ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ένατο τμήμα)
της 8ης Ιουλίου 2015 (*)
«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Εικονιστικό κοινοτικό σήμα REDROCK — Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα ROCK, KEPROCK, FLEXIROCK, FORMROCK, FLOOR-ROCK, TERMAROCK, KLIMAROCK, SPEEDROCK, DUROCK, SPLITROCK, PLANAROCK, TOPROCK, KLEMMROCK, FIXROCK, SONOROCK PLUS, VARIROCK, SONOROCK και MASTERROCK — Σχετικός λόγος απαραδέκτου της καταχωρίσεως — Άρθρα 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και 53, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»
Στην υπόθεση T‑548/12,
Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG, με έδρα το Gladbeck (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον J. Krenzel, δικηγόρο,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τους V. Mahelka και Π. Γερουλάκο και την M. Rajh,
καθού,
υποστηριζόμενου από
την Redrock Construction s.r.o., με έδρα την Πράγα (Τσεχική Δημοκρατία), εκπροσωπούμενη από τον D. Krofta, δικηγόρο,
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 16ης Οκτωβρίου 2012 (υπόθεση R 1596/2011‑4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG και της Redrock Construction s.r.o.,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα),
συγκείμενο από τους G. Berardis, πρόεδρο, O. Czúcz (εισηγητή) και A. Popescu, δικαστές,
γραμματέας: I. Drăgan, υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 18 Δεκεμβρίου 2012,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που το ΓΕΕΑ κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 14 Μαΐου 2013,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που η παρεμβαίνουσα κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 16 Απριλίου 2013,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα απαντήσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 21 Αυγούστου 2013,
κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 12ης Νοεμβρίου 2014,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 20 Μαΐου 2004 η παρεμβαίνουσα, Redrock Construction s.r.o., υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί [αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1)].
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το ακόλουθο εικονιστικό σημείο:
3 Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση του σήματος υπάγονται ειδικά στις κλάσεις 1, 2, 17, 19 και 37 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας που αφορά τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για κάθε μία από τις κλάσεις αυτές, στην ακόλουθη περιγραφή:
– κλάση 1: «Χημικά προϊόντα προοριζόμενα για τη βιομηχανία· στόκοι περιλαμβανόμενοι στην παρούσα κλάση· χημικές βοηθητικές ουσίες για βιομηχανική χρήση· συνθετικές ρητίνες· ακατέργαστες τεχνητές ρητίνες· εποξικές ρητίνες· χημικά μείγματα για βιομηχανική χρήση· κόλλες βιομηχανικής χρήσης· ουσίες συντήρησης για τσιμέντο με (εξαίρεση χρώματα και έλαια)· χημικές ουσίες γόμωσης και παράγοντες γόμωσης»·
– κλάση 2: «Υλικά βαφής (βαφές) και βοηθητικές ουσίες βαφών· χρώματα· χρώματα σε σκόνη και γόμωση· επιστρώσεις επιφανειών, λάκες· ακατέργαστες φυσικές ρητίνες· στόκοι περιλαμβανόμενοι στην παρούσα κλάση· μέσα προφυλάξεως κατά της σκωρίας· προϊόντα αραίωσης για χρώματα και λάκες»·
– κλάση 17: «Υλικά συσκευασίας και μόνωσης· στόκοι γόμωσης· μονωτικά υλικά»·
– κλάση 19: «Μη μεταλλικά υλικά κατασκευών· σκυρόδεμα· κονίαμα· τσιμέντο· επιστρώσεις (υλικά κατασκευών)· επιχρίσματα· μείγμα τσιμέντου· υλικά επίστρωσης για κατασκευές· υλικά οδοποιίας μη μεταλλικά· μη μεταλλικά δάπεδα· μη μεταλλικά υλικά κατασκευής διεξόδων υγρασίας· μείγματα για τοποθέτηση δαπέδων· οικοδομική ξυλεία»·
– κλάση 37: «Κατασκευή· οικοδομικές εργασίες· πληροφορίες οικοδομικού χαρακτήρα· υπηρεσίες επισκευής και εγκατάστασης· παροχή συμβουλών σε θέματα οικοδομικής δραστηριότητας».
4 Στις 5 Μαρτίου 2010 το επίμαχο σημείο καταχωρίστηκε ως κοινοτικό σήμα (στο εξής: επίμαχο σήμα) ειδικά για τα προαναφερθέντα προϊόντα και τις προαναφερθείσες υπηρεσίες, με αριθμό 3866365.
5 Στις 6 Απριλίου 2010 η προσφεύγουσα, Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG, υπέβαλε κατά του επίμαχου σήματος αίτηση κηρύξεως ακυρότητας, βάσει του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του εν λόγω κανονισμού.
6 Η αίτηση κηρύξεως ακυρότητας στηριζόταν στα ακόλουθα σήματα:
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα ROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 24 Μαρτίου 2003 με αριθμό 30229274, για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 1, 6 έως 8, 17, 19, 37 και 42,
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα KEPROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 30 Μαΐου 2003 με αριθμό 30312115, για τα ακόλουθα προϊόντα και τις ακόλουθες υπηρεσίες:
– κλάση 17: «Προϊόντα ορυκτοβάμβακα υπό μορφή φύλλων, πλέγματα, πιλήματα ορυκτών, πλάκες, φολιδωτά πιλήματα, φολιδωτές πλάκες και χυτά στοιχεία, τα πιο πάνω προϊόντα επίσης με επένδυση από κολλοειδή διαλύματα πλαστικών υλών σε μία ή σε δύο πλευρές και/ή από υδρύαλο και/ή με υδραυλικούς συνδέσμους και/ή με βάση συνθετική ρητίνη, με ή χωρίς προϊόντα πληρώσεως και/ή χρωστικά, όλα τα προϊόντα που προορίζονται για θερμομόνωση και ηχομόνωση, και ιδίως μονωτικά στοιχεία για επίπεδες στέγες, κεκλιμένες επίπεδες στέγες και σαγματοειδείς στέγες· στοιχεία για πολύ επικλινείς στέγες, κατά προτίμηση πλάκες»·
– κλάση 19: «Προϊόντα ορυκτοβάμβακα σε δίχτυ, πλέγματα, πιλήματα, πλάκες, φολιδωτά πλέγματα, φολιδωτές πλάκες και χυτά στοιχεία· ηχομονωτικές σανίδες για ξηρή επίστρωση και ορυκτών ινών σανίδες ανεστραμμένης στέγης, τα πιο πάνω προϊόντα επίσης με επένδυση από κολλοειδή διαλύματα πλαστικών υλών σε μία ή σε δύο πλευρές και/ή από υδρύαλο και/ή με υδραυλικούς συνδέσμους και/ή με βάση συνθετική ρητίνη, με ή χωρίς στόκο και/ή χρωστικά, όλα τα προϊόντα που προορίζονται για πυροπροστασία και/ή ως υλικά κατασκευών, και ειδικότερα τα μονωτικά στοιχεία για επίπεδες στέγες, κεκλιμένες στέγες και σαγματοειδείς στέγες· στοιχεία για πολύ επικλινείς στέγες, κατά προτίμηση πλάκες»·
– κλάση 37: «Οικοδομικός και κατασκευαστικός τομέας· εργασίες εγκαταστάσεως, και ειδικότερα εργασίες θερμομονώσεως και/ή ηχομονώσεως σε στέγες· εγκατάσταση στοιχείων πυροπροστασίας, ιδίως σε στέγες»·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα FLEXIROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 21 Σεπτεμβρίου 1994 με αριθμό 2078534, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα FORMROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 21 Σεπτεμβρίου 1994 με αριθμό 2078535, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα FLOOR-ROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 6 Οκτωβρίου 1994 με αριθμό 2079579 για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα TERMAROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 18 Σεπτεμβρίου 1995 με αριθμό 39502727, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα KLIMAROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 7 Μαΐου 1996 με αριθμό 39517348, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα SPEEDROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 21 Μαΐου 1996 με αριθμό 39543868, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα DUROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 11 Ιουνίου 1996 με αριθμό 39551027, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα SPLITROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 23 Μαΐου 1996 με αριθμό 39605619, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα PLANAROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 17 Δεκεμβρίου 1996 με αριθμό 39644214, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα TOPROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 23 Απριλίου 1997 με αριθμό 39707589, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα KLEMMROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 10 Οκτωβρίου 1997 με αριθμό 39737546, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα FIXROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 23 Αυγούστου 1999 με αριθμό 39920622, για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 6, 17 και 19·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα SONOROCK PLUS, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 11 Φεβρουαρίου 2002 με αριθμό 30166175, για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 17, 19 και 37·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα VARIROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 11 Φεβρουαρίου 2002 με αριθμό 30166176, για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 17, 19 και 37·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα SONOROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 11 Φεβρουαρίου 2002 με αριθμό 30166177, για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 17, 19 και 37·
– στο προγενέστερο λεκτικό σήμα MASTERROCK, το οποίο καταχωρίστηκε στη Γερμανία στις 9 Ιουλίου 2002 με αριθμό 30212141, για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 17, 19 και 37.
7 Η αίτηση κηρύξεως ακυρότητας στηριζόταν σε όλα τα προσδιοριζόμενα με τα προγενέστερα σήματα προϊόντα και υπηρεσίες και στρεφόταν κατά όλων των προσδιοριζόμενων με το επίμαχο σήμα προϊόντων και υπηρεσιών που παρατίθενται στη σκέψη 3.
