Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2010 - Γερμανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-114/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller και C. Blaschke καθώς και U. Karpenstein, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση C (2009)10712 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2009, περί μειώσεως της χρηματοδοτικής συνδρομής η οποία χορηγήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) προς το Βασίλειο του Βελγίου, την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών για την υλοποίηση του προγράμματος προληπτικής προστασίας από τις πλημμύρες στους ποταμούς Ρήνο και Meuse στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας Interreg II/C δυνάμει της αποφάσεως C (97)3742 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 1997 (ΕΤΠΑ αριθ. 970010008),

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή προέβη σε μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής η οποία χορηγήθηκε από το ΕΤΠΑ για το χρονικό διάστημα από 1ης Ιανουαρίου 1994 έως 31ης Δεκεμβρίου 1999 προς το Βασίλειο του Βελγίου, την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών για την υλοποίηση του προγράμματος προληπτικής προστασίας από τις πλημμύρες στους ποταμούς Ρήνο και Meuse στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας Interreg II/C.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι δεν πληρούνται οι σχετικές με τη δημοσιονομική διόρθωση προϋποθέσεις του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού 4253/88¹. Κατά την προσφεύγουσα, η ως άνω διάταξη δεν παρέχει στην Επιτροπή εξουσία δημοσιονομικής διορθώσεως για διοικητικά σφάλματα ή φερόμενα ως ανεπαρκή συστήματα διοικήσεως και ελέγχου. Προβάλλεται, περαιτέρω, ότι έστω και εάν γίνει δεκτό ότι το άρθρο 24 αφορά διοικητικά σφάλματα ή ανεπαρκή συστήματα διοικήσεως και ελέγχου, δεν συντρέχει λόγος δημοσιονομικής διορθώσεως. Δημοσιονομική διόρθωση δικαιολογείται, αφενός, όταν οι "παρατυπίες", όπως τις διαπιστώνει η Επιτροπή, έχουν ή θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στον προϋπολογισμό της Ένωσης. Κατά την ενάγουσα, τα παράτυπα μέτρα που διαπιστώνει η Επιτροπή δεν συνιστούν τέτοια περίπτωση. Αφετέρου, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι δεν διαπιστώθηκε παράβαση του κοινοτικού δικαίου σε σειρά προγραμμάτων που αμφισβητήθηκαν στο ίδιο πλαίσιο.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν μπορεί εν προκειμένω να προβεί σε κατ' αποκοπή και κατά παρεκβολή δημοσιονομική διόρθωση δυνάμει του κανονισμού 4253/88. Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς ότι, όπως προκύπτει από το σαφές γράμμα του άρθρου 24, αυτό εφαρμόζεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και σε επακριβώς υπολογίσιμα ποσά.

Στο πλαίσιο του τρίτου λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας καθώς και μη επιτρεπόμενη επέκταση της αποφάσεως σε περισσότερα κράτη με συνέπεια ένα κράτος μέλος να φέρει αναγκαστικά την ευθύνη για τις παραλείψεις άλλου κράτους μέλους.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988, για τις διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 όσον αφορά τον συντονισμό των παρεμβάσεων των διαφόρων διαρθρωτικών ταμείων μεταξύ τους καθώς και με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των λοιπών υφιστάμενων χρηματοδοτικών οργάνων (ΕΕ. L 374, σ. 1).