Προσωρινό κείμενο
ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έβδομο πενταμελές τμήμα)
της 8ης Φεβρουαρίου 2024 (*)
«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Παρέμβαση – Άρθρο 173, παράγραφος 1, και άρθρο 179 του Κανονισμού Διαδικασίας – Υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε εκπροθέσμως – Άρθρα 142 έως 145 του Κανονισμού Διαδικασίας – Μη εφαρμογή – Απόρριψη»
Στην υπόθεση T-30/23,
Fly Persia IKE, με έδρα την Αθήνα (Ελλάδα),
Ali Barmodeh, κάτοικος Αθήνας,
εκπροσωπούμενοι από τον R. Marano, δικηγόρο,
προσφεύγοντες,
κατά
Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τον R. Raponi,
καθού,
αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO:
Dubai Aviation Corp., με έδρα το Ντουμπάι (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα),
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο πενταμελές τμήμα),
συγκείμενο από τους K. Kowalik-Bańczyk, πρόεδρο, E. Buttigieg, G. Hesse, Ι. Δημητρακόπουλο και B. Ricziová (εισηγήτρια), δικαστές,
γραμματέας: V. Di Bucci
εκδίδει την ακόλουθη
Διάταξη
Πραγματικά περιστατικά και διαδικασία
1 Με την προσφυγή τους δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγοντες, Fly Persia IKE και Ali Barmodeh, ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Νοεμβρίου 2022 (υπόθεση R 1723/2021-4) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).
2 Στις 13 Φεβρουαρίου 2019 οι προσφεύγοντες υπέβαλαν στο EUIPO αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το εικονιστικό σήμα
3 Οι υπηρεσίες για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση σήματος εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, στην κλάση 39 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, της 15ης Ιουνίου 1957, για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί.
4 Στις 4 Ιουνίου 2019 η Dubai Aviation Corp. άσκησε ανακοπή κατά της καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος για τις καλυπτόμενες υπηρεσίες που εμπίπτουν στην κλάση 39.
5 Η ανακοπή στηριζόταν στο προγενέστερο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζεται κατωτέρω, το οποίο καλύπτει επίσης διάφορες υπηρεσίες εμπίπτουσες στην κλάση 39:
6 Οι λόγοι που προβλήθηκαν προς στήριξη της ανακοπής ήταν οι προβλεπόμενοι στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, και στο άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1).
7 Στις 13 Αυγούστου 2021 το τμήμα ανακοπών έκανε εν μέρει δεκτή την ανακοπή.
8 Στις 6 Οκτωβρίου 2021 οι προσφεύγοντες άσκησαν προσφυγή ενώπιον του EUIPO κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών.
9 Με την προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή.
10 Με δικόγραφο που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 30 Ιανουαρίου 2023, οι προσφεύγοντες άσκησαν την υπό κρίση ένδικη προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως. Στις 13 Φεβρουαρίου 2023 το δικόγραφο της προσφυγής επιδόθηκε στην Dubai Aviation Corp., ως διάδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, με έγγραφο του Γραμματέα του Γενικού Δικαστηρίου.
11 Στις 26 Απριλίου 2023 η Dubai Aviation Corp. κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου έγγραφο με τίτλο «Υπόμνημα αντικρούσεως».
12 Με μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας της 24ης Μαΐου 2023, το Γενικό Δικαστήριο κάλεσε την Dubai Aviation Corp. να υποβάλει τις παρατηρήσεις της επί των λόγων καταθέσεως του εγγράφου με τίτλο «Υπόμνημα αντικρούσεως» μετά την παρέλευση της προθεσμίας του άρθρου 179 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου. Η Dubai Aviation Corp. απάντησε εντός της ταχθείσας προθεσμίας.
13 Στις 14 Ιουνίου 2023 το Γενικό Δικαστήριο κάλεσε τους προσφεύγοντες και το EUIPO να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους επί του εγγράφου με τίτλο «Υπόμνημα αντικρούσεως» της Dubai Aviation Corp., δεδομένου ότι το εν λόγω υπόμνημα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αίτηση παρεμβάσεως.
14 Με έγγραφο της 30ής Ιουνίου 2023, οι προσφεύγοντες ζήτησαν από το Γενικό Δικαστήριο να απορρίψει την αίτηση παρεμβάσεως της Dubai Aviation Corp.
