POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 26 maja 2014 r.
Sprawa T‑288/13 P
AK
przeciwko
Komisji Europejskiej
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowania w sprawie oceny za okres 2001/2002, za 2004 r., za 2005 r. i za 2008 r. – Sporządzenie sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej po terminie – Krzywda – Utrata szansy na awans – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie F‑91/10 AK przeciwko Komisji.
Orzeczenie: Odwołanie zostaje oddalone. AK pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Sporządzenie – Przekroczenie terminu – Zawinione działanie administracji wyrządzające krzywdę – Przesłanki – Urzędnik przeniesiony w stan spoczynku z powodu niezdolności do pracy – Zakres szkody
(regulamin pracowniczy, art. 43)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Zakres – Uwzględnienie sprawozdań z oceny – Inne elementy, które mogą zostać uwzględnione
(regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 1)
3. Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Kryteria uwzględniane przez Sąd do spraw Służby Publicznej w celu określenia wysokości odszkodowania przyznanego tytułem naprawienia szkody – Kontrola dokonywana przez Sąd
1. Sąd do spraw Służby Publicznej mógł, w celu określenia krzywdy doznanej przez urzędnika ze względu na brak danych sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej, uznać, nie popełniając przy tym naruszenia prawa, że stan niepewności i niepokoju, w jakim znajdował się ten urzędnik, co do jego przyszłości zawodowej po przeniesieniu go w stan spoczynku ze względu na niezdolność do pracy nie pozwalał na stwierdzenie istnienia rzeczywistej i pewnej krzywdy, ponieważ począwszy od zajścia tego wydarzenia przyszłość ta miała charakter jedynie hipotetyczny. Po przeniesieniu w stan spoczynku sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej nie odgrywały bowiem żadnej roli w przebiegu kariery zawodowej zainteresowanego, a krzywda, o której naprawienie on wnosi, powinna być rzeczywista i pewna.
(zob. pkt 42, 45)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa C‑348/06 P Komisja przeciwko Girardot, 21 lutego 2008 r., Zb.Orz. s. I‑833, pkt 54
Sąd: sprawa T‑166/04 C przeciwko Komisji, 31 stycznia 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A-2‑9, II-A-2‑49, pkt 67 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Na podstawie art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego awans urzędnika następuje wyłącznie poprzez wybór osób spośród urzędników, którzy posiadają przynajmniej dwuletni staż pracy w swojej grupie zaszeregowania, po porównaniu osiągnięć urzędników mających prawo do ubiegania się o awans. Przy porównaniu osiągnięć urzędników organ powołujący jest zobowiązany uwzględnić w szczególności sprawozdania dotyczące urzędników, posługiwanie się przez nich przy wykonywaniu obowiązków innymi językami obcymi niż język, którego biegłą znajomość poświadczyli zgodnie z art. 28 lit. f) regulaminu pracowniczego oraz, w stosownych przypadkach, poziom wykonywanych przez nich obowiązków. W braku sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej nic nie stoi na przeszkodzie temu, by urzędnik przedstawił przed Sądem do spraw Służby Publicznej konkretne okoliczności faktyczne i prawne mogące wykazywać jego szanse na awans. Ponadto z art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego wynika, że porównania osiągnięć nie dokonuje się wyłącznie poprzez uwzględnienie sprawozdań dotyczących urzędników, lecz również dwóch innych kryteriów.
(zob. pkt 50)
3. W sytuacji gdy Sąd do spraw Służby Publicznej stwierdził istnienie szkody, jest on wyłącznie właściwy do oceny, w granicach żądania, sposobu i zakresu naprawienia tej szkody, z tym zastrzeżeniem, że aby Sąd mógł sprawować kontrolę sądową nad wyrokami Sądu do spraw Służby Publicznej, powinny one zawierać wystarczające uzasadnienie, a odnośnie do oceny szkody – wskazywać kryteria uwzględniane do celów określenia jej wysokości.
(zob. pkt 57)
Odesłanie:
Sąd: sprawa T‑404/06 P ETF przeciwko Landgren, 8 września 2009 r., Zb.Orz. s. II‑2841, pkt 241 i przytoczone tam orzecznictwo