Προσφυγή της 20ής Αυγούστου 2013 – Fard και Sarkandi κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-439/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: Mohammad Moghaddami Fard (Τεχεράνη, Ιράν) και Ahmad Sarkandi (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωποι: M. Taher, Solicitor, M. Lester, Barrister, και S. Kentridge, QC)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα των προσφευγόντων
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση 2013/270/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2013, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 156, σ. 10) και τον εκτελεστικό κανονισμό (EE) 522/2013 του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2013, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 156, σ. 3),
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα των προσφευγόντων.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη, κρίνοντας ότι πληρούνταν οποιοδήποτε από τα κριτήρια καταχωρίσεως όσον αφορά εκάτερο των προσφευγόντων, και ότι δεν υπάρχει νομική βάση για την εγγραφή των προσφευγόντων στον σχετικό κατάλογο.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο επιχείρησε να επιβάλει απαγόρευση ταξιδίων στους προσφεύγοντες χωρίς προσήκουσα νομική βάση.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να εκθέσει επαρκή αιτιολογία για το γεγονός ότι περιέλαβε τους προσφεύγοντες στα προσβαλλόμενα μέτρα.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγόντων και το δικαίωμά τους σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο.
Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση του Συμβουλίου να εγγράψει τους προσφεύγοντες στον σχετικό κατάλογο συνεπάγεται αδικαιολόγητη και δυσανάλογη προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων των προσφευγόντων, περιλαμβανομένου του δικαιώματός τους προστασίας της ιδιοκτησίας τους, της οικογενειακής και επαγγελματικής τους ζωής και της υπολήψεώς τους.