Caingean arna tabhairt an 12 Aibreán 2024 – Novis v ÚEÁPC
(Cás T-204/24)
Teanga an cháis: an Béarla
Páirtithe
Iarratasóir: Novis Insurance Company, Novis Versicherungsgesellschaft, Novis Compagnia di Assicurazioni, Novis Poisťovňa a.s. (an Bhratasláiv, an tSlóvaic) (ionadaithe: A. Börner, S. Förster agus S. Henrich, Dlíodóirí)
Cosantóir: An tÚdarás Eorpach um Árachas agus Pinsin Cheirde
An t-ordú atá á lorg
Iarrann an t-iarratasóir ar an gCúirt Ghinearálta:
– moladh ÚEÁPC Uimh. EIOPA-BoS-22-293 (Tag. Ares(2022)4118763) dár dáta an 16 (nó an 17) Bealtaine 2022 (‘an gníomh atá faoi chonspóid’) maidir le sárú ar imeachtaí dhlí an Aontais, i gcoinne an t-údarás inniúil náisiúnta Národná Banka Slovenska (‘an t-údarás inniúil náisiúnta’) a chur ar neamhní; agus
– a ordú don chosantóir costais iomláine na n-imeachtaí a íoc.
Saincheisteanna dlí agus príomhargóintí
Mar thaca leis an gcaingean, maíonn an t-iarratasóir sé shaincheist dlí
1. An chéad saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar cheart an iarratasóra chun éisteacht a fháil de bhun Airteagal 41(2)(a) den Chairt um Chearta Bunúsacha an Aontais Eorpaigh (‘an Chairt’).
Toisc gur choimeád an cosantóir an gníomh atá faoi chonspóid, arb ionann é, in ainneoin a aicmiú foirmiúil mar mholadh, agus cinneadh de facto, agus a ullmhú mar rún ón iarratasóir, níor cuireadh in iúl don iarratasóir ar an eolas agus níor tugadh deis dó eolas a chur ar ar bhunfhíorais agus ar bhunfhaisnéis agus ní bhfuair sé amach faoin ngníomh atá faoi chonspóid go dtí i bhfad níos déanaí. Ós rud é go raibh an gníomh atá faoi chonspóid dírithe go sonrach ar a cheadúnas árachais chúlghairm, ní mór a mheas gur ‘seolaí ainmnithe’ é an t-iarratasóir de réir bhrí Airteagal 39(1) de Rialachán (AE) Uimh. 1094/2010 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle. 1 I bhfianaise mhainneachtain agus neamhghníomhartha an chosantóra, is ionainn an cinneadh a rinneadh sa ghníomh atá faoi chonspóid agus sárú ar Airteagal 17(3) agus Airteagal 39(1) de Rialachán Uimh. 1094/2010 nuair a dhéantar léiriú orthu i gcomhréir le hAirteagal 41(2)(a) den Chairt mar dhlí príomha an Aontais, agus ceart an iarratasóra chun éisteacht a fháil atá cumhdaithe inti.
An dara saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar cheart an iarratasóra rochtain a fháil ar chomhaid an chosantóra de bhun Airteagal 41(2)(b) den Chairt.
Toisc gur choimeád an cosantóir an gníomh atá faoi chonspóid agus a ullmhú faoi rún ón iarratasóir, chuir an cosantóir cosc ar rochtain an iarratasóra ar chomhaid a bhain leis an iarratasóir. Toisc gur iarmhairt ar an neamhghníomh sin é an gníomh atá faoi chonspóid, is ionann an cinneadh a rinneadh sa ghníomh atá faoi chonspóid agus sárú ar cheart bunúsach an iarratasóra rochtain a fháil ar chomhaid mar a leagtar amach in Airteagal 41(2)(b) den Chairt.