15 Με έγγραφο της 6ης Ιουλίου 2023, το EUIPO δήλωσε ότι δεν έχει αντιρρήσεις για την παρέμβαση της Dubai Aviation Corp., στον βαθμό που η παρέμβαση αυτή υποστηρίζει τα αιτήματα που υπέβαλε το EUIPO με το υπόμνημα αντικρούσεως.
Σκεπτικό
16 Κατά το άρθρο 40, δεύτερο και τέταρτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο εφαρμόζεται στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία, δυνάμει του άρθρου 53, πρώτο εδάφιο, του ως άνω Οργανισμού, κάθε πρόσωπο το οποίο έχει συμφέρον στην επίλυση διαφοράς που έχει υποβληθεί στο Δικαστήριο, εξαιρουμένων των διαφορών μεταξύ κρατών μελών, μεταξύ θεσμικών οργάνων της Ένωσης ή μεταξύ κρατών μελών, αφενός, και θεσμικών οργάνων της Ένωσης, αφετέρου, δύναται να παρεμβαίνει στην εν λόγω διαφορά. Η παρέμβαση έχει ως αντικείμενο την υποστήριξη των αιτημάτων του ενός των διαδίκων.
17 Εξάλλου, από το άρθρο 53, δεύτερο εδάφιο, του εν λόγω Οργανισμού προκύπτει ότι ο Κανονισμός Διαδικασίας μπορεί να προβλέπει παρεκκλίσεις από το άρθρο 40, τέταρτο εδάφιο, και από το άρθρο 41 του ως άνω Οργανισμού προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των διαφορών που εμπίπτουν στον τομέα της διανοητικής ιδιοκτησίας. Προς τούτο, θεσπίστηκαν, μεταξύ άλλων, ειδικοί κανόνες σχετικά με τους παρεμβαίνοντες [πρβλ. διατάξεις της 18ης Μαρτίου 2016, Sociedad agraria de transformación no 9982 Montecitrus κατά ΓΕΕΑ – Spanish Oranges (MOUNTAIN CITRUS SPAIN), T-495/15, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2016:179, σκέψη 8 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία, και της 7ης Δεκεμβρίου 2016, Claranet Europe κατά EUIPO – Claro (claranet), T‑129/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2016:728, σκέψη 8].
18 Πράγματι, η ιδιότητα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδίκου στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO πλην του προσφεύγοντος ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διέπεται από το άρθρο 173 του Κανονισμού Διαδικασίας [διάταξη της 12ης Ιουλίου 2022, Cipla Europe κατά EUIPO και Glaxo Group, C-245/22 P(I), μη δημοσιευθείσα, EU:C:2022:549, σκέψη 59]. Πιο συγκεκριμένα, η παράγραφος 3 του εν λόγω άρθρου προσδίδει στους διαδίκους της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας πλην του προσφεύγοντος δικονομική θέση αντίστοιχη με εκείνη των κυρίων διαδίκων. Συνεπώς, η διάταξη αυτή προβλέπει παρέκκλιση, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 53, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το άρθρο 40, τέταρτο εδάφιο, του ως άνω Οργανισμού, κατά το οποίο η παρέμβαση έχει ως αντικείμενο την υποστήριξη των αιτημάτων του ενός των κυρίων διαδίκων. Ειδικότερα, οι παρεμβαίνοντες δυνάμει του άρθρου 173 του Κανονισμού Διαδικασίας μπορούν, όχι μόνο να υποστηρίξουν τα αιτήματα ενός εκ των κυρίων διαδίκων, αλλά και να διατυπώσουν αιτήματα και επιχειρήματα αυτοτελή σε σχέση με τα διατυπωθέντα από τους κυρίους διαδίκους [πρβλ. διάταξη της 5ης Μαρτίου 2004, Boss κατά ΓΕΕΑ – Δέλτα Βιομηχανία Παγωτού (BOSS), T-94/02, EU:T:2004:68, σκέψη 17].
19 Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι, δυνάμει του άρθρου 173, παράγραφοι 1 και 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, διάδικος στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασία πλην του προσφεύγοντος μπορεί να συμμετάσχει στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δίκη ως παρεμβαίνων εφόσον απαντήσει στην προσφυγή νομοτύπως και εμπροθέσμως. Πριν από τη λήξη της προθεσμίας καταθέσεως του υπομνήματος αντικρούσεως, ο διάδικος αυτός καθίσταται διάδικος στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δίκη με την ιδιότητα του παρεμβαίνοντος καταθέτοντας διαδικαστικό έγγραφο. Παύει να έχει την ιδιότητα του παρεμβαίνοντος ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αν δεν απαντήσει στην προσφυγή νομοτύπως και εμπροθέσμως.
