Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 – McCullough κατά Cedefop

(Υπόθεση T-496/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Colin Boyd McCullough (Θεσσαλονίκη, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Γ. Μάτσος, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (Cedefop)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την από 15 Ιουλίου 2013 άρνηση του Cedefop να παράσχει στον προσφεύγοντα πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα·

να υποχρεώσει το Cedefop να παράσχει στον προσφεύγοντα τα ζητηθέντα έγγραφα·

να επιτρέψει, σύμφωνα με το άρθρο 1, παράγραφος 3, του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις ελληνικές εθνικές αρχές να παραβιάσουν τους χώρους και τα κτίρια του Cedefop, προκειμένου να εντοπίσουν και να παραδώσουν τα επίμαχα έγγραφα και να ερευνήσουν τυχόν εγκλήματα τα οποία μπορεί να έχουν διαπραχθεί από οποιοδήποτε πρόσωπο συναφώς·

να καταδικάσει το Cedefop στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Cedefop παραβίασε το δίκαιο της ΕΕ με την προσβαλλομένη απόφαση, διότι ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Cedefop παραβίασε το δίκαιο της ΕΕ, διότι ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η συμπεριφορά του ασκούντος καθήκοντα διευθυντή του Cedefop είναι τουλάχιστον ύποπτη, δεδομένου ότι αυτός ισχυρίζεται ότι είναι αμφισβητήσιμο αν υπήρξαν ποτέ τα πρακτικά των συσκέψεων της Διευθύνουσας Ομάδας της Υπηρεσίας Διαχείρισης Γνώσης, τα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ των ζητηθέντων εγγράφων, αφού αυτός έπρεπε να γνωρίζει την ύπαρξή τους (ή την ανυπαρξία τους), διότι ήταν υποδιευθυντής του Cedefop επί μεγάλο διάστημα (ένα έτος) κατά τη διάρκεια του οποίου καταρτίζονταν τέτοια έγγραφα. Η συμπεριφορά αυτή καθιστά αναγκαία την έρευνα στους χώρους του Cedefop από τις αρμόδιες εθνικές αρχές.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι το Cedefop παρέλειψε να λάβει πρακτικά μέτρα για την εφαρμογή του κανονισμού 1049/2001 του Συμβουλίου και ότι οι σχετικοί λεπτομερείς κανόνες τους οποίους έχει θεσπίσει η Επιτροπή πρέπει να εφαρμοσθούν κατ’ αναλογίαν.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η άρνηση του Cedefop να παράσχει πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα προσβάλλει τα δικαιώματα του προσφεύγοντος ως κατηγορουμένου σε ποινική δίκη.