Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Προσφυγή του Βασιλείου του Βελγίου κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 26 Μαρτίου 2005.

(Υπόθεση Τ-134/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Το Βασίλειο του Βελγίου, εκπροσωπούμενο από τους Jean Pierre Buyle και Christophe Steyaert, δικηγόρους, άσκησε στις 26 Μαρτίου 2005 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Το προσφεύγον ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 19ης Ιανουαρίου 2005 καθόσον θεωρεί ότι οι "παλαιές οφειλές ΕΚΤ" δεν παραγράφηκαν και επικουρικώς καθόσον κρίνει ότι οι οφειλές αυτές παράγουν τόκο υπερημερίας υπολογιζόμενο βάσει του άρθρου 86 του κανονισμού 2342/2002/ΕΚ,

-    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:

Από το 1987 μέχρι το 1992 η Επιτροπή ζήτησε από το προσφεύγον την επιστροφή ορισμένων ποσών προερχομένων από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό (ΕΚΤ), που είχε διαβιβάσει η Επιτροπή απευθείας σε διάφορους βελγικούς φορείς ενεργούντες ως κατασκευαστές τα οποία όμως αυτοί δεν χρησιμοποίησαν, σύμφωνα με τη ρύθμιση περί ΕΚΤ.

Το 2004 η Επιτροπή προέβη σε συμψηφισμό ορισμένων ποσών που όφειλε το προσφεύγον για παλαιές οφειλές με οφειλές της Επιτροπής έναντι του προσφεύγοντος. Μετά τους συμψηφισμούς αυτούς το προσφεύγον απηύθυνε στην Επιτροπή πλείονα έγγραφα στα οποία η Επιτροπή απάντησε με την προσβαλλομένη απόφαση επισημαίνοντας ότι οι παλαιές οφειλές δεν είχαν παραγραφεί, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.

Με την προσφυγή του το προσφεύγον υποστηρίζει ότι οι επίδικες οφειλές παραγράφηκαν κατ' εφαρμογή του άρθρου 3, παράγραφος 1 του κανονισμού 2988/95/ΕΚ ή επικουρικώς κατ' εφαρμογή των διατάξεων του βελγικού δικαίου που έχουν εφαρμογή εν προκειμένω σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 4 του κανονισμού 2988/95/ΕΚ.

Το προσφεύγον αμφισβητεί επίσης την εκ μέρους της Επιτροπής επιβολή τόκων υπερημερίας. Κατά το προσφεύγον υπάρχει ειδική ρύθμιση εν προκειμένω και συγκεκριμένα οι κανονισμοί 1865/90/ΕΟΚ και 448/2001/ΕΚ που παρεκκλίνουν από το άρθρο 86 του κανονισμού 2342/2002/ΕΚ το οποίο επικαλείται η Επιτροπή για να δικαιολογήσει την επιβολή τόκων υπερημερίας. Το προσφεύγον υποστηρίζει ότι η ειδική αυτή ρύθμιση δεν προβλέπει την επιβολή τόκων υπερημερίας όσον αφορά τις δράσεις ΕΚΤ που αποφασίστηκαν πριν από τις 6 Ιουλίου 1990 και συνεπώς η Επιτροπή δεν μπορεί να απαιτήσει τόκους υπερημερίας για τις οφειλές αυτές.

____________