20 Συναφώς, το άρθρο 179 του Κανονισμού Διαδικασίας διευκρινίζει ότι διάδικος στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασία πλην του προσφεύγοντος καταθέτει υπόμνημα αντικρούσεως της προσφυγής εντός δύο μηνών από την επίδοση του δικογράφου της προσφυγής.
21 Επομένως, διάδικος στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO διαδικασία πλην του προσφεύγοντος ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ο οποίος δεν κατέθεσε υπόμνημα αντικρούσεως της προσφυγής εντός της προθεσμίας που προβλέπεται προς τούτο στο άρθρο 179 του Κανονισμού Διαδικασίας, δεν έχει την ιδιότητα του διαδίκου ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, μετά την πάροδο της προθεσμίας αυτής δεν μπορεί να υποβάλει παρατηρήσεις κατά τη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου [πρβλ. διάταξη της 12ης Ιουλίου 2022, Cipla Europe κατά EUIPO και Glaxo Group, C-245/22 P(I), μη δημοσιευθείσα, EU:C:2022:549, σκέψη 61].
22 Εν προκειμένω, δεδομένου ότι το δικόγραφο της προσφυγής επιδόθηκε στην Dubai Aviation Corp. στις 13 Φεβρουαρίου 2023, η τασσόμενη στο άρθρο 173, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας προθεσμία για την υποβολή υπομνήματος αντικρούσεως της προσφυγής έληξε, σύμφωνα με το άρθρο 179 του Κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο 60 του εν λόγω Κανονισμού, στις 24 Απριλίου 2023, ελλείψει αιτιολογημένης αιτήσεως παρατάσεως.
23 Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η Dubai Aviation Corp., καταθέτοντας το υπόμνημα αντικρούσεως στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 26 Απριλίου 2023, δεν τήρησε την προθεσμία που τάσσεται για την αντίκρουση της προσφυγής. Προκειμένου να δικαιολογήσει την εκπρόθεσμη κατάθεση του ως άνω υπομνήματός της, η Dubai Aviation Corp. υποστηρίζει, με την απάντησή της στο μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας της 24ης Μαΐου 2023, ότι στηρίχθηκε, κατ’ ουσίαν, στο «γενικό» καθεστώς της παρεμβάσεως που προβλέπει το άρθρο 143 του Κανονισμού Διαδικασίας, κατά την έννοια του οποίου ενήργησε εμπροθέσμως. Ειδικότερα, παραδέχεται ότι καταθέτοντας το υπόμνημα αντικρούσεως εντός της τασσόμενης στην εν λόγω διάταξη προθεσμίας έσφαλε όσον αφορά το εφαρμοστέο καθεστώς και την εφαρμοστέα προθεσμία. Ωστόσο, ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο «να κάνει δεκτή την αίτηση παρεμβάσεώς της».
24 Κατά τους προσφεύγοντες, η αίτηση παρεμβάσεως πρέπει να απορριφθεί ως «απαράδεκτη». Υποστηρίζουν ότι, στο μέτρο που η Dubai Aviation Corp. δεν τήρησε την προβλεπόμενη για την κατάθεση του υπομνήματος αντικρούσεως προθεσμία και δεν δικαιολόγησε εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να επιτρέπουν παρέκκλιση από τους δικονομικούς κανόνες, «απώλεσε» την ιδιότητα της παρεμβαίνουσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου σύμφωνα με το άρθρο 173, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας. Θεωρούν ότι, ακόμη και αν το έγγραφο με τίτλο «Υπόμνημα αντικρούσεως» πρέπει να χαρακτηρισθεί ως αίτηση παρεμβάσεως βάσει του άρθρου 143 του Κανονισμού Διαδικασίας, μια τέτοια αίτηση είναι απαράδεκτη, δεδομένου ότι η ιδιότητα της Dubai Aviation Corp. ως διαδίκου στην ενώπιον του EUIPO διαδικασία δεν αρκεί για να θεμελιώσει δικαίωμα παρεμβάσεως δυνάμει του εν λόγω άρθρου.
