Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2011 - Kieffer Omnitec κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-288/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: A+P Kieffer Omnitec Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: A. Delvaux και V. Bertrand, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να δεχθεί την προσφυγή ακυρώσεως·
να ακυρώσει την απόφαση με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την προσφορά της και συνήψε τη σύμβαση με άλλον υποβάλοντα προσφορά, η οποία περιήλθε σε γνώση της προσφεύγουσας με έγγραφο της 1ης Απριλίου 2011 που έλαβε στις 5 Απριλίου του ιδίου έτους·
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 1ης Απριλίου 2011, περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών, για τη σύναψη συμβάσεως συντηρήσεως των εγκαταστάσεων θέρμανσης-αερισμού-κλιματισμού, καταιονισμού, ύδρευσης και υγιεινής του κτιρίου Joseph Bech στο Λουξεμβούργο, και τη σύναψη της συμβάσεως με άλλον υποβάλοντα προσφορά (ΕΕ 2010/S 241-367523).
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 89, παράγραφοι 1 και 2, και 92 του δημοσιονομικού κανονισμού, του άρθρου 135, παράγραφοι 1 και 5, του εκτελεστικού κανονισμού, και του άρθρου 49 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών
1, καθώς και προσβολή των αρχών της διαφάνειας, της ισότητας και της αναλογικότητας στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτεί από τον υποβάλοντα προσφορά να παράσχει "έγκυρη πιστοποίηση ISO χορηγηθείσα από τον οργανισμό πιστοποιήσεως για το σύνολο των εργασιών συντηρήσεως που διενεργεί". Η προσφεύγουσα προσάπτει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρώτον, ότι δεν καθόρισε με σαφήνεια και ακρίβεια το κριτήριο επιλογής ελλείψει ακριβούς καθορισμού στη συγγραφή υποχρεώσεων του αριθμού της απαιτουμένης πιστοποιήσεως ISO, δεύτερον, ότι απαίτησε από τους υποβάλοντες προσφορά να προσκομίσουν πιστοποίηση ISO "για το σύνολο των εργασιών συντηρήσεως που διενεργούν" και όχι μόνο για την οικεία σύμβαση και, τρίτον, ότι δεν επέτρεψε στους υποβάλοντες προσφορά να αποδείξουν ότι η ποιότητα των υπηρεσιών που παρείχαν ήταν αναλόγου επιπέδου με εκείνο της πιστοποιήσεως ISO.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από αθέτηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, η οποία απορρέει από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 100, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού, παράβαση της συγγραφής υποχρεώσεων και των παραρτημάτων της, και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την προσφορά της εταιρείας A+P KIEFFER OMNITEC για τον λόγο ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε το κριτήριο αριθ. 16, διότι δεν προσκόμισε τα οικεία έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι οι υποψήφιοι διέθεταν τα απαιτούμενα προσόντα. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, αφενός, ότι το κριτήριο αριθ. 16 αφορούσε "τη δήλωση του υφισταμένου σε όλα τα μέλη του πιθανού ομίλου και απαιτουμένου μέσου ετήσιου εργατοϋπαλληλικού δυναμικού κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών" και ότι η σελίδα 27/37 του παραρτήματος II της συγγραφής υποχρεώσεων δεν περιείχε καμία αναφορά στα γλωσσικά προσόντα των υποψηφίων, αφετέρου δε, ότι η προσφεύγουσα απέδειξε ότι ένας εκ των υποψηφίων διέθετε τα απαιτούμενα προσόντα που προέβλεπε η σελίδα 28/38 του παραρτήματος II της συγγραφής υποχρεώσεων προσκομίζοντας τα οικεία αποδεικτικά έγγραφα. Όσον αφορά τον άλλο υποψήφιο, τα έγγραφα της συμβάσεως δεν απαιτούσαν να διαθέτει τα προσόντα που ορίζονταν για τον εργοδηγό.
____________1 - ΕΕ L 134, 2004, σ. 114.