8 Με απόφαση της 12 Ιουλίου 2011, το τμήμα ακυρώσεων απέρριψε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα. Κατά το τμήμα ακυρώσεων, είναι πανομοιότυπα ή παρόμοια τα προϊόντα και οι υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σημεία. Όσο για το στοιχείο «rock», εκτίμησε ότι το στοιχείο αυτό είναι περιγραφικό των προϊόντων τα οποία αφορούν τα προγενέστερα σήματα και ότι τα αντιπαρατιθέμενα σημεία έχουν ορισμένο βαθμό ομοιότητας. Πάντως, λαμβανομένου υπόψη του υψηλού επιπέδου προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού, το τμήμα ακυρώσεων συνήγαγε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως όσον αφορά όλα τα προγενέστερα σήματα. Τέλος, απέρριψε το επιχείρημα περί υπάρξεως οικογένειας σημάτων το οποίο είχε προβάλει η προσφεύγουσα.
9 Στις 3 Αυγούστου 2011 η προσφεύγουσα άσκησε ενώπιον του ΓΕΕΑ προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων.
10 Με απόφαση της 16ης Οκτωβρίου 2012 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τέταρτο τμήμα προσφυγών επικύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων. Όσον άφορα την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας που στηριζόταν στο προγενέστερο σήμα ROCK, το τμήμα προσφυγών υπογράμμισε ότι η έλλειψη κινδύνου συγχύσεως διαπιστώθηκε αμετάκλητα από το Γενικό Δικαστήριο στην απόφαση της 13ης Οκτωβρίου 2009, Deutsche Rockwool Mineralwoll κατά ΓΕΕΑ — Redrock Construction (REDROCK) (T‑146/08, EΕ:T:2009:398). Όσον αφορά την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας που στηριζόταν στο προγενέστερο σήμα KEPROCK, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το επίπεδο προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού είναι υψηλό, ότι τα υπαγόμενα στις κλάσεις 1 και 2 προϊόντα του επίμαχου σήματος και η περιλαμβανόμενη στην κλάση 19 οικοδομική ξυλεία είναι ανόμοια πράγματα, ενώ τα λοιπά επίμαχα προϊόντα και υπηρεσίες είναι εν μέρει πανομοιότυπα και εν μέρει παρόμοια με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορά το σήμα KEPROCK. Επιπλέον, τα αντιπαρατιθέμενα σημεία έχουν βαθμό οπτικής ομοιότητας κατώτερο του μέσου όρου και μεσαίο βαθμό φωνητικής ομοιότητας, χωρίς να έχουν εννοιολογική ομοιότητα. Τέλος, το κοινό στοιχείο «rock» έχει μικρό διακριτικό χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως. Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, στην ουσία, για τους ίδιους λόγους ο κίνδυνος συγχύσεως αποκλείεται επίσης όσον αφορά τα λοιπά προγενέστερα σήματα. Τέλος, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι η διευρυμένη προστασία που παρέχεται στις οικογένειες σημάτων δεν μπορεί να εφαρμοστεί εν προκειμένω.
Αιτήματα των διαδίκων
11 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.
12 Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
13 Η προσφεύγουσα διατυπώνει έναν και μοναδικό λόγο ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλει παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και 53, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 207/2009.
14 Βάσει των άρθρων αυτών, κοινοτικό σήμα κηρύσσεται άκυρο, κατόπιν αιτήσεως του δικαιούχου προγενέστερου σήματος, όταν, λόγω του ότι είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με προγενέστερο σήμα και λόγω του ότι είναι πανομοιότυπα ή παρόμοια τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που προσδιορίζονται από τα δύο σήματα, υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως όσον αφορά το κοινό της εδαφικής περιοχής στην οποία προστατεύεται το προγενέστερο σήμα. Ο κίνδυνος συγχύσεως περιλαμβάνει τον κίνδυνο συσχετίσεως με το προγενέστερο σήμα. Επιπλέον, βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, σημείο ii, του κανονισμού 207/2009, ως προγενέστερα σήματα νοούνται τα καταχωρισμένα σε κράτος μέλος σήματα των οποίων η ημερομηνία καταθέσεως είναι προγενέστερη της ημερομηνίας της αιτήσεως κοινοτικού σήματος.
15 Κατά πάγια νομολογία, συνιστά κίνδυνο συγχύσεως ο κίνδυνος να δημιουργηθεί στο κοινό η πεποίθηση ότι τα επίμαχα προϊόντα ή οι επίμαχες υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή, ενδεχομένως, από επιχειρήσεις που συνδέονται οικονομικά μεταξύ τους. Ο κίνδυνος συγχύσεως πρέπει να αξιολογείται σφαιρικά, αναλόγως του τρόπου με τον οποίο το ενδιαφερόμενο κοινό εκλαμβάνει τα σήματα και τα επίμαχα προϊόντα ή τις επίμαχες υπηρεσίες, και λαμβανομένων υπόψη όλων των κρίσιμων εν προκειμένω παραγόντων, και ιδίως της αμφίδρομης σχέσεως μεταξύ της ομοιότητας των σημείων και εκείνης των προσδιοριζόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών [αποφάσεις της 9ης Ιουλίου 2003, Laboratorios RTB κατά ΓΕΕΑ — Giorgio Beverly Hills (GIORGIO BEVERLY HILLS), T‑162/01, Συλλογή, EU:T:2003:199, σκέψεις 30 έως 33, και της 7ης Νοεμβρίου 2013, Three-N-Products κατά ΓΕΕΑ — Munindra (AYUR), T‑63/13, EΕ:T:2013:583, σκέψη 14].
16 Εν προκειμένω, επισημαίνεται ότι, στην απόφασή του REDROCK, σκέψη 10 ανωτέρω (EU:T:2009:398), το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των σημείων ROCK και REDROCK. Το συμπέρασμα αυτό δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση από την προσφεύγουσα και επιπλέον έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου. Κατά συνέπεια, πρέπει να αξιολογηθεί ο κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του σημείου REDROCK και των λοιπών προγενέστερων σημάτων.
17 Συναφώς, είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι, τόσο ενώπιον του ΓΕΕΑ όσο και ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, η προσφεύγουσα εστίασε την επιχειρηματολογία της στον κίνδυνο συγχύσεως μεταξύ του σημείου REDROCK και του προγενέστερου σήματος KEPROCK και επικεντρώθηκε στα προϊόντα που αφορούν τα προγενέστερα σήματα, τα οποία στην ουσία παρασκευάζονται από ορυκτοβάμβακα, χωρίς να προβάλει χωριστή επιχειρηματολογία σχετικά με τις υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα σήματα αυτά.
Επί του ενδιαφερόμενου κοινού
18 Κατά τη νομολογία, όσον αφορά τον βαθμό προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού, για τη σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως ο μέσος καταναλωτής των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών τεκμαίρεται ότι έχει τη συνήθη πληροφόρηση και ότι είναι σε εύλογο βαθμό προσεκτικός και συνετός. Πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι το επίπεδο προσοχής του μέσου καταναλωτή δύναται να ποικίλλει αναλόγως της κατηγορίας των επίμαχων προϊόντων ή υπηρεσιών [βλ. απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 2007, Mundipharma κατά ΓΕΕΑ — Altana Pharma (RESPICUR), T‑256/04, Συλλογή, EU:T:2007:46, σκέψη 42 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].
19 Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το οικείο έδαφος είναι η Γερμανία, χώρα καταχωρίσεως και προστασίας των προγενέστερων σημάτων, και ότι το ενδιαφερόμενο κοινό αποτελείται από επαγγελματίες προερχόμενους από τον τομέα των κατασκευών και, περιστασιακά, από μέσους καταναλωτές με καλή πληροφόρηση στον τομέα των κατασκευών οι οποίοι αγοράζουν τα σχετικά προϊόντα σε καταστήματα ιδιοκατασκευών. Το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το επίπεδο προσοχής του κοινού είναι υψηλό κατά την αγορά, λόγω της τιμής και της προεξοφλούμενης μακράς αντοχής των επίμαχων προϊόντων.
20 Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί την ανάλυση αυτή.
21 Υπογραμμίζεται ότι τα σχετικά προϊόντα, τα οποία κατά μεγάλο μέρος είναι υλικά κατασκευών, δεν προορίζονται για καθημερινή χρήση από τους μέσους καταναλωτές. Η ειδική φύση τους απαιτεί συγκεκριμένη και συνετή επιλογή, ανεξαρτήτως της τιμής και της ποσότητας των πωλούμενων προϊόντων. Επιπλέον, απλώς και μόνο το γεγονός ότι ένα είδος προϊόντων δεν αγοράζεται τακτικά από τον καταναλωτή συντελεί στην απόδειξη του ότι το επίπεδο προσοχής του θα είναι, αντιθέτως, υψηλό. Πρέπει να προστεθεί ότι, ακόμη και αν μέρος των επίμαχων προϊόντων είναι προσιτό στο ευρύ κοινό, σπάνια η αγορά τους πραγματοποιείται από απλούς καταναλωτές, οι οποίοι εν γένει αναθέτουν το έργο αυτό σε επαγγελματία ή συμβουλεύονται καταναλωτές των οποίων το επίπεδο γνώσεων επί του θέματος είναι ανώτερο του μέσου όρου (βλ., στο ίδιο πνεύμα, απόφαση REDROCK, ανωτέρω σκέψη 10, EU:T:2009:398, σκέψεις 45 και 46).
