Language of document :

Odwołanie wniesione w dniu 8 stycznia 2013 r. przez Danę Mocovą od wyroku wydanego w dniu 13 czerwca 2012 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-41/11 Mocová przeciwko Komisji

(Sprawa T-347/12 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Dana Mocová (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciele: adwokaci D. Abreu Caldas, S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i É. Marchal)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie F-41/11 Dana Mocom przeciwko Komisji Europejskiej;

stwierdzenie nieważności odmownej decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie umowy z wnoszącą odwołanie;

obciążenie Komisji kosztami postępowania w obydwu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa odnośnie do zakresu zastosowania zasady legalności, ze względu na to, że Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, po pierwsze, że uzasadnienie podane przez organ upoważniony do zawierania umów na etapie oddalenia zażalenia może zastąpić i zmienić uzasadnienie podane przy odmownym rozpatrzeniu wniosku wnoszącej odwołanie o przedłużenie z nią umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego, a po drugie, że Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, iż uzasadnienie jest ważne, choć opiera się na informacjach ustalonych po wydaniu zaskarżonego aktu. Wnosząca odwołanie podnosi, że:

jeżeli w niniejszym przypadku umowa wnoszącej odwołanie nie została przedłużona z racji zakazu kumulacji zgodnie z zasadą ośmiu lat, organ upoważniony do zawierania umów nie mógł następnie twierdzić w odpowiedzi na zażalenie, że umowa nie została z nią przedłużona ze względu na ograniczenia budżetowe, osiągnięcia wnoszącej odwołanie oraz interes służby, po to, by następnie przed Sądem ograniczyć to uzasadnienie do ograniczeń budżetowych.

Sąd do spraw Służby Publicznej powinien był, wbrew temu, co stwierdził w pkt 50 zaskarżonego wyroku, zbadać zarzut niezgodności z prawem podniesiony przeciwko zasadzie ośmiu lat, który to zarzut został podniesiony w chwili oddalenia wniosku o przedłużenie umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa, ze względu na to, iż Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że organ upoważniony do zawierania umów wydał zaskarżoną decyzję z poszanowaniem interesu służby, gdy tymczasem Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, iż Komisja przyznała na rozprawie, że można było powoływać się wyłącznie na ograniczenia budżetowe na uzasadnienie zaskarżonego aktu w pierwszej instancji. Wnosząca odwołanie podnosi ponadto, że Sąd do spraw Służby Publicznej naruszył obowiązek uzasadnienia oraz obowiązek zbadania wszystkich podnoszonych przed nim naruszeń prawa, ponieważ nie odniósł się w ogóle do argumentacji wnoszącej odwołanie w przedmiocie sprzeczności między uzasadnieniem dotyczącym redukcji stanowisk ze względu na ograniczenia budżetowe a utworzeniem nowych stanowisk dla personelu tymczasowego w grupie zaszeregowania AD9.

____________