Wyrok Sądu z dnia 18 listopada 2020 r. – H / Rada
(Sprawa T-271/10 RENV II)1
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Urzędnik krajowy oddelegowany do EUPM w Bośni i Hercegowinie – Decyzja o przeniesieniu – Nadużycie władzy – Interes służby – Mobbing – Represyjny charakter przeniesienia – Odpowiedzialność – Krzywda
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: H (przedstawiciel: adwokat L. Levi)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i A. de Elera-San Miguel Hurtado, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji z dnia 7 kwietnia 2010 r., podpisanej przez szefa personelu Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie, na mocy której skarżąca została przeniesiona na stanowisko Criminal Justice Adviser – Prosecutor przy biurze regionalnym w Banja Luce (Bośnia i Hercegowina), a po drugie, decyzji z dnia 30 kwietnia 2010 r., podpisanej przez szefa EUPM, o którym mowa w art. 6 decyzji Rady 2009/906/WPZiB z dnia 8 grudnia 2009 r. w sprawie EUPM w Bośni i Hercegowinie (Dz.U. 2009, L 322, s. 22), wskazującej względy operacyjne jej przeniesienia, oraz żądanie oparte na art. 268 TFUE i mające na celu uzyskanie naprawienia szkody, jaką skarżąca miała ponieść.
Sentencja
Stwierdza się nieważność decyzji z dnia 7 kwietnia 2010 r., podpisanej przez szefa personelu Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie, na mocy której H została przeniesiona na stanowisko Criminal Justice Adviser – Prosecutor przy biurze regionalnym w Banja Luce (Bośnia i Hercegowina), oraz decyzji z dnia 30 kwietnia 2010 r., podpisanej przez szefa EUPM, o którym mowa w art. 6 decyzji Rady 2009/906/WPZiB z dnia 8 grudnia 2009 r. w sprawie EUPM w Bośni i Hercegowinie, wskazującej względy operacyjne jej przeniesienia.
Zasądza się od Rady Unii Europejskiej wypłatę na rzecz H kwoty 30 000 EUR.
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.
Rada pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez H w ramach niniejszej sprawy oraz spraw T-271/10, T-271/10 R, T-271/10 RENV, C-455/14 P i C-413/18 P.
____________
1 Dz.U. C 221 z 14.8.2010.