22 Πρέπει να προστεθεί ότι οι γνώσεις σχετικά με τα χαρακτηριστικά, την ποιότητα και την εμπορική πηγή των υλικών για κατασκευές είναι ακόμη περισσότερο σημαντικές για το ενδιαφερόμενο κοινό επειδή τα προϊόντα αυτά —άπαξ ενσωματωθούν σε κτίριο— συχνά δεν μπορούν να αντικατασταθούν παρά μόνο με υψηλό κόστος. Επιπλέον, η κακή ποιότητά τους μπορεί να δημιουργήσει φθορές στο κτίριο, πράγμα που μπορεί να απαιτήσει δαπανηρή παρέμβαση. Για τους λόγους αυτούς, είναι λογικό να θεωρηθεί ότι ακόμη και ο μέσος καταναλωτής που δεν αναθέτει σε επαγγελματία την επιλογή των προϊόντων αυτών ερευνά στο Διαδίκτυο τα συγκεκριμένα προϊόντα και, εν πάση περιπτώσει, ενδιαφέρεται για την προέλευση και την ταυτότητα του κατασκευαστή των προϊόντων αυτών.
23 Το ίδιο ισχύει για τις κατασκευαστικές υπηρεσίες που υπάγονται στην κλάση 37, των οποίων η επιλογή συνεπάγεται συγκεκριμένη και συνετή απόφαση και απαιτεί περίσκεψη από μέρους του ενδιαφερόμενου κοινού.
24 Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει δεκτό ότι το επίπεδο προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού είναι ιδιαίτερα υψηλό (βλ., στο ίδιο πνεύμα, απόφαση REDROCK, ανωτέρω σκέψη 10, EU:T:2009:398, σκέψη 47).
Επί της συγκρίσεως των προϊόντων και των υπηρεσιών τις οποίες αφορούν τα σήματα REDROCK και KEPROCK
25 Στην προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι τα υπαγόμενα στις κλάσεις 1 και 2 προϊόντα που αφορά το επίμαχο σήμα και η περιλαμβανόμενη στην κλάση 19 οικοδομική ξυλεία είναι ανόμοια πράγματα, ενώ τα λοιπά επίμαχα προϊόντα και υπηρεσίες είναι εν μέρει πανομοιότυπα και εν μέρει παρόμοια με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορά τα σήμα KEPROCK.
26 Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την εκτίμηση αυτή. Διατείνεται ότι τα υπαγόμενα στις κλάσεις 1 και 2 προϊόντα που αφορά το επίμαχο σήμα έχουν τον ίδιο σκοπό χρήσεως με τα υπαγόμενα στις κλάσεις 17 και 19 προϊόντα που αφορά το σήμα KEPROCK ή μπορούν να είναι συμπληρωματικά των προϊόντων αυτών. Επιπλέον, οι δίαυλοι διανομής είναι οι ίδιοι. Κατά συνέπεια, τα εν λόγω προϊόντα είναι παρόμοια. Επιπρόσθετα, θεωρεί ότι τα περιλαμβανόμενα στην κλάση 17 «υλικά συσκευασίας» που αφορά το επίμαχο σήμα είναι όχι μόνο παρεμφερή με τα περιλαμβανόμενα στις κλάσεις 17 και 19 υλικά μονώσεως που αφορά το σήμα KEPROCK, αλλά και σε μεγάλο βαθμό όμοια.
27 Διαπιστώνεται ότι, κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, τα «υλικά μόνωσης· στόκοι γόμωσης· μονωτικά υλικά» που περιλαμβάνονται στην κλάση 17, τα οποία αφορά το επίμαχο σήμα, είναι πανομοιότυπα με «όλα τα προϊόντα που προορίζονται για θερμομόνωση και ηχομόνωση», που περιλαμβάνονται στην ίδια κλάση, τα οποία αφορά το σήμα KEPROCK. Ομοίως, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι τα «μη μεταλλικά υλικά κατασκευών», που περιλαμβάνονται στην κλάση 19, τα οποία αφορά το επίμαχο σήμα, είναι πανομοιότυπα με τα υλικά κατασκευών, που περιλαμβάνονται στην ίδια κλάση, τα οποία αφορά το σήμα KEPROCK. Τέλος, κατά το τμήμα προσφυγών, οι περιλαμβανόμενες στην κλάση 37 κατασκευαστικές υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα επίμαχα σημεία είναι και αυτές πανομοιότυπες.
28 Το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι, παρά το ότι τα εν λόγω προϊόντα και οι εν λόγω υπηρεσίες, τα οποία αφορούν τα επίμαχα σημεία, είναι πανομοιότυπα, δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως.
29 Κατά συνέπεια, πρέπει κατ’ αρχάς να εξεταστεί το ζήτημα αν το τμήμα προσφυγών βάσιμα συνήγαγε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως όσον αφορά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σημεία και οι οποίες εκτίμησε ότι είναι πανομοιότυπες. Πράγματι, η βασιμότητα του συμπεράσματος αυτού, στην προσβαλλόμενη απόφαση, θα καταστήσει περιττή την εξέταση του βαθμού ομοιότητας των λοιπών προϊόντων και των λοιπών υπηρεσιών.
30 Έτσι, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο να εξετάσει πρώτα την ομοιότητα μεταξύ των σημείων REDROCK και KEPROCK.
Επί της συγκρίσεως των σημείων REDROCK και KEPROCK
31 Η προσφεύγουσα προσάπτει στο τμήμα προσφυγών ότι εκτίμησε με εσφαλμένο τρόπο την ομοιότητα μεταξύ του REDROCK και του KEPROCK και τον περιγραφικό χαρακτήρα του στοιχείου «rock» στο πλαίσιο των προϊόντων του τομέα των κατασκευών.
32 Υπενθυμίζεται ότι η σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως πρέπει, όσον αφορά την οπτική, φωνητική ή εννοιολογική ομοιότητα των αντιπαρατιθέμενων σημείων, να στηρίζεται στη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα εν λόγω σημεία, λαμβανομένων υπόψη ιδίως των διακριτικών και κυρίαρχων στοιχείων τους. Ο τρόπος με τον οποίο εκλαμβάνει τα σήματα ο μέσος καταναλωτής των επίμαχων προϊόντων ή υπηρεσιών έχει καθοριστική σημασία για τη σφαιρική εκτίμηση του εν λόγω κινδύνου. Συναφώς, ο μέσος καταναλωτής συνήθως εκλαμβάνει ένα σήμα ως μια ολότητα και δεν επιδίδεται σε εξέταση των διαφόρων λεπτομερειών του (βλ. απόφαση της 12ης Ιουνίου 2007, ΓΕΕΑ κατά Shaker, C‑334/05 P, Συλλογή, EU:C:2007:333, σκέψη 35 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
33 Η εκτίμηση της ομοιότητας μεταξύ δύο σημάτων δεν σημαίνει ότι μόνον ένα από τα στοιχεία που συναποτελούν ένα σύνθετο σήμα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να συγκρίνεται με άλλο σήμα. Αντιθέτως, κατά τη σύγκριση αυτή, τα επίμαχα σήματα πρέπει να εξετάζονται το κάθε ένα ως ενιαίο σύνολο, πράγμα που δεν αποκλείει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, το ενδεχόμενο να κυριαρχούν στη συνολική εντύπωση που ένα σύνθετο σήμα δημιουργεί στη μνήμη του ενδιαφερόμενου κοινού ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία που το συναποτελούν (βλ. απόφαση ΓΕΕΑ κατά Shaker, ανωτέρω σκέψη 32, EU:C:2007:333, σκέψη 41 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Το κυρίαρχο στοιχείο μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό κριτήριο για την εκτίμηση της ομοιότητας μόνο στην περίπτωση που όλα τα άλλα συνθετικά στοιχεία του σήματος είναι αμελητέα (αποφάσεις ΓΕΕΑ κατά Shaker, ανωτέρω σκέψη 32, EU:C:2007:333, σκέψη 42, και της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, C‑193/06 P, Nestlé κατά ΓΕΕΑ, EU:C:2007:539, σκέψη 42). Τούτο θα μπορεί να συμβεί ιδίως όταν αυτό το επιμέρους στοιχείο και μόνον αυτό μπορεί να κυριαρχεί στην εικόνα του σήματος την οποία συγκρατεί στη μνήμη του το ενδιαφερόμενο κοινό, οπότε όλα τα λοιπά στοιχεία που συναποτελούν το σήμα είναι αμελητέα στο πλαίσιο της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργεί το εν λόγω σήμα (προαναφερθείσα απόφαση Nestlé κατά ΓΕΕΑ, EU:C:2007:539, σκέψη 43).
Προκαταρκτικές παρατηρήσεις
34 Κατά τη νομολογία, για τον καθορισμό του διακριτικού χαρακτήρα ενός στοιχείου που συναποτελεί ένα σήμα, πρέπει να εκτιμάται η μεγαλύτερη ή μικρότερη ικανότητα του στοιχείου αυτού να συντελέσει στον προσδιορισμό των προϊόντων ή των υπηρεσιών, για τα οποία καταχωρίστηκε το σήμα, ως προερχόμενων από συγκεκριμένη επιχείρηση και, κατά συνέπεια, να διακρίνει τα εν λόγω προϊόντα ή τις εν λόγω υπηρεσίες από αυτά άλλων επιχειρήσεων. Κατά την εκτίμηση αυτή, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ιδίως οι εγγενείς ιδιότητες του συγκεκριμένου στοιχείου με γνώμονα το αν το στοιχείο αυτό στερείται οποιουδήποτε περιγραφικού χαρακτήρα όσον αφορά τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες, για τα οποία καταχωρίστηκε το σήμα [αποφάσεις της 13ης Ιουνίου 2006, Inex κατά ΓΕΕΑ — Wiseman (Παράσταση δέρματος αγελάδας), T‑153/03, Συλλογή, EU:T:2006:157, σκέψη 35, και της 27ης Φεβρουαρίου 2008, Citigroup κατά ΓΕΕΑ — Link Interchange Network (WORLDLINK), T‑325/04, EU:T:2008:51, σκέψη 66].
