WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (trzecia izba)

z dnia 28 listopada 2007 r.

Sprawa T‑214/05

Hippocrate Vounakis

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2003 r. – Określenie celów do osiągnięcia – Obowiązek uzasadnienia – Brak spójności między ocenami a komentarzami – Oczywisty błąd w ocenie

Przedmiot: Skarga mająca za przedmiot wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 13 lipca 2004 r. w sprawie ustalenia ostatecznego sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej skarżącego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2003 r.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji Komisji z dnia 13 lipca 2004 r. w sprawie ustalenia ostatecznego sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej Hippocrate’a Vounakisa za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2003 r. w części dotyczącej rubryki zatytułowanej „Wydajność”. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja zostaje obciążona kosztami postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obowiązek określenia celów do osiągnięcia

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

2.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Zakres uznania przysługujący oceniającym – Kontrola sądowa – Granice

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

3.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obowiązek uzasadnienia – Zakres

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

4.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Samoocena dokonana przez urzędnika – Przedmiot

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

1.      Z art. 7 ust. 1 przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że administracja ma obowiązek określenia celów i kryteriów oceny dla zatrudnionej osoby. Obowiązek ten powtórzony jest w wytycznych na temat oceny, które Komisja narzuciła sama sobie jako normę postępowania.

(zob. pkt 37)

Odesłanie: Trybunał, sprawa 190/82 Blomefield przeciwko Komisji, 1 grudnia 1983 r., Rec. str. 3981, pkt 20; Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑63/89 Latham przeciwko Komisji, 24 stycznia 1991 r., Rec. str. II‑19, pkt 25; sprawa T‑296/01 Tatti przeciwko Komisji, 30 września 2003 r., RecFP str. I‑A‑225, II‑1093, pkt 43

2.      Oceniający korzystają ze znacznego zakresu uznania w ocenie pracy osób, które zobowiązani są ocenić. Z wyjątkiem błędów co do stanu faktycznego, oczywistych błędów w ocenie lub nadużycia władzy, do sądu wspólnotowego nie należy kontrola zasadności dokonanej przez administrację oceny kwalifikacji zawodowych urzędnika, jeśli ta zawiera kompleksowe oceny wartościujące, które przez swój charakter nie mogą być poddane obiektywnej weryfikacji

(zob. pkt 62)

Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑278/01 den Hamer przeciwko Komisji, 7 maja 2003 r., RecFP str. I‑A‑139, II‑665, pkt 58; sprawa T‑165/04 Vounakis przeciwko Komisji, 13 lipca 2006 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 61

3.      Administracja ma obowiązek uzasadniać sprawozdania z oceny w sposób dostateczny i szczegółowy. Komentarze o charakterze ogólnym towarzyszące ocenom analitycznym powinny pozwolić osobie ocenianej na ocenę ich zasadności przy pełnej znajomości sprawy, a Sądowi – w odpowiednim przypadku – na wykonywanie kontroli sądowej, i z tego względu winna istnieć spójność pomiędzy tymi ocenami a komentarzami je uzasadniającymi.

Poza tym w pewnych przypadkach należy dołożyć szczególnych starań przy sporządzaniu takiego uzasadnienia. Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej powinno być uzasadnione w sposób szczególny, jeśli oceniający zamierza nie stosować się do zaleceń wspólnego komitetu ds. ocen i jeśli opinia tego ostatniego ujawnia szczególne okoliczności mogące podać w wątpliwość ważność lub zasadność wstępnej oceny i wymaga z tego względu specjalnej oceny oceniającego z odwołania kwestii ewentualnych konsekwencji, jakie powinny być wyciągnięte z tych okoliczności.

(zob. pkt 63, 83)

Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑23/91 Maurissen przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 21 października 1992 r., Rec. str. II‑2377, pkt 41; sprawa T‑187/01 Mellone przeciwko Komisji, 12 czerwca 2002 r., RecFP str. I‑A‑81, II‑389, pkt 27 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑16/03 Ferrer de Moncada przeciwko Komisji, 30 września 2004 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑261, II‑1163, pkt 50 i przytoczone tam orzecznictwo; ww. sprawa Vounakis przeciwko Komisji, pkt 84

4.      Z art. 7 ust. 4 przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że celem samooceny jest przygotowanie formalnego spotkania urzędnika z oceniającym. W efekcie urzędnik nie ma obowiązku sporządzenia swojej oceny, gdyż zadanie to należy do kompetencji oceniającego, zatwierdzającego i oceniającego z odwołania.

(zob. pkt 81)