POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 24 września 2010 r.

Sprawa T‑498/09 P

Petrus Kerstens

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2005 r. – Przyznanie punktów pierwszeństwa – Ciężar dowodu – Prawo do obrony – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 29 września 2009 r. w sprawie F‑102/07 Kerstens przeciwko Komisji, Z.Orz.SP s. I‑A‑1‑359, II‑A‑1‑1881.

Orzeczenie: Odwołanie zostaje w części odrzucone, a w części oddalone. Petrus Kerstens pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Odwołanie – Zarzuty – Dopuszczalność – Kwestie prawne

(statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1)

2.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Szczegółowe zasady

(regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 1)

3.      Postępowanie – Procedura pisemna

1.      Zgodnie z art. 11 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości odwołanie do Sądu jest ograniczone do kwestii prawnych. Wyłącznie Sąd do spraw Służby Publicznej jest właściwy do dokonania ustaleń faktycznych, chyba że nieprawidłowość tych ustaleń wynika z przedłożonych mu akt sprawy, oraz do dokonania oceny stanu faktycznego.

Tym samym w odwołaniu do Sądu dopuszczalne jest podniesienie przez zainteresowanego naruszenia prawa w wykładni przepisów obowiązujących w obszarze oceny urzędników.

(zob. pkt 25, 26)

Odesłanie: Sąd, sprawa T‑338/07 P Bianchi przeciwko ETF, 19 marca 2010 r., pkt 61 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Nawet jeśli sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej jako całość stanowią zasadniczą podstawę badania poprzedzającego przyznanie punktów pierwszeństwa udostępnionych każdej dyrekcji generalnej i jeśli z tego względu powinien istnieć pewien stopień spójności pomiędzy punktami za osiągnięcia a liczbą punktów pierwszeństwa przyznanych urzędnikom, to jednak nie można z tego wywieść, że istnieje ścisła, arytmetyczna korelacja pomiędzy punktami za osiągnięcia a punktami pierwszeństwa. Wprowadzenie punktów pierwszeństwa ma bowiem na celu umożliwienie dyrekcjom generalnym nagrodzenie urzędników, co do których uważa się, że wykazali się szczególnymi osiągnięciami, których nie odzwierciedlają same punkty za osiągnięcia, gdy ich wyniki wykraczają poza ich cele indywidualne, lub gdy ich starania i wyniki są wybitne. W tych okolicznościach dyrekcjom generalnym powinien przysługiwać zakres uznania, którego byłyby pozbawione, gdyby istniała korelacja pomiędzy punktami pierwszeństwa a punktami za osiągnięcia.

(zob. pkt 29)

Odesłanie: Sąd, sprawa T‑422/04 Lavagnoli przeciwko Komisji, 23 listopada 2006 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 61, 62; Sąd, sprawa T‑385/04 Valero Jordana przeciwko Komisji, 1 kwietnia 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑1, II‑A‑2‑1, pkt 138, 153

3.      Procedura ustna jest, tak samo jak procedura pisemna, istotną i, z wyjątkiem określonych, wyraźnie przewidzianych wypadków, obowiązkową częścią postępowania sądowego, pozwalającą stronom na skuteczne przedstawienie argumentów, a zwłaszcza na wypowiedzenie się w przedmiocie argumentów czy środków dowodowych, co do których strony nie mogły wypowiedzieć się w trakcie procedury pisemnej. Tym samym okoliczność, że zainteresowany nie mógł przedstawić na piśmie określonych uwag co do istoty sprawy, ponieważ Sąd do spraw Służby Publicznej postanowił zezwolić na złożenie repliki ograniczonej tylko do kwestii dopuszczalności, nie może stanowić naruszenia prawa do obrony.

(zob. pkt 38)

Odesłanie: Trybunał, sprawy połączone od 141/81 do 143/81 Holdijk i in., 1 kwietnia 1982 r., Rec. s. 1299, pkt 7; Sąd, sprawa T‑508/93 Mancini przeciwko Komisji, 27 października 1994 r., RecFP s. I‑A‑239, II‑761, pkt 33, 34