35 Εν προκειμένω, στο πλαίσιο της οπτικής συγκρίσεως, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το ενδιαφερόμενο κοινό εκλαμβάνει το στοιχείο «rock» ως λέξη, αλλά εξέτασε τα αντιπαρατιθέμενα σημεία στο σύνολό τους. Όσον αφορά τη φωνητική σύγκριση, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι το σημείο REDROCK εκλαμβάνεται από το ενδιαφερόμενο κοινό ως αγγλική λέξη η οποία συντίθεται από λέξεις του βασικού λεξιλογίου, ενώ το σήμα KEPROCK εκλαμβάνεται ως ευρηματική έκφραση. Στη συνέχεια, κατά το τμήμα προσφυγών, από εννοιολογικής απόψεως, οι ενδιαφερόμενοι Γερμανοί καταναλωτές αμέσως θα αντιλαμβάνονται το νόημα των δύο λέξεων του βασικού αγγλικού λεξιλογίου που συνθέτουν το σήμα REDROCK. Επιπλέον, λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών, οι καταναλωτές συσχετίζουν το στοιχείο «rock» με τα γερμανικά ανάλογα της λέξεως «πέτρα», δηλαδή «Fels» και «Stein», οπότε το εν λόγω στοιχείο έχει χαμηλού βαθμού διακριτικό χαρακτήρα. Κατά τα λοιπά, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι ο συνδυασμός γραμμάτων «kep» δεν έχει νόημα στα αγγλικά και στα γερμανικά. Επομένως, κατά το τμήμα προσφυγών, το κοινό δεν έχει λόγο να αναλύσει το σήμα KEPROCK και θα το εκλαμβάνει ως ευρηματικό λεκτικό συνδυασμό.
36 Πρώτον, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι το ενδιαφερόμενο κοινό θεωρεί ένα σήμα ως μια ολότητα. Έτσι, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι το τμήμα προσφυγών κακώς εξέτασε χωριστά την πρώτη και τη δεύτερη συλλαβή των αντιπαρατιθέμενων σημείων.
37 Συναφώς, επισημαίνεται ότι ακόμη και αν ο μέσος καταναλωτής συνήθως εκλαμβάνει ένα σήμα ως μια ολότητα και δεν επιδίδεται σε εξέταση των διαφόρων λεπτομερειών του (απόφαση της 22ας Ιουνίου 1999, Lloyd Schuhfabrik Meyer, C‑342/97, Συλλογή, EU:C:1999:323, σκέψη 25), παρά ταύτα, όταν αντιλαμβάνεται ένα λεκτικό σημείο, προσδιορίζει λεκτικά στοιχεία τα οποία, για αυτόν, υποδηλώνουν συγκεκριμένη έννοια ή μοιάζουν με λέξεις που αυτός γνωρίζει [αποφάσεις της 6ης Οκτωβρίου 2004, Vitakraft-Werke Wührmann κατά ΓΕΕΑ — Krafft (VITAKRAFT), T‑356/02, Συλλογή, EU:T:2004:292, σκέψη 51, και RESPICUR, σκέψη 18 ανωτέρω, EU:T:2007:46, σκέψη 57]. Ο προσδιορισμός των κατανοητών από τον καταναλωτή λεκτικών στοιχείων είναι κρίσιμος όσον αφορά την εκτίμηση της οπτικής, φωνητικής και εννοιολογικής ομοιότητας μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων [βλ., στο ίδιο πνεύμα, απόφαση της 25ης Ιουνίου 2010, MIP Metro κατά ΓΕΕΑ — CBT Comunicación Multimedia (Metromeet), T‑407/08, Συλλογή, EU:T:2010:256, σκέψεις 37 και 38].
38 Κατά συνέπεια, το τμήμα προσφυγών ορθώς έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο κοινό εκλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «rock» ως λέξη, ακόμη και ελλείψει οποιουδήποτε οπτικού διαχωρισμού μεταξύ του στοιχείου αυτού και των άλλων στοιχείων των αντιπαρατιθέμενων σημείων. Πράγματι, ακόμη και αν ο Γερμανός μέσος καταναλωτής δεν έχει βαθιά γνώση της αγγλικής, ο όρος «rock» είναι μια από τις στοιχειώδεις αγγλικές λέξεις, και τόσο οι επαγγελματίες όσο και οι καταναλωτές θα συσχετίζουν τον όρο «rock» με τον όρο «πέτρα» (απόφαση REDROCK, σκέψη 10 ανωτέρω, EU:T:2009:398, σκέψη 53).
39 Το ίδιο ισχύει για το στοιχείο «red» του επίμαχου σήματος, το οποίο προσδιορίζει στα αγγλικά το κόκκινο χρώμα και, εφόσον ανήκει στο βασικό λεξιλόγιο της αγγλικής γλώσσας, θα γίνεται αμέσως κατανοητό από το ενδιαφερόμενο κοινό (απόφαση REDROCK, σκέψη 10 ανωτέρω, EU:T:2009:398, σκέψη 78).
40 Έτσι, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε σφάλμα κρίνοντας ότι το ενδιαφερόμενο κοινό θα χωρίζει το σήμα REDROCK σε δύο στοιχεία, «red» και «rock», και θα εκλαμβάνει το στοιχείο «rock» του σήματος KEPROCK ως λέξη έχουσα νόημα.
41 Πρέπει να προστεθεί ότι, στο πλαίσιο των επιχειρημάτων της περί οικογένειας σημάτων εχόντων ως κοινό στοιχείο τη λέξη «rock», η προσφεύγουσα αναγνωρίζει ότι το εν λόγω στοιχείο έχει κάποια αυτοτέλεια σε όλα τα προγενέστερα σήματα, περιλαμβανομένου του KEPROCK, εφόσον, κατ’ αυτήν, το στοιχείο αυτό είναι το σειραϊκό στοιχείο που παρέχει στο κοινό τη δυνατότητα να συσχετίζει όλα τα σήματά της με μόνο μία εμπορική προέλευση. Έτσι, η προσφεύγουσα δεν μπορεί βάσιμα να αρνηθεί σε άλλο πλαίσιο ότι το στοιχείο «rock» είναι χωριστό στοιχείο, δυνάμενο να προσδιοριστεί από το ενδιαφερόμενο κοινό.
42 Τέλος, από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει σαφώς ότι, μετά τον προσδιορισμό του στοιχείου «rock» ως λέξεως έχουσας νόημα, το τμήμα προσφυγών έλαβε υπόψη το σύνολο των αντιπαρατιθέμενων σημείων και ότι, επιπλέον, διαπίστωσε ότι το σημείο KEPROCK εκλαμβάνεται, στο σύνολό του, ως ευρηματικός λεκτικός συνδυασμός από φωνητικής και εννοιολογικής απόψεως.
43 Πάντως, τίποτα δεν εμπόδιζε το τμήμα προσφυγών να προσδιορίσει κατ’ αρχάς τα κατανοητά στοιχεία των αντιπαρατιθέμενων σημείων, να εκτιμήσει τον διακριτικό τους χαρακτήρα και στη συνέχεια να συγκρίνει τα εν λόγω σημεία στο σύνολό τους. Ένας τέτοιος τρόπος ενέργειας είναι απολύτως συμβατός με τη νομολογία που παρατέθηκε στις σκέψεις 32 και 37. Επιπλέον, ο προσδιορισμός των «διακριτικών» και «κυρίαρχων» στοιχείων δύναται να απαιτήσει την εκτίμηση της σχετικής διακριτικής ικανότητας όλων των μερών που συναποτελούν το σήμα και, επομένως, τον προσδιορισμό των λιγότερο διακριτικών στοιχείων. Η εκτίμηση αυτή δεν προδικάζει τον συνυπολογισμό, σε μεταγενέστερο στάδιο της εξετάσεως, της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργούν τα σήματα.
44 Επομένως, πρέπει να απορριφθεί το επιχείρημα που η προσφεύγουσα προέβαλε σχετικά με τη χωριστή εξέταση των στοιχείων που συναποτελούν τα αντιπαρατιθέμενα σημεία.
45 Δεύτερον, υπενθυμίζεται ότι σε πλείστα όσα χωρία της προσβαλλόμενης αποφάσεως το τμήμα προσφυγών στηρίχθηκε στον περιγραφικό χαρακτήρα του στοιχείου «rock».
46 Συναφώς, επισημαίνεται ότι τουλάχιστον ένα μέρος των υλικών για κατασκευές τα οποία αφορά το επίμαχο σήμα και σχεδόν όλα τα προϊόντα που αφορούν τα προγενέστερα σήματα κατασκευάζονται από πρώτες ύλες με βάση την πέτρα οι οποίες, προ πάντων στη φυσική τους κατάσταση, εύκολα μπορούν να συσχετιστούν από το ενδιαφερόμενο κοινό με τον όρο «rock», ακόμη και υπό την έννοια των λέξεων «βράχος» ή «βράχια», οπότε είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικός (απόφαση REDROCK, σκέψη 10 ανωτέρω, EU:T:2009:398, σκέψη 54).
