Language of document : ECLI:EU:T:2014:167

Υπόθεση T‑43/13

Beniamino Donnici

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

«Αγωγή αποζημίωσης — Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου —Έλεγχος της εντολής — Απόφαση του Κοινοβουλίου με την οποία κηρύσσεται ανίσχυρη η εντολή ενός μέλους του — Ακύρωση της απόφασης του Κοινοβουλίου με απόφαση του Δικαστηρίου — Αγωγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως στερούμενη παντελώς νομικής βάσης»

Περίληψη — Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 20ής Μαρτίου 2014

1.      Ένδικη διαδικασία — Ένσταση απαραδέκτου — Προθεσμία κατάθεσης — Έναρξη — Παραλαβή της προσφυγής ή αγωγής από τον καθού ή εναγόμενο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 46 § 1 και 114 § 1)

2.      Αγωγή αποζημίωσης — Προθεσμία παραγραφής — Έναρξη — Ευθύνη λόγω ατομικής πράξης — Ημερομηνία εμφάνισης των ζημιογόνων αποτελεσμάτων της πράξης έναντι του ενδιαφερομένου — Συνεκτίμηση της υποκειμενικής εκτίμησης του υποστατού της ζημίας — Δεν επιτρέπεται

(Άρθρο 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 46)

3.      Αγωγή αποζημίωσης — Προθεσμία παραγραφής — Έναρξη — Διαρκής ζημία — Ημερομηνία που λαμβάνεται υπόψη

(Άρθρο 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 46)

4.      Εξωσυμβατική ευθύνη — Προϋποθέσεις — Έλλειψη νομιμότητας — Ζημία — Αιτιώδης συνάφεια — Μη συνδρομή μιας από τις προϋποθέσεις — Απόρριψη της αγωγής αποζημίωσης στο σύνολό της

(Άρθρο 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ)

1.      Η προθεσμία για την κατάθεση του υπομνήματος αντίκρουσης είναι δύο μήνες. Η προθεσμία αυτή είναι η προθεσμία εντός της οποίας ο καθού ή εναγόμενος πρέπει να απαντήσει στην προσφυγή ή αγωγή επιλέγοντας είτε να απαντήσει επί της ουσίας καταθέτοντας υπόμνημα αντίκρουσης είτε να προβάλει το απαράδεκτο της προσφυγής ή αγωγής καταθέτοντας, σύμφωνα με το άρθρο 114, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, δικόγραφο με το οποίο να προτείνει τη σχετική ένσταση απαραδέκτου. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προθεσμία για την κατάθεση του δικογράφου της ένστασης απαραδέκτου είναι επίσης δίμηνη.

Επιπλέον, η προθεσμία που προβλέπει το άρθρο 46, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου για την κατάθεση του υπομνήματος αντίκρουσης αρχίζει να τρέχει από την ημέρα παραλαβής της προσφυγής ή αγωγής από τον καθού ή εναγόμενο. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η λύση αυτή ισχύει επίσης για την προθεσμία κατάθεσης του δικογράφου με το οποίο προβάλλεται η ένσταση απαραδέκτου.

(βλ. σκέψεις 37-39, 41, 42)

2.      Κατά το άρθρο 46 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, οι αξιώσεις κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πεδίο της εξωσυμβατικής ευθύνης παραγράφονται πέντε έτη μετά την επέλευση του ζημιογόνου γεγονότος. Η προθεσμία αυτή αρχίζει να τρέχει από το χρονικό σημείο κατά το οποίο συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη θεμελίωση της υποχρέωσης αποζημίωσης, ιδίως δε από το χρονικό σημείο της συγκεκριμενοποίησης της προς αποκατάσταση ζημίας. Οι προϋποθέσεις πάντως που πρέπει να πληρούνται προκειμένου να θεμελιώνεται υποχρέωση αποκατάστασης των ζημιών που αναφέρει το άρθρο 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και, κατ’ επέκταση, οι κανόνες παραγραφής των αξιώσεων για αποκατάσταση αυτών των ζημιών πρέπει να στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σε αυστηρώς αντικειμενικά κριτήρια. Επομένως, η ακριβής και εμπεριστατωμένη γνώση των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης δεν καταλέγεται μεταξύ των αναγκαίων στοιχείων για την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής. Ομοίως, η εκ μέρους του ζημιωθέντος υποκειμενική εκτίμηση του υποστατού της ζημίας δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας έναρξης της προθεσμίας παραγραφής της αξίωσης λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης της Ένωσης.

Στην περίπτωση ένδικων διαφορών που έχουν ανακύψει από ατομικές πράξεις, η προθεσμία παραγραφής αρχίζει να τρέχει αφότου η απόφαση έχει παραγάγει τα αποτελέσματά της έναντι των ενδιαφερομένων. Συναφώς δεν έχει σημασία για την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αν η παράνομη συμπεριφορά της Ένωσης έχει διαπιστωθεί με δικαστική απόφαση.

(βλ. σκέψεις 46, 48, 50-52, 56)

3.      Βλ. το κείμενο της διάταξης.

(βλ. σκέψεις 59, 60)

4.      Βλ. το κείμενο της διάταξης.

(βλ. σκέψεις 81-87)