Language of document : ECLI:EU:T:2014:357

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 26ης Μαΐου 2014

Υπόθεση T‑288/13 P

AK

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Βαθμολόγηση – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Περίοδοι βαθμολογήσεως 2001/2002, 2004, 2005 και 2008 – Καθυστερημένη κατάρτιση των εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Ηθική βλάβη – Απώλεια ευκαιρίας προαγωγής – Αναίρεση εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 13ης Μαρτίου 2013, F‑91/10, AK κατά Επιτροπής.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η AK φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Κατάρτιση – Καθυστέρηση – Υπηρεσιακό πταίσμα που προκαλεί ηθική βλάβη – Προϋποθέσεις – Υπάλληλος που συνταξιοδοτήθηκε λόγω αναπηρίας – Έκταση της βλάβης

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων – Εξουσία εκτιμήσεως της Διοικήσεως – Περιεχόμενο – Συνεκτίμηση των εκθέσεων βαθμολογίας – Άλλα στοιχεία που μπορούν να ληφθούν υπόψη

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45 § 1)

3.      Αναίρεση – Λόγοι – Ανεπαρκής αιτιολογία – Κριτήρια που ελήφθησαν υπόψη από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης για τον καθορισμό του ποσού της αποζημιώσεως που επιδικάστηκε προς αποκατάσταση ζημίας – Έλεγχος από το Γενικό Δικαστήριο

1.      Για τον καθορισμό της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο υπάλληλος εξαιτίας της μη καταρτίσεως των επίμαχων εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας, το Δικαστήριο Δημοσίας Διοίκησης έκρινε, χωρίς να υποπέσει σε πλάνη περί το δίκαιο, ότι η κατάσταση αβεβαιότητας και αγωνίας του εν λόγω υπαλλήλου ως προς το επαγγελματικό του μέλλον δεν καθιστούσε δυνατή τη διαπίστωση υπάρξεως ηθικής βλάβης, πραγματικής και βέβαιης, μετά τη συνταξιοδότησή του λόγω αναπηρίας, δεδομένου ότι, από το γεγονός αυτό και εφεξής, το επαγγελματικό μέλλον ήταν μόνον υποθετικό. Πράγματι, μετά τη συνταξιοδότησή της, οι εκθέσεις εξελίξεως της σταδιοδρομίας στερούνταν πλέον παντελώς σημασίας για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας της ενδιαφερομένης, η δε βλάβη της οποίας ζητείται η αποκατάσταση πρέπει να είναι πραγματική και βέβαιη.

(βλ. σκέψεις 42 και 45)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 21 Φεβρουαρίου 2008, C‑348/06 P, Επιτροπή κατά Girardot, Συλλογή 2008, σ. I‑833, σκέψη 54

ΓΔΕΕ: 31 Ιανουαρίου 2007, T‑166/04, C κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2007, σ. I‑A‑2‑9 και II‑A‑2‑49, σκέψη 67 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Δυνάμει του άρθρου 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, η προαγωγή υπαλλήλου απονέμεται αποκλειστικά με επιλογή μεταξύ των υπαλλήλων που έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον δύο έτη στον βαθμό τους, μετά από συγκριτική εξέταση των προσόντων των προαγώγιμων υπαλλήλων. Για τη συγκριτική εξέταση των προσόντων, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή λαμβάνει ιδίως υπόψη τις εκθέσεις των υπαλλήλων, τη χρήση κατά την άσκηση των καθηκόντων τους άλλων γλωσσών εκτός από τη γλώσσα για την οποία έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν εις βάθος γνώση σύμφωνα με το άρθρο 28, στοιχείο στ΄, του ΚΥΚ, και, ενδεχομένως, το επίπεδο των αρμοδιοτήτων που ασκούν. Ελλείψει εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας, τίποτα δεν εμποδίζει τον υπάλληλο να προσκομίσει ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης συγκεκριμένα πραγματικά ή νομικά στοιχεία ικανά να καταδείξουν τις πιθανότητες προαγωγής του. Επιπλέον, από το άρθρο 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, προκύπτει ότι η συγκριτική εξέταση των προσόντων πραγματοποιείται με τη συνεκτίμηση όχι μόνον των εκθέσεων των υπαλλήλων, αλλά, επίσης, δύο άλλων ιδίως κριτηρίων.

(βλ. σκέψη 50)

3.      Όταν το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έχει διαπιστώσει την ύπαρξη ζημίας, μόνον αυτό είναι αρμόδιο να εκτιμήσει, εντός των ορίων του αιτήματος αποζημιώσεως, τον τρόπο και την έκταση της αποκαταστάσεως της ζημίας αυτής, υπό την επιφύλαξη ότι, προκειμένου να είναι το Γενικό Δικαστήριο σε θέση να ασκήσει τον δικαστικό του έλεγχο επί των αποφάσεων του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, οι αποφάσεις αυτές πρέπει να είναι αρκούντως αιτιολογημένες και, όσον αφορά την εκτίμηση ζημίας, να αναφέρουν τα κριτήρια που ελήφθησαν υπόψη για τον καθορισμό του ποσού που έγινε δεκτό.

(βλ. σκέψη 57)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 8 Σεπτεμβρίου 2009, T‑404/06 P, ETF κατά Landgren, Συλλογή 2009, σ. II‑2841, σκέψη 241και εκεί παρατιθέμενη νομολογία