47 Η διαπίστωση αυτή δεν δύναται να κλονιστεί από το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι ο όρος «rock» έχει στα γερμανικά άλλες έννοιες, δηλαδή δηλώνει ένα είδος μουσικής και ένα είδος γυναικείου ρουχισμού. Πράγματι, για την εκτίμηση του διακριτικού ή περιγραφικού χαρακτήρα ενός σημείου, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η έννοια του εν λόγω σημείου η οποία παραπέμπει στα συγκεκριμένα προϊόντα ή δείχνει ένα από τα χαρακτηριστικά τους (αποφάσεις της 23ης Οκτωβρίου 2003, ΓΕΕΑ κατά Wrigley, C‑191/01 P, Συλλογή, EU:C:2003:579, σκέψη 32, και REDROCK, ανωτέρω σκέψη 10, EU:T:2009:398, σκέψη 55).
48 Επιπλέον, εν προκειμένω, ο όρος «rock» αποτελεί επίσης όχημα επαινετικού μηνύματος όσον αφορά τα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών, που υπάγονται ειδικά στα υλικά κατασκευών και στην κατασκευαστική δραστηριότητα, επειδή δύναται να νοηθεί ως υπαινισσόμενος τη στερεότητα και σταθερότητα των βράχων ή άλλων σχηματισμών από πέτρα. Πάντως, επαινετικός όρος συσχετιζόμενος με τα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων προϊόντων ή υπηρεσιών δεν έχει υψηλού βαθμού εγγενή διακριτικό χαρακτήρα έναντι αυτών [βλ., στο ίδιο πνεύμα, αποφάσεις της 16ης Ιανουαρίου 2008, Inter-Ikea κατά ΓΕΕΑ — Waibel (idea), T‑112/06, EU:T:2008:10, σκέψη 51, και REDROCK, ανωτέρω σκέψη 10, EU:T:2009:398, σκέψη 56].
49 Επομένως, το κοινό στοιχείο «rock» είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικό και επαινετικό έναντι των προϊόντων και των υπηρεσιών τις οποίες αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σημεία, οπότε έχει χαμηλού βαθμού εγγενή διακριτικό χαρακτήρα, όπως ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών.
Επί της οπτικής πλευράς της συγκρίσεως
50 Στην προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών σημείωσε ότι τα σημεία REDROCK και KEPROCK έχουν κοινό το δεύτερο μέρος και τον αριθμό γραμμάτων. Παρά ταύτα, κατά το τμήμα προσφυγών, υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην αρχή των σημείων, στην οποία το κοινό δίνει εν γένει μεγαλύτερη σημασία και την οποία, εν προκειμένω, αποτελούν τα πιο διακριτικά μέρη των αντιπαρατιθέμενων σημάτων. Το κοινό γράμμα «e» είναι από οπτικής απόψεως διαφορετικό στο σήμα REDROCK και στο σήμα KEPROCK, επειδή είναι πρωτότυπος ο τρόπος απεικονίσεώς του. Κατά συνέπεια, τα σημεία έχουν από οπτικής απόψεως αναλογία χαμηλότερη του μέσου όρου.
51 Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι τα σήματα έχουν έντονη ομοιότητα από οπτικής απόψεως. Διατείνεται ότι τα κεφαλαία «K» και «R», καθώς και «P» και «D», έχουν παρόμοια διάρθρωση.
52 Σημειώνεται ότι τα δύο σήματα αποτελούνται από επτά γράμματα και έχουν κοινή τη δεύτερη συλλαβή «rock».
53 Παρά ταύτα, διαπιστώνεται ότι η εν λόγω συλλαβή ταυτίζεται από το ενδιαφερόμενο κοινό με τη λέξη «rock», η οποία παραπέμπει στα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών και έχει χαμηλού βαθμού διακριτικό χαρακτήρα.
54 Επιπλέον, κατά τη νομολογία, το αρχικό μέρος των λεκτικών στοιχείων ενός σήματος δύναται να ελκύσει την προσοχή του καταναλωτή περισσότερο απ’ ό,τι τα επόμενα μέρη [απόφαση της 17ης Μαρτίου 2004, El Corte Inglés κατά ΓΕΕΑ — González Cabello και Iberia Líneas Aéreas de España (MUNDICOR), T‑183/02 και T‑184/02, Συλλογή, EU:T:2004:79, σκέψη 81). Επιπλέον, μολονότι η λέξη «red» γίνεται και αυτή κατανοητή από το ενδιαφερόμενο κοινό και συσχετίζεται με το στοιχείο «rock», παρά ταύτα το εικονιστικό στοιχείο —ο ειδικός τρόπος απεικονίσεως του κεφαλαίου «E» με γκρι χρώμα— βρίσκεται στο πρώτο μέρος του σήματος REDROCK.
55 Έτσι, από οπτικής απόψεως, το ενδιαφερόμενο κοινό σαφώς δίνει μεγαλύτερη προσοχή στα αρχικά μέρη των αντιπαρατιθέμενων σημείων απ’ ό,τι στο κοινό στοιχείο «rock».
56 Πάντως, εν προκειμένω, το αρχικό μέρος των αντιπαρατιθέμενων σημείων διαφέρει κατά δύο γράμματα στα τρία, δεδομένου ότι μόνο το κεφαλαίο «E» είναι κοινό. Επιπλέον, ο ειδικός τρόπος απεικονίσεως του εν λόγω κεφαλαίου «E» και η χρήση του γκρι χρώματος απομακρύνει περισσότερο την οπτική εικόνα του στοιχείου «red» του επίμαχου σήματος από το στοιχείο «kep» που περιλαμβάνεται στο προγενέστερο σήμα.
57 Όσον αφορά τη φερόμενη ομοιότητα μεταξύ των κεφαλαίων «K» και «R», καθώς και «P» και «D», διαπιστώνεται ότι, λαμβανομένου υπόψη του υψηλού επιπέδου προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού, το κοινό αυτό ασφαλώς θα αντιλαμβάνεται τη διαφορά μεταξύ των γραμμάτων αυτών, έστω και αν διατηρεί στη μνήμη του μόνο μια ατελή εικόνα του προγενέστερου σήματος.
58 Κατά συνέπεια, πρέπει να επικυρωθεί η ανάλυση του τμήματος προσφυγών ότι τα επίμαχα σημεία είναι από οπτικής απόψεως παρόμοια σε βαθμό κατώτερο του μέσου όρου, και επιπλέον να διευκρινιστεί ότι η εν λόγω ομοιότητα είναι μικρή.
Επί της φωνητικής πλευράς της συγκρίσεως
59 Όσον αφορά την από φωνητικής απόψεως σύγκριση, κατά την προσβαλλόμενη απόφαση τα δύο σήματα προφέρονται σε δύο συλλαβές από τους ενδιαφερόμενους Γερμανούς καταναλωτές. Η ακολουθία φωνηέντων είναι η ίδια. Το σημείο REDROCK εκλαμβάνεται ως αγγλική λέξη την οποία συναποτελούν λέξεις του βασικού λεξιλογίου, οπότε το σήμα προφέρεται σύμφωνα με τους αγγλικούς κανόνες προφοράς. Το προγενέστερο γερμανικό σήμα KEPROCK εκλαμβάνεται ως ευρηματική έκφραση και επομένως προφέρεται σύμφωνα με τους γερμανικούς κανόνες προφοράς. Μολονότι η κατάληξη προφέρεται με πολύ παρεμφερή τρόπο, η διαφορετική αρχή σαφώς γίνεται αντιληπτή. Έτσι, από φωνητικής απόψεως, τα σήματα έχουν μεσαίο βαθμό ομοιότητας.
60 Κατά την προσφεύγουσα, ουδείς πρακτικός λόγος συντρέχει ώστε οι γερμανόφωνοι καταναλωτές να προφέρουν σύμφωνα με τους αγγλικούς κανόνες προφοράς το επίμαχο σήμα ενώ προφέρουν σύμφωνα με τους γερμανικούς κανόνες προφοράς το προγενέστερο σήμα KEPROCK. Ο μέσος καταναλωτής δεν αντιλαμβάνεται την έννοια του στοιχείου «rock» ως αντίστοιχη των γερμανικών λέξεων «Fels» ή «Gestein». Αντιθέτως, το γερμανικό κοινό συσχετίζει τη λέξη «rock» με την πανομοιότυπη γερμανική λέξη που σημαίνει «φούστα» ή, αν σκεφθεί την αγγλική γλώσσα, με τη λέξη η οποία δηλώνει ένα είδος μουσικής. Δεδομένου ότι τα αντιπαρατιθέμενα σημεία προφέρονται σύμφωνα με τους γερμανικούς κανόνες προφοράς και οι ήχοι «r» και «k», καθώς και «d» και «p», είναι παραπλήσιοι, τα εν λόγω σημεία είναι σε μεγάλο βαθμό όμοια από φωνητικής απόψεως.
61 Υπενθυμίζεται ότι τα αντιπαρατιθέμενα σημεία έχουν το ίδιο μήκος και την ίδια ακολουθία φωνηέντων. Η δεύτερη συλλαβή, η λέξη «rock», είναι και αυτή κοινή.
62 Αντιθέτως, το αρχικό μέρος έχει διαφορετικά σύμφωνα.
63 Επιπλέον, ασφαλώς το ενδιαφερόμενο κοινό αντιλαμβάνεται την έννοια των αγγλικών λέξεων «red» και «rock». Παρά ταύτα, το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει μέρος των καταναλωτών να προφέρει σύμφωνα με τους γερμανικούς κανόνες προφοράς το επίμαχο σήμα.
