Προσφυγή της 24ης Νοεμβρίου 2010 - DTS Distribuidora de Televisión Digital κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-533/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DTS Distribuidora de Televisión Digital, SA (Tres Cantos, Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: H. Brokelmann και M. Ganino, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση C(2010)4925 τελικό της Επιτροπής της 20ής Ιουλίου 2010, και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα στην υπό κρίση υπόθεση, που αποτελεί επιχείρηση παροχής υπηρεσιών συνδρομητικής δορυφορικής τηλεόρασης, προσβάλλει την απόφαση C(2010)4925 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Ιουλίου 2010, "σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων C 38/2009 (πρώην ΝΝ 58/2009) που η Ισπανία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή υπέρ της Corporación de Radio y Televisión Española (RTVE)", με την οποία το καθεστώς αυτό, κατόπιν τροποποιήσεως που του επέφερε ο νόμος 8/2009, της 28ης Αυγούστου, περί χρηματοδοτήσεως της Corporación de Radio y Televisión Española (Ley 8/2009, de 28 de agosto, de financiación de la Corporación de Radio y Televisión Española), κηρύχθηκε συμβατό με την κοινή αγορά χωρίς να κριθεί αναγκαία η ανάλυση των μέσων χρηματοδοτήσεώς του.

Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή δεν είχε την εξουσία να εγκρίνει το εν λόγω καθεστώς ενισχύσεων προτού αναλύσει τα μέσα χρηματοδοτήσεως που θέσπισε ο προαναφερθείς νόμος και, συγκεκριμένα, τον φόρο ύψους 1,5 % επί των ακαθάριστων εσόδων εκμεταλλεύσεως των οργανισμών παροχής υπηρεσιών συνδρομητικής τηλεόρασης.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

-    Πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή καθόσον ενέκρινε την ενίσχυση που αποτελεί αντικείμενο της διαφοράς χωρίς να αναλύσει τον τρόπο χρηματοδοτήσεως της ενισχύσεως αυτής. Συναφώς, προβάλλεται ότι, κατά πάγια νομολογία, η εξέταση ενισχύσεως δεν μπορεί να διαχωρίζεται από την εξέταση του μέσου χρηματοδοτήσεώς της αν το μέσο αυτό αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ενισχύσεως, και ότι, όσον αφορά την υπό κρίση υπόθεση, ο φόρος ύψους 1,5 % επί των ακαθάριστων εσόδων εκμεταλλεύσεως των οργανισμών παροχής υπηρεσιών συνδρομητικής τηλεόρασης αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του καθεστώτος ενισχύσεων, οπότε η Επιτροπή όφειλε να τον έχει εξετάσει από κοινού με την ενίσχυση.

-    Παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον, πρώτον, η Επιτροπή ενέκρινε καθεστώς ενισχύσεων που αντίκειται προς την αρχή της αναλογικότητας και, δεύτερον, οι φόροι που χρηματοδοτούν το καθεστώς αυτό συνεπάγονται σοβαρή στρέβλωση του ανταγωνισμού στην αγορά απόκτησης περιεχομένου εκπομπών και στην αγορά του επομένου σταδίου των τηλεθεατών, τούτο δε κατά τρόπο αντίθετο προς το κοινό συμφέρον.

-    Παράβαση των άρθρων 49 και 63 ΣΛΕΕ. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παρέβη τις διατάξεις αυτές, στο μέτρο που ο τρόπος χρηματοδοτήσεως της εγκριθείσας ενισχύσεως περιορίζει την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων, δεδομένου ότι καθιστά λιγότερο ελκυστική την άσκηση των ελευθεριών αυτών εκ μέρους τόσο των οργανισμών παροχής υπηρεσιών συνδρομητικής τηλεόρασης όσο και άλλων επενδυτών εγκατεστημένων στα λοιπά κράτη μέλη.

____________