WYROK SĄDU (izba odwołań)
z dnia 7 marca 2013 r.
Sprawa T‑39/12 P
Roberto Di Tullio
przeciwko
Komisji Europejskiej
Odwołanie – Służba publiczna – Personel tymczasowy – Urlop na czas pełnienia służby wojskowej – Artykuł 18 akapit pierwszy WZIP – Skutki wyroku w czasie
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 29 listopada 2011 r. w sprawie F‑119/10 Di Tullio przeciwko Komisji.
Orzeczenie: Odwołanie zostaje oddalone. Roberto Di Tullio pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.
Streszczenie
1. Prawo Unii – Zasady – Ochrona uzasadnionych oczekiwań – Przesłanki – Szczegółowe zapewnienia udzielone przez administrację – Zgodność zapewnień z obowiązującymi normami prawnymi
2. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut dotyczący braku dostosowania w czasie skutków wyroku – Wyrok oddalający skargę o stwierdzenie nieważności – Bezzasadny zarzut
(art. 264 TFUE)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 23)
2. Z art. 264 TFUE wynika, że jeżeli gdy sąd Unii orzeka o nieważności danego aktu, może wskazać, jeśli uzna to za niezbędne, które skutki aktu, o którego nieważności orzekł, powinny być uważane za ostateczne.
Tymczasem w odwołaniu od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wnoszący odwołanie nie może skutecznie zarzucać Sądowi, że nie skorzystał on z przyznanego mu uprawnienia dostosowania skutków wyroku stwierdzającego nieważność w czasie, ponieważ w zaskarżonym wyroku rzeczony Sąd nie stwierdził nieważności zaskarżonej decyzji, lecz oddalił skargę.
(zob. pkt 31, 32)