64 Ούτως ή άλλως, ακόμη και στην περίπτωση που τα επίμαχα σημεία προφέρονται σύμφωνα με τους γερμανικούς κανόνες προφοράς, η από ακουστικής απόψεως διαφορά μεταξύ του «r», το οποίο στα γερμανικά δεν προφέρεται όπως στα γαλλικά, και του «k» παραμένει εντονότατη. Επιπλέον, ακόμη και αν η από ακουστικής απόψεως διαφορά μεταξύ των συμφώνων «d» και «p» είναι ελαφρώς μικρότερη, το ενδιαφερόμενο κοινό δύναται να την αντιληφθεί.
65 Λαμβανομένων υπόψη των διαπιστώσεων αυτών, ακόμη και αν η γερμανική προφορά ληφθεί ως βάση κατά την εκτίμηση, η από φωνητικής απόψεως ομοιότητα μεταξύ των επίμαχων σημείων είναι μεσαία, όπως ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών.
Επί της εννοιολογικής πλευράς της συγκρίσεως
66 Κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, από εννοιολογικής απόψεως οι Γερμανοί καταναλωτές αμέσως θα αντιλαμβάνονται το νόημα των δύο λέξεων του βασικού λεξιλογίου που συναποτελούν το σήμα REDROCK. Έτσι, γι’ αυτούς, το επίμαχο σήμα παραπέμπει σε πέτρα κόκκινου χρώματος. Αντιθέτως, το αρχικό μέρος του σήματος KEPROCK δεν έχει νόημα, οπότε θα εκλαμβάνεται ως ευρηματικός λεκτικός συνδυασμός. Έτσι, τα αντιπαρατιθέμενα σημεία διαφέρουν από εννοιολογικής απόψεως.
67 Υπενθυμίζεται ότι η προσφεύγουσα δεν προέβαλε κανένα επιχείρημα ως προς την από εννοιολογικής απόψεως σύγκριση.
68 Στην απόφασή του REDROCK, σκέψη 10 ανωτέρω (EU:T:2009:398), το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι το στοιχείο «rock» που αποτελεί μέρος του επίμαχου σήματος γίνεται κατανοητό από το ενδιαφερόμενο κοινό, το οποίο συνδέει το αγγλικό επίθετο «red» με το αγγλικό ουσιαστικό «rock», ως σημαίνον «πέτρα», «βράχο» ή «βράχια». Έτσι, περιγράφει, στο σύνολό του, μια εικόνα που καθορίζεται από την έννοια των λέξεων αυτών (απόφαση REDROCK, ανωτέρω σκέψη 10, EU:T:2009:398, σκέψη 80).
69 Αντιθέτως, το σήμα KEPROCK δεν δημιουργεί συγκεκριμένη εικόνα στον καταναλωτή, επειδή το στοιχείο «kep» δεν σημαίνει τίποτα. Έτσι, ακόμη και αν το ενδιαφερόμενο κοινό δίνει μια έννοια στο στοιχείο «rock», το σημείο KEPROCK εκλαμβάνεται στο σύνολό του ως ευρηματικός λεκτικός συνδυασμός ο οποίος δεν έχει συγκεκριμένο νόημα.
70 Κατά συνέπεια, διαπιστώνεται ότι δεν είναι δυνατό να συγκριθεί η έννοια των σημείων REDROCK και KEPROCK, οπότε η από εννοιολογικής απόψεως σύγκριση παραμένει εν προκειμένω ουδέτερο στοιχείο.
71 Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, συνάγεται ότι μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων υπάρχει μικρή ομοιότητα από οπτικής απόψεως και μεσαία ομοιότητα από φωνητικής απόψεως, ενώ η από εννοιολογικής απόψεως σύγκριση είναι ουδέτερη.
Επί του κινδύνου συγχύσεως
72 Το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του επίμαχου σήματος και των προγενέστερων σημάτων.
73 Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την εκτίμηση αυτή.
Επί του κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των σημείων REDROCK και KEPROCK
74 Πρώτον, επισημαίνεται ότι ο διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος KEPROCK είναι μεσαίος, όπως ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών. Πράγματι, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι το σημείο KEPROCK δεν είναι ιδιαίτερα ευρηματικό ή εντυπωσιακό, ούτε έχει εγγενή διακριτικό χαρακτήρα ανώτερο του συνήθους βαθμού. Πρέπει να προστεθεί ότι η ίδια η προσφεύγουσα δεν προσδιορίζει παράγοντες που αποδεικνύουν ότι το σήμα KEPROCK έχει μεγαλύτερο διακριτικό χαρακτήρα από ένα μέσο σήμα που δεν έχει συγκεκριμένο νόημα. Κατά τα λοιπά, η προσφεύγουσα δεν διατείνεται ότι το σήμα KEPROCK έχει αυξημένο από τη χρήση διακριτικό χαρακτήρα.
75 Δεύτερον, υπογραμμίζεται ότι το επίπεδο προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού είναι ιδιαίτερα υψηλό κατά την αγορά των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών και ότι το εν λόγω κοινό θέλει να ξέρει ποια είναι η εμπορική πηγή τους.
76 Τρίτον, υπενθυμίζεται ότι μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων υπάρχει μικρή ομοιότητα από οπτικής απόψεως και μεσαία ομοιότητα από φωνητικής απόψεως, ενώ η από εννοιολογικής απόψεως σύγκριση των σημείων είναι ουδέτερη.
77 Συναφώς, πρέπει να προστεθεί ότι η οπτική, η φωνητική ή η εννοιολογική πλευρά των αντιπαρατιθέμενων σημείων δεν έχουν πάντοτε την ίδια βαρύτητα και ότι, στο πλαίσιο της σφαιρικής εκτιμήσεως του κινδύνου συγχύσεως, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η φύση των επίμαχων προϊόντων και να αναλύονται οι αντικειμενικές συνθήκες υπό τις οποίες τα σήματα μπορούν να εμφανιστούν στην αγορά [απόφαση της 6ης Οκτωβρίου 2004, New Look κατά ΓΕΕΑ — Naulover (NLSPORT, NLJEANS, NLACTIVE και NLCollection), T‑117/03 έως T‑119/03 και T‑171/03, Συλλογή, EU:T:2004:293, σκέψη 49].
78 Ο βαθμός φωνητικής ομοιότητας μεταξύ δύο σημάτων έχει μειωμένη σημασία στην περίπτωση των προϊόντων που τίθενται στο εμπόριο κατά τέτοιον τρόπο ώστε, συνήθως, το ενδιαφερόμενο κοινό, κατά την αγορά, να αντιλαμβάνεται επίσης οπτικώς το σήμα που τα προσδιορίζει [αποφάσεις της 14ης Οκτωβρίου 2003, Phillips-Van Heusen κατά ΓΕΕΑ — Pash Textilvertrieb und Einzelhandel (BASS), T‑292/01, Συλλογή, EU:T:2003:264, σκέψη 55, και idea, σκέψη 48 ανωτέρω, EU:T:2008:10, σκέψεις 78 και 79].
79 Πάντως, αυτό συμβαίνει με τα υλικά κατασκευών που αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σημεία, τα οποία υλικά γίνονται το αντικείμενο εμπορίας κατά τέτοιον τρόπο ώστε να παρέχεται στον μέσο καταναλωτή η δυνατότητα να αντιλαμβάνεται οπτικώς τα σήματα που έχουν τεθεί σε αυτά. Ομοίως, υπογραμμίζεται ότι η από το ενδιαφερόμενο κοινό επιλογή των συγκεκριμένων προϊόντων οπωσδήποτε έπεται της εξετάσεως των χαρακτηριστικών των προϊόντων αυτών, σε καταστήματα ή στο Διαδίκτυο, επειδή το εν λόγω κοινό θέλει να βεβαιωθεί ότι τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν θα επιτελούν σε βάθος χρόνου τη λειτουργία τους στο κτίριο στο οποίο θα ενσωματωθούν. Οι περιστάσεις αυτές έχουν ως συνέπεια επίσης ότι το ενδιαφερόμενο κοινό βρίσκεται από οπτικής απόψεως αντιμέτωπο με την εικόνα του σήματος πριν προβεί στην επιλογή του.
80 Υπό τις συνθήκες αυτές, το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των σημάτων REDROCK και KEPROCK, λαμβανόμενων μεμονωμένα, ακόμη και όσον αφορά πανομοιότυπα προϊόντα που αφορούν τα δύο σήματα. Πράγματι, ο μέσος καταναλωτής, επιδεικνύοντας ιδιαίτερα υψηλό βαθμό προσοχής κατά την αγορά, θα αντιλαμβάνεται τις διαφορές των σημάτων και δεν θα πιστεύει ότι τα προϊόντα που φέρουν τα αντιπαρατιθέμενα σημεία προέρχονται από την ίδια εμπορική πηγή.
81 Το ίδιο ισχύει για τις υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα σήματα REDROCK και KEPROCK, σχετικά με τις οποίες η προσφεύγουσα δεν προβάλλει κανένα συγκεκριμένο επιχείρημα. Για τους λόγους που προεκτέθηκαν στις σκέψεις 74 έως 76, τα αντιπαρατιθέμενα σημεία δεν συγχέονται από το ενδιαφερόμενο κοινό.
