Προσφυγή της 7ης Ιουλίου 2022 – Nordea Rahoitus Suomi κατά ΕΣΕ
(Υπόθεση T-432/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Nordea Rahoitus Suomi Oy (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)
Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση του ΕΣΕ της 11ης Απριλίου 2022, έγγραφο αριθ. SRB/ES/2022/18, συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων I, II και III, στο μέτρο που αφορά την εκ των προτέρων εισφορά της προσφεύγουσας και
να καταδικάσει το ΕΣΕ στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το ΕΣΕ παρέβη το άρθρο 69 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 της 15ης Ιουλίου 2014 1 και τα άρθρα 16, 17, 41 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακολουθώντας μια δυναμική προσέγγιση για τον καθορισμό του επιπέδου-στόχου των εκ των προτέρων εισφορών.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι ο καθορισμός από το ΕΣΕ του επιπέδου-στόχου στην προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως όσον αφορά τον αναμενόμενο ρυθμό αύξησης των καλυπτόμενων καταθέσεων και την αξιολόγηση του τρέχοντος οικονομικού κύκλου.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το ΕΣΕ παρέβη το άρθρο 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 και τα άρθρα 16, 17 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι δεν εφάρμοσε το υποχρεωτικό ανώτατο όριο του 12,5 % στο επίπεδο-στόχο κατά τον καθορισμό του ετήσιου επιπέδου-στόχου.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 παραβιάζουν την αρχή του καθορισμού των εισφορών με γνώμονα τους κινδύνους και την αρχή της αναλογικότητας, παραβαίνοντας συνεπώς τα άρθρα 16, 17 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν το επίπεδο-στόχος θα έπρεπε να καθορισθεί με δυναμικό τρόπο και το ανώτατο όριο βάσει του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού δεν θα έπρεπε να εφαρμοστεί, όπως θα εφαρμοζόταν σε περίπτωση διατηρήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.
____________
1 Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).