Skarga wniesiona w dniu 6 października 2011 r. - ALOUMINION przeciwko Komisji

(Sprawa T-542/11)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Alouminion A.E. (Maroussi, Grecja) (przedstawiciele: G. Dellis i N. Korogiannákis, dikigori)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 13 lipca 2011 r. C (2011) 4916 wersja ostateczna, w sprawie pomocy państwa nr C2/2010 (ex NN 62/2009) przyznanej przez Grecję na rzecz Alouminion tis Elladas A.E;

obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze skarżąca żąda na podstawie art. 263 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej "TFUE"), stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 lipca 2011 r. C (2011) 4916 wersja ostateczna nr C2/2010 (ex NN 62/2009) (zwanej dalej "decyzją") w sprawie pomocy państwa przyznanej przedsiębiorstwu Alouminion tis Elladas A.E. wiążącego się z konsekwencjami, o których mowa w art. 266 ust. 1 TFUE.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów:

naruszenie art. 1 rozporządzenia nr 659/1999 i naruszenie przepisów dotyczących podziału kompetencji pomiędzy Komisję i sądy krajowe oraz naruszenie prawa do ochrony sądowej. Komisja dokonała oceny okoliczności faktycznych w sposób oczywiście błędny, uwzględniła oczywiście błędne czynniki, dopuściła się oczywistego naruszenia prawa uznając rzekomą pomoc za "nową". Sporny środek został przyjęty na podstawie systemu identycznego z systemem rzekomej pomocy a zaskarżona decyzja Komisji nie została wystarczająco uzasadniona;

naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na błędne stwierdzenie przez Komisję istnienia korzyści, brak zastosowania przez nią kryterium prywatnego przedsiębiorcy i niezbadanie występowania obiektywnych względów handlowych uzasadniających taryfę umowną z 1960 r;

naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na błędne stwierdzenie przez Komisję selektywnego charakteru pomocy pomimo ciążącego na DEI [Dimosia Epichirisi Ilektrismu (państwowym zakładzie produkcji energii elektrycznej)] obowiązku jednolitego określenia taryf dla jednolitych kategorii klientów i różnego określenia taryf dla różnych kategorii klientów, według stopnia ich odmienności;

naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na błędne stwierdzenie przez Komisję zmian w handlu między państwami członkowskimi i wywieranego na niego wpływu mimo że skarżąca nie uzyskuje żadnej korzyści w stosunku do innych przedsiębiorstw z sektora aluminium biorąc pod uwagę jednolite cechy aluminium i jawność cen ustalonych w cedule giełdowej;

błędna metodologia przy obliczaniu wysokości rzekomej korzyści;

naruszenie obowiązku uzasadnienia i

naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań ze względu na wcześniejsze stanowisko Komisji zgodnie z którym ustalanie przez DEI cen w umowach na korzyść skarżącej nie stanowiło bezprawnie przyznanej pomocy oraz naruszenie przysługującego skarżącej prawa do obrony.

____________