An triú saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar cheart an iarratasóra chun nós imeachta riaracháin cóir, lena n-áirítear cearta rannpháirtíochta an iarratasóra de bhun Airteagal 41(1) agus (2) den Chairt, agus feidhmiú cóir na gcumhachtaí lánroghnacha
Choimeád an cosantóir an gníomh atá faoi chonspóid agus a ullmhú faoi rún ón iarratasóir, agus, gan iarmhairtí eisiacha an ghnímh atá faoi chonspóid a chur san áireamh don iarratasóir, bhunaigh sé a ghníomh atá faoi chonspóid go heisiach ar an bhfaisnéis a chuir an t-údarás inniúil náisiúnta ar fáil gan fíorú breise a dhéanamh leis an iarratasóir. Is ionann é sin agus sárú ar Airteagal 17(2) agus (3) agus ar Airteagal 35(6) de Rialachán Uimh. 1094/2010 nuair a dhéantar léiriú air i gcomhréir le hAirteagal 41(1) agus (2) den Chairt mar dhlí príomha an Aontais, chomh maith le sárú ar bhunphrionsabail nósanna imeachta riaracháin córa, lena n-áirítear cearta rannpháirtíochta an iarratasóra, agus feidhmiú cóir na gcumhachtaí lánroghnacha agus an chirt chun cóir neamhchlaonta atá cumhdaithe iontu.
An ceathrú saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar cheart an iarratasóra chun leigheas éifeachtach agus chun trialach córa de bhun Airteagal 47(1) den Chairt.
Toisc gur choimeád an cosantóir an gníomh atá faoi chonspóid agus a ullmhú faoi rún ón iarratasóir, agus trí an bonn a bhaint de roghanna an iarratasóra maidir lena cheart bunúsach chun éisteacht a fháil agus rochtain a fháil ar chomhaid mar atá chumhdaithe in Airteagal 41(2)(a) agus (b) den Chairt a fheidhmiú, sáraítear leis an ngníomh atá faoi chonspóid féin ceart bunúsach an iarratasóra chun leigheas éifeachtach agus triail chóir a fháil atá cumhdaithe in Airteagal 47 den Chairt agus in Airteagal 39(1), (2) agus (3) de Rialachán Uimh. 1094/2010.
An cúigiú saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar Airteagal 17 de Rialachán Uimh. 1094/2010.
Foráiltear le hAirteagal 17(3), (4) agus (7) de Rialachán Uimh. 1094/2010 do phróiseas indíreach trí chiseal, le freagrachtaí an chosantóra, an Choimisiúin agus an údaráis inniúil náisiúnta atá scoilte, forluiteach agus fiú dúbláilte idir na trí chomhlacht. In ainneoin táscairí soiléire maidir le riosca méadaithe míchumarsáide agus earráidí agus iarmhairtí tromchúiseacha an gnímh atá faoi chonspóid, níor éirigh leis an gcosantóir na fíricí ábhartha a imscrúdú, a shuíomh agus a mheas go leordhóthanach ar ar a mbonn a rinneadh an gníomh atá faoi chonspóid.
An séú saincheist dlí lena n-éilítear gurb ionann an gníomh atá faoi chonspóid agus mí-úsáid cumhachtaí.
Trí chinneadh de facto le treoir shonrach a eisiúint go comhfhiosach don údarás inniúil náisiúnta chun ceadúnas an iarratasóra a chúlghairm, thug an cosantóir neamhaird go comhfhiosach nach mbeidh moltaí ina gceangal faoi Airteagal 288(5) CFAE agus sháraigh sé go hábhartha teorainneacha bunúsacha a chumhachtaí faoi Airteagal 17 de Rialachán Uimh. 1094/2010. Is ionann é sin agus mí-úsáid cumhachta faoi dhlí an Aontais.
____________
1 Rialachán (AE) Uimh. 1094/2010 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 24 Samhain 2010 lena mbunaítear Údarás Maoirseachta Eorpach (an tÚdarás Eorpach um Árachas agus Pinsin Cheirde), lena leasaítear Cinneadh Uimh. 716/2009/CE agus lena n-aisghairtear Cinneadh 2009/79/CE ón gCoimisiún (IO 2010 L 331, lch. 48).