Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Φεβρουαρίου 2024 – Telefónica Gestión Integral de Edificios y Servicios και Banco Santander κατά Επιτροπής
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-29/14 και T-31/14) 1
[Κρατικές ενισχύσεις – Ενίσχυση χορηγηθείσα από τις ισπανικές αρχές υπέρ ορισμένων ομίλων οικονομικού σκοπού (ΟΟΣ) και των επενδυτών τους – Φορολογικό καθεστώς που διέπει ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης για την αγορά πλοίων (ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης) – Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει μη συμβατή με την εσωτερική αγορά και διατάσσεται η μερική ανάκτησή της – Μερική εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς – Μερική κατάργηση της δίκης – Νέα ενίσχυση – Ανάκτηση – Συμβατικές ρήτρες που προστατεύουν τους δικαιούχους από την ανάκτηση παράνομης και μη συμβατής με την εσωτερική αγορά κρατικής ενίσχυσης – Κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της Επιτροπής και των εθνικών αρχών]
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-29/14 : Telefónica Gestión Integral de Edificios y Servicios, SL, πρώην Taetel, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: E. Navarro Varona, P. Vidal Martínez, J. López-Quiroga Teijero, G. Canalejo Lasarte και A. Pérez Hernández, δικηγόροι)
Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-31/14 : Banco Santander, SA, anciennement Banco Popular Español, SA (Μαδρίτη) (εκπρόσωποι: E. Abad Valdenebro, R. Calvo Salinero και A. Lamadrid de Pablo, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Carpi Badía και P. Němečková, επικουρούμενοι από την M. Segura Catalán, δικηγόρο)
Αντικείμενο
Με τις προσφυγές τους βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της απόφασης 2014/200/ΕΕ της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2013, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21233 C/11 (πρώην NN/11, πρώην CP 137/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία – Φορολογικό καθεστώς που διέπει ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης, γνωστό και ως «ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης» (ΕΕ 2014, L 114, σ. 1).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
1) Καταργεί τη δίκη επί των προσφυγών στο μέτρο που βάλλουν, αφενός, κατά του άρθρου 1 της απόφασης 2014/200/ΕΕ της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2013, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21233 C/11 (πρώην NN/11, πρώην CP 137/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία – Φορολογικό καθεστώς που διέπει ορισμένες συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης, γνωστό και ως «ισπανικό φορολογικό καθεστώς χρηματοδοτικής μίσθωσης», κατά το μέρος που προσδιορίζει τους ομίλους οικονομικού σκοπού και τους επενδυτές τους ως τους μόνους δικαιούχους της ενίσχυσης την οποία αφορά η απόφαση αυτή, και, αφετέρου, κατά του άρθρου 4, παράγραφος 1, της ίδιας απόφασης, κατά το μέρος που υποχρεώνει το Βασίλειο της Ισπανίας να ανακτήσει το συνολικό ποσό της ενίσχυσης την οποία αφορά η απόφαση αυτή από τους επενδυτές των ομίλων οικονομικού σκοπού που έλαβαν τη σχετική ενίσχυση.
2) Απορρίπτει τις προσφυγές κατά τα λοιπά.
3) Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.
____________
1 ΕΕ C 61 της 1.3.2014.