Προσφυγή της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 – Navara de Servicios y Tecnologías SA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-487/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Navara de Servicios y Tecnologías SA (Pamplona, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Andérez González, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση στο μέτρο που αυτή αφορά την προσφεύγουσα εταιρία και να καταδικάσει ρητώς την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς:

ότι δεν υπάρχει κρατική ενίσχυση, στο μέτρο που δεν υφίσταται εν προκειμένω ούτε επέμβαση του κράτους μέσω της μεταβιβάσεως κρατικών πόρων, ούτε πλεονέκτημα χορηγηθέν σε οντότητες που ασκούν οικονομική δραστηριότητα, ούτε στρέβλωση του ανταγωνισμού ή απειλή επί των μεταξύ των κρατών μελών εμπορικών συναλλαγών.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθώς και του πρωτοκόλλου για το σύστημα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη, παραρτήματος της Συνθήκης του Άμστερνταμ της 2ας Οκτωβρίου 1997.

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς:

τη νομική μορφή των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος, για τη διαμόρφωση, την οργάνωση και τη χρηματοδότηση των οποίων αναγνωρίζεται στα κράτη μέλη ευρύ περιθώριο χειρισμών·

το γεγονός ότι η προσφεύγουσα εταιρία δεν έχει αποκτήσει ευνοϊκότερη ανταγωνιστική θέση και

την τήρηση των κριτηρίων της αποφάσεως Altmark, εν προκειμένω, στο μέτρο που υφίσταται σαφής ορισμός και ρητή ανάθεση καθηκόντων παροχής δημόσιας υπηρεσίας, και που έχει πραγματοποιηθεί λεπτομερής και αντικειμενική οικονομική εκτίμηση, που δεν υπερβαίνει το κόστος που προκάλεσε η εκτέλεση των καθηκόντων δημόσιας υπηρεσίας.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ, καθόσον υφίσταται εν προκειμένω στόχος κοινού συμφέροντος για την υλοποίηση του οποίου το επίδικο μέτρο αποδεικνύεται κατάλληλο και ανάλογο και δεν προκαλεί περιττές διαταραχές στην αγορά.

Ο τέταρτος λόγος βασίζεται στην ύπαρξη καταστρατηγήσεως εξουσίας μεταξύ του αντικειμένου της προσβαλλομένης αποφάσεως και του τελικού σκοπού που επιδιώκεται μέσω αυτής, καθώς και σε πρόδηλη δυσαναλογία μεταξύ του θεωρητικού σκοπού που επιδιώκεται με την απόφαση και των συνεπειών από την εφαρμογή της, που αποδεικνύονται αντίθετες προς το γενικό συμφέρον και ευνοϊκές για τα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα ενός ή περισσοτέρων συγκεκριμένων επιχειρηματιών.