82 Κατά συνέπεια, περιττεύει να εξεταστούν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας με τα οποία επιδιώκεται να αποδειχθεί ότι, για ορισμένα προϊόντα, η ομοιότητα είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι διαπιστώθηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεδομένου ότι κίνδυνος συγχύσεως δεν υπάρχει ούτε όσον αφορά τα πανομοιότυπα προϊόντα και τις πανομοιότυπες υπηρεσίες. Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι ο όρος «rock» είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικός και επαινετικός όσον αφορά το σύνολο των προϊόντων και επαινετικός για τις υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα προγενέστερα σήματα.
Επί του κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των σημάτων REDROCK και των λοιπών προγενέστερων σημάτων
83 Όσον αφορά τα λοιπά προγενέστερα σήματα, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι η απόσταση μεταξύ των εν λόγω σημάτων και του σημείου REDROCK αρκεί για να αντισταθμίσει το ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα και υπηρεσίες είναι πανομοιότυπα ή όμοια.
84 Η προσφεύγουσα, επικεντρωνόμενη στη σύγκριση των σημάτων REDROCK και KEPROCK καθώς και στο επιχείρημά της περί οικογένειας σημάτων, δεν προβάλλει κανένα ιδιαίτερο επιχείρημα σχετικά με τα λοιπά προγενέστερα σήματα (FLEXIROCK, FORMROCK, FLOOR-ROCK, TERMAROCK, KLIMAROCK, SPEEDROCK, DUROCK, SPLITROCK, PLANAROCK, TOPROCK, KLEMMROCK, FIXROCK, SONOROCK PLUS, VARIROCK, SONOROCK και MASTERROCK), λαμβανόμενα μεμονωμένα.
85 Συναφώς, όσον αφορά την από οπτικής απόψεως σύγκριση, διευκρινίζεται ότι, μεταξύ των λοιπών προγενέστερων σημάτων, μόνο τα TOPROCK και FIXROCK έχουν τον ίδιο αριθμό γραμμάτων με το REDROCK. Παρά ταύτα, τα πρώτα μέρη των σημάτων αυτών, στα οποία κατά τη νομολογία το ενδιαφερόμενο κοινό δίνει εν γένει μεγαλύτερη προσοχή (βλ. σκέψη 54 ανωτέρω), είναι εντελώς διαφορετικά, επειδή κανένα από τα γράμματα στα στοιχεία «top» και «fix» δεν αντιστοιχεί στο στοιχείο «red». Άλλωστε, μολονότι τα προγενέστερα σήματα KLEMMROCK και SPEEDROCK έχουν το γράμμα «e», υπενθυμίζεται ότι το υπόλοιπο του πρώτου μέρους των επίμαχων σημείων είναι εντελώς διαφορετικό από το πρώτο μέρος του σήματος REDROCK και, επιπλέον, τα εν λόγω προγενέστερα σήματα έχουν εννέα γράμματα, ενώ το REDROCK έχει μόνο επτά. Κατά συνέπεια, λαμβανομένης υπόψη επίσης της υπάρξεως εικονιστικού στοιχείου στο σήμα REDROCK, τα σήματα TOPROCK, FIXROCK, SPEEDROCK και KLEMMROCK, αφενός, και το σήμα REDROCK, αφετέρου, είναι, το πολύ, σε μικρό βαθμό όμοια από οπτικής απόψεως, παρά την ύπαρξη του κοινού στοιχείου «rock». Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο για τα λοιπά προγενέστερα σήματα.
86 Στη συνέχεια, όσον αφορά την από φωνητικής απόψεως σύγκριση, πρέπει να προστεθεί ότι μόνο το προγενέστερο σήμα KLEMMROCK έχει ηχητική ομοιότητα με το σήμα REDROCK, λόγω της υπάρξεως ίδιας ακολουθίας φωνηέντων και ίδιου αριθμού συλλαβών. Παρά ταύτα, ο συνδυασμός των συμφώνων «k» και «l» στην αρχή του σημείου παρατείνει ελαφρώς την άρθρωση, πράγμα στο οποίο προστίθεται η παρουσία του διπλού «m», το οποίο διαφοροποιεί ακόμη περισσότερο την άρθρωση του σήματος αυτού από αυτή του REDROCK. Κατά συνέπεια, η φωνητική ομοιότητα μεταξύ του KLEMMROCK και του REDROCK είναι, το πολύ, μικρού βαθμού. Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο για τα λοιπά προγενέστερα σήματα.
87 Τέλος, όσον αφορά την από εννοιολογικής απόψεως σύγκριση, διευκρινίζεται ότι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων των προγενέστερων σημάτων, ο όρος «rock» έχει την ίδια έννοια με αυτή που έχει στο σήμα REDROCK. Παρά ταύτα, τα πρώτα στοιχεία «flexi», «form», «floor», «terma», «klima», «speed», «split», «plana», «top», «klemm», «fix», «sono», «vari» και «master» έχουν εντελώς διαφορετική έννοια από αυτή του «red», οπότε, συνολικά, η από εννοιολογικής απόψεως ομοιότητα μεταξύ των επίμαχων σημείων παραμένει, το πολύ, χαμηλού βαθμού. Όσον αφορά το σήμα «DUROCK», το ίδιο συμπέρασμα επιβάλλεται αν τεκμαρθεί ότι ο Γερμανός μέσος καταναλωτής αντιλαμβάνεται το στοιχείο «dur» ως παραπέμπον στις έννοιες της μακράς αντοχής ή της στερεότητας. Αν δεν τεκμαρθεί αυτό και υποτεθεί ότι το στοιχείο «du» δεν σημαίνει τίποτα για το ενδιαφερόμενο κοινό, η εννοιολογική σύγκριση παραμένει ουδέτερη.
88 Έτσι, συνάγεται ότι, λαμβανομένου υπόψη του ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού, οι διαφορές που χωρίζουν το επίμαχο σήμα από τα προγενέστερα σήματα FLEXIROCK, FORMROCK, FLOOR-ROCK, TERMAROCK, KLIMAROCK, SPEEDROCK, DUROCK, SPLITROCK, PLANAROCK, TOPROCK, KLEMMROCK, FIXROCK, SONOROCK PLUS, VARIROCK, SONOROCK και MASTERROCK αρκούν για να αποκλειστεί κάθε κίνδυνος συγχύσεως.
Επί του κινδύνου συγχύσεως που φέρεται να απορρέει από την ύπαρξη οικογένειας σημάτων τα οποία έχουν κοινό το στοιχείο «rock»
89 Στην προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών συνήγαγε ότι η προσφεύγουσα δεν δύναται να στηριχθεί στη διευρυμένη προστασία που παρέχεται σε οικογένεια σημάτων.
90 Η προσφεύγουσα διατείνεται ότι τα προγενέστερα σήματα KEPROCK, FLEXIROCK, FORMROCK, FLOOR-ROCK, TERMAROCK, KLIMAROCK, SPEEDROCK, DUROCK, SPLITROCK, PLANAROCK, TOPROCK, KLEMMROCK, FIXROCK, SONOROCK PLUS, VARIROCK, SONOROCK και MASTERROCK αποτελούν οικογένεια σημάτων. Κατά την προσφεύγουσα, ο μέσος καταναλωτής θα πιστεύσει ότι το επίμαχο σήμα ανήκει και αυτό στην ίδια σειρά και, επομένως, ότι η εμπορική προέλευση των προϊόντων που φέρουν το επίμαχο σήμα είναι η ίδια, πράγμα που συνιστά κίνδυνο συσχετίσεως.
91 Υπενθυμίζεται ότι ο κίνδυνος συσχετίσεως είναι μια ειδική περίπτωση κινδύνου συγχύσεως, η οποία χαρακτηρίζεται από το ότι τα επίμαχα σήματα, ενώ δεν είναι δυνατό να συγχέονται απευθείας από το στοχευμένο κοινό, μπορούν να εκληφθούν ως δύο σήματα του ίδιου δικαιούχου [βλ. απόφαση της 9ης Απριλίου 2003, Durferrit κατά ΓΕΕΑ — Kolene (NU-TRIDE), T‑224/01, Συλλογή, EU:T:2003:107, σκέψη 60 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία]. Για να ληφθεί υπόψη το κριτήριο αυτό, είναι αναγκαίο η αίτηση κηρύξεως ακυρότητας να στηρίζεται στην ύπαρξη περισσότερων σημάτων εχόντων κοινά χαρακτηριστικά καθιστώντα δυνατό να θεωρηθούν τα σήματα αυτά μέρος της ίδιας σειράς ή οικογένειας (απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008, Les Éditions Albert René κατά ΓΕΕΑ, C‑16/06 P, Συλλογή, EU:C:2008:739, σκέψη 101). Παρά ταύτα, τα περί σειράς ή οικογένειας σημάτων ασκούν επιρροή μόνο αν το κοινό στοιχείο είναι διακριτικό. Πράγματι, αν το στοιχείο αυτό είναι περιγραφικό, δεν είναι ικανό να δημιουργήσει κίνδυνο συγχύσεως [βλ., συναφώς, απόφαση της 6ης Ιουλίου 2004, Grupo El Prado Cervera κατά ΓΕΕΑ — Héritiers Debuschewitz (CHUFAFIT), T‑117/02, Συλλογή, EU:T:2004:208, σκέψη 59].
