Language of document :

Προσφυγή της 16ης Ιουνίου 2011 - Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-301/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Τύνιδα, Τυνησία) (εκπρόσωπος: A. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να λάβει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας κατ' εφαρμογήν του άρθρου 64 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, προκειμένου να υποχρεωθεί η Επιτροπή να δημοσιοποιήσει όλα τα έγγραφα που αφορούν την έκδοση του προσβαλλομένου κανονισμού·

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 101/2011 της 4ης Φεβρουαρίου 2011, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα·

εφόσον δεν προβεί στην ακύρωση του κανονισμού, να εφαρμόσει παρεκκλίσεις για τους οικονομικούς πόρους που είναι αναγκαίοι για την κάλυψη των βασικών αναγκών, καθώς και ορισμένων εκτάκτων δαπανών εκτιμωμένων κατά περίπτωση·

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα συνολικό ποσό 50 000 προς αποκατάσταση όλων των ζημιών που υπέστη·

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό 7 500 ευρώ για τα έξοδά του προς υποστήριξη της παρούσας προσφυγής·

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.    Ο πρώτος λόγος αντλείται από έλλειψη επαρκούς νομικού ερείσματος, στο μέτρο που, πρώτον, η κύρωση δεν αποσκοπεί στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της ειρήνης και της ασφάλειας και προσβάλλει τα ατομικά δικαιώματα του προσφεύγοντος· δεύτερον, η αιτιολογία της αποφάσεως ενέχει αβεβαιότητες και ελλείψεις, και, τρίτον, το μέτρο είναι δυσανάλογο και αδικαιολόγητο.

2.     Ο δεύτερος λόγος αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία.

3.     Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στο μέτρο που, πρώτον, η δέσμευση κεφαλαίων αποτελεί κύρωση αποφασισθείσα από πολιτικό όργανο· δεύτερον, καμία διαδικασία διαγραφής δεν αναφέρεται στον προσβαλλόμενο κανονισμό· τρίτον, υπήρξε προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, και, τέταρτον, η αιτιολογία των μέτρων είναι γενική, αβάσιμη και ασαφής.

4.    Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, στο μέτρο που δεν αποδείχθηκε η συμμετοχή του προσφεύγοντος σε παράνομη πράξη.

5.    Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την προσβολή του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, καθόσον τα μέτρα συνιστούν αδικαιολόγητο περιορισμό του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

6.    Ο έκτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

7.    Ο έβδομος λόγος αντλείται από την προσβολή του δικαιώματος στη ζωή, στο μέτρο που η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων δεν μπορεί να θίγει τα μέσα διαβιώσεως του προσφεύγοντος και το δικαίωμά του στη ζωή.

____________