25 Το EUIPO δεν διατυπώνει αντιρρήσεις ως προς την αίτηση παρεμβάσεως, στον βαθμό που η Dubai Aviation Corp. υποστηρίζει τα αιτήματα του υπομνήματος αντικρούσεως του EUIPO. Επισημαίνει ότι η ύπαρξη και η έλλειψη αποτελεσματικής άσκησης των ειδικών δικαιωμάτων παρεμβάσεως που προβλέπονται στο άρθρο 173 του Κανονισμού Διαδικασίας δεν αποκλείουν, κατ’ αρχήν, τη δυνατότητα του διαδίκου στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασία πλην του προσφεύγοντος να ζητήσει να παρέμβει σύμφωνα με το άρθρο 40 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 142 έως 145 του Κανονισμού Διαδικασίας, υπό τον όρο ότι πληρούνται οι προς τούτο προβλεπόμενες προϋποθέσεις. Κατά την άποψη του EUIPO, το έγγραφο που φέρει τον τίτλο «Υπόμνημα αντικρούσεως» περιέχει «ρητές ενδείξεις» όσον αφορά τις απαιτήσεις του άρθρου 143, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ έως δʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας, καθώς και έμμεσες ενδείξεις ως προς τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην ίδια παράγραφο, υπό στοιχεία εʹ και στʹ. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι, εν προκειμένω, η αίτηση παρεμβάσεως αποδεικνύει επίσης το συμφέρον της Dubai Aviation Corp. στην επίλυση της διαφοράς, σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 2, του ίδιου Οργανισμού.
26 Κατά πρώτον, επισημαίνεται ότι η Dubai Aviation Corp. δεν κατέθεσε κανένα διαδικαστικό έγγραφο πριν από τη λήξη της προθεσμίας που προβλέπεται για την κατάθεση υπομνήματος αντικρούσεως στο άρθρο 173, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, σε συνδυασμό με τα άρθρα 60 και 179 του Κανονισμού αυτού, κατέθεσε δε υπόμνημα αντικρούσεως μετά τη λήξη της προθεσμίας αυτής. Εξάλλου, με την απάντησή της στην ερώτηση του Γενικού Δικαστηρίου, η Dubai Aviation Corp. δεν επικαλείται, ούτε, κατά μείζονα λόγο, αποδεικνύει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων που θα συνιστούσαν τυχαίο συμβάν ή ανωτέρα βία κατά την έννοια του άρθρου 45, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
27 Κατά συνέπεια, η Dubai Aviation Corp. δεν κατέστη διάδικος στη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ως παρεμβαίνουσα σύμφωνα με το άρθρο 173, παράγραφοι 1 και 2, του Κανονισμού Διαδικασίας.
28 Κατά δεύτερον, πρέπει να εξεταστεί αν μπορεί να επιτραπεί στην Dubai Aviation Corp. να παρέμβει δυνάμει των άρθρων 142 έως 145 του Κανονισμού Διαδικασίας.
29 Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι τα άρθρα 142 έως 145 του Κανονισμού Διαδικασίας θεσπίζουν τους κανόνες για την υποβολή των αιτήσεων παρεμβάσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και για την εξέτασή τους. Κατά το άρθρο 143, παράγραφος 1, του εν λόγω Κανονισμού, οι αιτήσεις παρεμβάσεως κατατίθενται εντός προθεσμίας έξι εβδομάδων, αρχομένης από τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της ανακοινώσεως σχετικά με το εισαγωγικό δικόγραφο της δίκης. Οι εν λόγω διατάξεις περιλαμβάνονται στον τρίτο τίτλο που αφορά τις ευθείες προσφυγές.
30 Επιπλέον, κατά το άρθρο 191 του Κανονισμού Διαδικασίας, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του τετάρτου τίτλου του Κανονισμού σχετικά με τις διαφορές περί τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, στις διαδικασίες που προβλέπονται στον τέταρτο τίτλο έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του τρίτου τίτλου. Με άλλα λόγια, εφόσον ο τέταρτος τίτλος του Κανονισμού Διαδικασίας σχετικά με τις διαφορές περί τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας ορίζει τους ειδικούς δικονομικούς κανόνες, οι γενικές διατάξεις του τρίτου τίτλου δεν έχουν εφαρμογή. Συνεπώς, η διάταξη αυτή αποτελεί έκφανση της αρχής lex specialis derogat legi generali.