92 Πρώτον, υπενθυμίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο έχει ήδη κρίνει ότι η διευρυμένη προστασία που παρέχεται σε οικογένεια σημάτων δεν μπορεί βάσιμα να τύχει επικλήσεως όταν το κοινό στοιχείο των προγενέστερων σημάτων είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικό όσον αφορά τα συγκεκριμένα προϊόντα και τις συγκεκριμένες υπηρεσίες. Πράγματι, όρος ο οποίος παραπέμπει στη φύση των εν λόγω προϊόντων και υπηρεσιών δεν δύναται να αποτελέσει τον κοινό κορμό που αποτελεί το διακριτικό γνώρισμα οικογένειας σημάτων [βλ., στο ίδιο πνεύμα, απόφαση της 13ης Ιουλίου 2012, Caixa Geral de Depósitos κατά ΓΕΕΑ — Caixa d’Estalvis i Pensions de Barcelona (la Caixa), T‑255/09, EU:T:2012:383, σκέψη 82].
93 Υπενθυμίζεται ότι το στοιχείο «rock» είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικό και επαινετικό όσον αφορά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τα οποία και τις οποίες αφορούν τα προγενέστερα σήματα. Επομένως, κατ’ εφαρμογήν της νομολογίας που προπαρατέθηκε στις σκέψεις 91 και 92, δεν είναι ικανό να αποτελέσει το κοινό στοιχείο οικογένειας σημάτων.
94 Δεύτερον, η διαπίστωση αυτή ενισχύεται από τη διάταξη της 30ής Ιανουαρίου 2014, Industrias Alen/The Clorox Company (C‑422/12 P, Συλλογή, EU:C:2014:57, σκέψη 45), όπου το Δικαστήριο έκρινε ότι η διαπίστωση της υπάρξεως κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των σημάτων CLOROX και CLORALEX δεν καταλήγει στην αναγνώριση, υπέρ του δικαιούχου του προγενέστερου σήματος, μονοπωλίου επί του στοιχείου «clor», το οποίο είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικό των επίμαχων προϊόντων, δεδομένου ότι η ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως οδηγεί μόνο στην προστασία ορισμένου συνδυασμού στοιχείων χωρίς όμως να προστατεύει αυτό καθ’ εαυτό ένα περιγραφικό στοιχείο που αποτελεί μέρος του συνδυασμού αυτού.
95 Πάντως, αναγνώριση οικογένειας σημάτων εχόντων το σειραϊκό στοιχείο «rock» θα κατέληγε ακριβώς στη μονοπώληση του στοιχείου «rock», το οποίο είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικό και επαινετικό σχετικά με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα προγενέστερα σήματα. Η προστασία που θα διευρυνόταν με την αναγνώριση της υπάρξεως οικογένειας σημάτων θα σήμαινε ότι, στην πράξη, ουδείς άλλος επιχειρηματίας θα μπορεί να καταχωρίσει σήμα που περιέχει το στοιχείο «rock», και μάλιστα εν ανάγκη θα είναι δυνατό να του απαγορευθεί η χρήση του στοιχείου αυτού στα διαφημιστικά του συνθήματα και υλικά. Ένας τέτοιος περιορισμός του ελεύθερου ανταγωνισμού, απορρέων από την παροχή μόνο σε έναν επιχειρηματία της δυνατότητας να χρησιμοποιεί έναν βασικό όρο της αγγλικής γλώσσας, δεν δύναται να δικαιολογηθεί από τη μέριμνα αντισταθμίσεως των δημιουργικών ή διαφημιστικών προσπαθειών του δικαιούχου των προγενέστερων σημάτων. Πράγματι, όταν δεν πρόκειται για αυξημένο από τη χρήση διακριτικό χαρακτήρα, η εμπορική αξία που συνιστά η παροχή της πιο πάνω δυνατότητας δεν είναι το αποτέλεσμα τέτοιων προσπαθειών του δικαιούχου, αλλά μόνο της προκαθορισμένης στην εν λόγω γλώσσα έννοιας της λέξεως, η οποία παραπέμπει στα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών.
96 Τρίτον, η προσφεύγουσα δεν δύναται να στηριχθεί στην απόφαση της 27ης Απριλίου 2010, UniCredito Italiano κατά ΓΕΕΑ — Union Investment Privatfonds (UNIWEB) (T‑303/06 και T‑337/06, EU:T:2010:160). Πράγματι, στην απόφαση εκείνη, το Γενικό Δικαστήριο υπογράμμισε τη σημασία του διακριτικού χαρακτήρα του σειραϊκού στοιχείου «uni» όσον αφορά τις περί ων επρόκειτο υπηρεσίες και εκτίμησε ότι ο χαρακτήρας αυτός είναι τέτοιος ώστε το ίδιο το στοιχείο μπορούσε να δημιουργήσει άμεση συσχέτιση, στην αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού, με τη συγκεκριμένη σειρά (προαναφερθείσα απόφαση UNIWEB, EU:T:2010:160, σκέψεις 35, 38 και 39). Πάντως, τέτοιο επίπεδο διακριτικού χαρακτήρα δεν υπάρχει εν προκειμένω.
97 Πράγματι, ασφαλώς το στοιχείο «uni» έχει νόημα για τον Γερμανό μέσο καταναλωτή, αλλά δεν δύναται να γίνει άμεσος συσχετισμός του με τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, και ειδικότερα με τις τοποθετήσεις κεφαλαίων τις οποίες αφορούσαν τα προγενέστερα σήματα στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση UNIWEB, σκέψη 96 ανωτέρω (EU:T:2010:160). Αντιθέτως, το στοιχείο «rock», του οποίου έγινε επίκληση εν προκειμένω, παραπέμπει στα χαρακτηριστικά των υλικών για κατασκευές και των κατασκευαστικών υπηρεσιών τα οποία και τις οποίες αφορούν τα προγενέστερα σήματα. Έτσι, εφόσον σε αυτό το κρίσιμο σημείο το πραγματικό πλαίσιο είναι διαφορετικό, η λύση που ακολουθήθηκε στην απόφαση εκείνη δεν δύναται να μεταφερθεί στην υπό κρίση υπόθεση.
98 Επομένως, εν προκειμένω το στοιχείο «rock», εφόσον είναι κατά μεγάλο μέρος περιγραφικό και επαινετικό όσον αφορά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τις οποίες αφορούν τα προγενέστερα σήματα, δεν είναι ικανό να αποτελέσει τον κοινό κορμό οικογένειας σημάτων.
99 Επαλλήλως, διαπιστώνεται ότι, ούτως ή άλλως, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την ουσιαστική χρήση επαρκούς αριθμού σημάτων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν οικογένεια σημάτων.
100 Κατά τη νομολογία, η ουσιαστική χρήση σήματος δεν δύναται να αποδειχθεί με πιθανότητες ή τεκμήρια, αλλά πρέπει να στηρίζεται σε συγκεκριμένα και αντικειμενικά στοιχεία που αποδεικνύουν πραγματική και επαρκή χρήση του σήματος στη σχετική αγορά [αποφάσεις VITAKRAFT, σκέψη 37 ανωτέρω, EU:T:2004:292, σκέψη 28, και της 30ής Νοεμβρίου 2009, Esber κατά ΓΕΕΑ — Coloris Global Coloring Concept (COLORIS), T‑353/07, EU:T:2009:475, σκέψη 24].
101 Πάντως, εν προκειμένω, οι αποδείξεις ουσιαστικής χρήσεως που η προσφεύγουσα προσκόμισε στο ΓΕΕΑ συνίστανται σε ένορκη βεβαίωση και σε καταλόγους οι οποίοι περιλαμβάνουν τα προϊόντα που φέρουν τα προγενέστερα σήματα.
102 Έτσι, όπως ορθώς επισήμανε το τμήμα προσφυγών, η προσφεύγουσα παρέλειψε να προσκομίσει ανεξάρτητα αποδεικτικά στοιχεία, όπως έρευνες αγοράς, τιμολόγια ή αριθμητικά στοιχεία ως προς τη διαφήμιση δυνάμενα να στηρίξουν τους αριθμούς που αναφέρει η ένορκη βεβαίωση. Επιπλέον, οι κατάλογοι αποδεικνύουν μόνο την ύπαρξη των προγενέστερων σημάτων, χωρίς να αναφέρουν τις διανεμηθείσες ποσότητες και τις περιόδους κατά τις οποίες έλαβε χώρα η εν λόγω διανομή.
103 Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε συγκεκριμένα και αντικειμενικά στοιχεία που θα παρείχαν τη δυνατότητα να αποδειχθεί πραγματική και επαρκής χρήση του συνόλου των προγενέστερων σημάτων, ή τουλάχιστον αρκούντως μεγάλου αριθμού από αυτά, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οικογένεια σημάτων. Πάντως, τέτοια απόδειξη απαιτείται από τη νομολογία σχετικά με την οικογένεια σημάτων [βλ., στο ίδιο πνεύμα, απόφαση της 23ης Φεβρουαρίου 2006, Il Ponte Finanziaria κατά ΓΕΕΑ — Marine Enterprise Projects (BAINBRIDGE), T‑194/03, Συλλογή, EU:T:2006:65, σκέψεις 126 και 127].
104 Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω, τα επιχειρήματα περί υπάρξεως οικογένειας σημάτων που προέβαλε η προσφεύγουσα πρέπει να απορριφθούν.
105 Κατά συνέπεια, ο μοναδικός λόγος ακυρώσεως και επομένως η προσφυγή πρέπει να απορριφθούν.
Επί των δικαστικών εξόδων
106 Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα αν υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας, σύμφωνα με σχετικά αιτήματά τους.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει την Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG στα δικαστικά έξοδα.
Berardis Czúcz Popescu
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 8 Ιουλίου 2015.
Υπογραφές