επικουρικώς ότι η εκτίμηση της διάρκειας της παραβάσεως από την Επιτροπή ενέχει πλάνη περί το δίκαιο. Συναφώς, ισχυρίζονται ότι οι προσβαλλόμενες συμφωνίες είχαν σταματήσει λίγο χρόνο μετά την αρχή της ελευθερώσεως και, εν πάση περιπτώσει, με την τυπική συμφωνία ακυρώσεως της 13ης Αυγούστου 2004.

Τρίτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι υφίστανται δυσμενή διάκριση σε σχέση με τους αποδέκτες της από 26 Οκτωβρίου 2004 παράλληλης αποφάσεως της Επιτροπής, στις υποθέσεις GDF/ENI και GDF/Enel. Συναφώς, διατείνονται ότι, στις υποθέσεις αυτές, η Επιτροπή παραιτήθηκε της επιβολής προστίμων, επικαλούμενη την ελευθέρωση, όπως έπρεπε να πράξει και εν προκειμένω, διότι όλες οι ουσιώδεις παράμετροι των υπό κρίση υποθέσεων είναι συγκρίσιμες, αν όχι παρεμφερείς.

Τέταρτον, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι προβαλλόμενες συμφωνίες του 1975 έχουν παραγραφεί από πολλού χρόνου εφόσον είχαν παύσει να ισχύουν πλέον των πέντε ετών πριν από την κίνηση της έρευνας από την Επιτροπή.

Πέμπτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι είναι εσφαλμένος ο υπολογισμός του προστίμου.

Τέλος, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές που διέπουν την ευθύνη των παραβάσεων του δικαίου του ανταγωνισμού, εφόσον δεν μπορούν να καταλογιστούν, άμεσα ή έμμεσα, στην E.ON AG παραβάσεις που φέρεται ότι διέπραξε η E.ON Ruhrgas AG.

____________