31 Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι, στο μέτρο που ο τέταρτος τίτλος του Κανονισμού Διαδικασίας θεσπίζει ειδικούς κανόνες σχετικά με την παρέμβαση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδίκου στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασία πλην του προσφεύγοντος, τα άρθρα 142 έως 145 του εν λόγω Κανονισμού δεν έχουν εφαρμογή στον διάδικο αυτόν.
32 Επομένως, καθόσον η Dubai Aviation Corp. απώλεσε τη δυνατότητα να καταστεί διάδικος στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δίκη ως παρεμβαίνουσα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 173 του Κανονισμού Διαδικασίας, δεν πρέπει να της επιτραπεί να παρέμβει δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 142 έως 145 του Κανονισμού Διαδικασίας και, ως εκ τούτου, να της παρασχεθεί η προθεσμία του άρθρου 143, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας.
33 Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται από την αιτιολογική έκθεση που συνόδευε το σχέδιο τροποποιήσεως του Κανονισμού Διαδικασίας της 22ας Σεπτεμβρίου 1994 για την προσαρμογή του Κανονισμού στις ιδιαιτερότητες της νέας κατηγορίας διαφορών περί το δίκαιο των σημάτων. Στην ως άνω αιτιολογική έκθεση το Γενικό Δικαστήριο διευκρίνισε ότι οι διάδικοι στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασία διέπονται από «ειδικό καθεστώς» το οποίο διαφέρει από το προβλεπόμενο στις γενικές διατάξεις καθεστώς παρεμβάσεως, από το οποίο διέπονται τα κράτη μέλη, τα θεσμικά όργανα και τα λοιπά τρίτα πρόσωπα που έχουν συμφέρον στην επίλυση της διαφοράς.
34 Υπό το πρίσμα των προεκτεθέντων, συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα άρθρα 142 έως 145 του Κανονισμού Διαδικασίας δεν έχουν εφαρμογή εν προκειμένω και ότι, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 173, παράγραφοι 1 και 2, του Κανονισμού αυτού, η Dubai Aviation Corp. δεν κατέστη διάδικος στη δίκη επί της υπό κρίση υποθέσεως.
Επί των δικαστικών εξόδων
35 Πρώτον, από το άρθρο 173, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας προκύπτει ότι ο διάδικος στην ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασία πλην του προσφεύγοντος φέρει τα δικαστικά έξοδά του αν δεν απαντήσει στην προσφυγή νομοτύπως και εμπροθέσμως. Εν προκειμένω, δεδομένου ότι η Dubai Aviation Corp. δεν απάντησε στο δικόγραφο της προσφυγής νομοτύπως και εμπροθέσμως, φέρει τα σχετικά με τα διαδικαστικά έγγραφα που κατέθεσε δικαστικά έξοδά της.
36 Δεύτερον, κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο εφαρμόζεται εν προκειμένω δυνάμει του άρθρου 191 του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου.
37 Εν προκειμένω, αφενός, καθόσον η Dubai Aviation Corp. ηττήθηκε, πρέπει να καταδικασθεί να φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της και τα σχετικά με τη διαδικασία παρεμβάσεως δικαστικά έξοδα των προσφευγόντων, σύμφωνα με τα σχετικά αιτήματά τους.
38 Αφετέρου, ελλείψει αιτήματος του EUIPO να καταδικασθεί η Dubai Aviation Corp. στα δικαστικά έξοδα, το EUIPO πρέπει να φέρει τα σχετικά με τη διαδικασία παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά του.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο πενταμελές τμήμα)
διατάσσει:
1) Δεν επιτρέπει στην Dubai Aviation Corp. να μετάσχει στη δίκη επί της υποθέσεως Τ-30/23 ως παρεμβαίνουσα.
2) Η Dubai Aviation Corp. καταδικάζεται τόσο στα δικαστικά έξοδά της όσο και στα σχετικά με τη διαδικασία παρεμβάσεως δικαστικά έξοδα της Fly Persia IKE και του Ali Barmodeh.
3) Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα σχετικά με τη διαδικασία παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά του.
Λουξεμβούργο, 8 Φεβρουαρίου 2024.
V. Di Bucci | | K. Kowalik-Bańczyk |