Αναίρεση που άσκησε στις 25 Φεβρουαρίου 2021 ο Oriol Junqueras i Vies κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-24/20, Junqueras i Vies κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-115/21 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Oriol Junqueras i Vies (εκπρόσωπος: A. Van den Eynde Adroer, abogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

Να ακυρώσει τη διάταξη της 15ης Δεκεμβρίου 2020 που εξέδωσε το έκτο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί της υπόθεσης T-24/20.

Να κρίνει παραδεκτή στο σύνολό της την ασκηθείσα από τον ίδιο προσφυγή.

Να διατάξει την επαναφορά της διαδικασίας στο προηγούμενο στάδιο, ώστε, αφού κρίνει παραδεκτή την προσφυγή, να την αναπέμψει προς εκδίκαση στο έκτο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας στην οποία προβλήθηκε ένσταση απαραδέκτου και της παρούσας κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον: Πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία και εφαρμογή στην υπόθεση του άρθρου 13, παράγραφος 3, και του άρθρου 7, παράγραφος 3, της εκλογικής πράξης (1976)¹ . Δεν συντρέχει ακύρωση της εντολής, αλλά εφαρμογή μη προβλεπόμενου λόγου ασυμβιβάστου, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 3, της εκλογικής πράξης (1976). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορούσε να λάβει υπόψη καμιά ακύρωση της εντολής του O. Junqueras ούτε τη συνδρομή κάποιου από τους λόγους ασυμβιβάστου που προβλέπονται από το άρθρο 7, παράγραφος 3, της εκλογικής πράξης (1976), δεδομένου ότι δεν συνέτρεχε τίποτε από τα δύο· το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, «λαμβάνοντας υπόψη», προσδίδει έννομα αποτελέσματα σε μια απόφαση που δεν έχει τέτοια αποτελέσματα και την καθιστά πράξη η οποία μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή, σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, καθόσον προσβάλλει τα δικαιώματα του O. Junqueras [ιδίως κατά παράβαση του άρθρου 39 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου αριθ. 7, περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης].

Δεύτερον: Πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 7, του εσωτερικού κανονισμού του [Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου]. Η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει αρμοδιότητα να αρνηθεί τη διαπίστωση των λόγων ασυμβιβάστου, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεδομένου ότι δεν εφάρμοσε το άρθρο 4, παράγραφος 7, του εσωτερικού κανονισμού, μεταβάλλει τη νομική κατάσταση του O. Junqueras, καθώς θίγει τα δικαιώματά του (ιδίως σύμφωνα με το άρθρο 39 του Χάρτη και με το άρθρο 9 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης), και, ως εκ τούτου, η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι η απόφαση αυτή δεν μπορεί να προσβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ.

Τρίτον: Εσφαλμένη ερμηνεία των άρθρων 8 και 12 της εκλογικής πράξης (1976) και του άρθρου 3, παράγραφος 3, του εσωτερικού κανονισμού, καθόσον ο λόγος απαραδέκτου που εφαρμόστηκε στην περίπτωση του O. Junqueras δεν αφορά την εκλογική διαδικασία. Δεν μπορεί να συναχθεί ότι ένα κράτος μπορεί να ορίσει τέτοιον λόγο ασυμβιβάστου σύμφωνα με τη εκλογική νομοθεσία που προβλέπεται από την εκλογική πράξη (1976). Η διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν έκρινε αντίθετη προς τα άρθρα 39, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, 41, παράγραφοι 1 και 2, και 21, παράγραφος 2, του Χάρτη τα άρθρα 13, παράγραφος 3, της εκλογικής πράξης (1976) και 4, παράγραφος 7, του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο μέτρο που εισάγουν περιορισμούς δικαιωμάτων κατά παράβαση του άρθρου 52, παράγραφοι 1 και 3, του Χάρτη. Η διάταξη πάσχει πλάνη, καθόσον δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι ο Χάρτης έχει αναχθεί ιεραρχικώς σε πρωτογενές δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καθίσταται σαφές ότι η προσβαλλόμενη πράξη, δεδομένου ότι εφάρμοσε κανόνες αντίθετους προς τον Χάρτη, αποτελεί απόφαση η οποία έχει συνέπειες στη νομική θέση του O. Junqueras και μπορεί να προσβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, και για τον λόγο αυτόν η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο. Επικουρικώς, η διάταξη έπρεπε να καταλήξει σε ερμηνεία σύμφωνη προς τα δικαιώματα που προστατεύονται από τον Χάρτη και προς τη νομολογία του ΔΕΕ όσον αφορά το άρθρο 13, παράγραφος 3, της εκλογικής πράξης (1976) και το άρθρο 4, παράγραφος 7, του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, λαμβάνοντας υπόψη και τις εξαιρετικές περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης, καθώς και τις πληροφορίες που είχε ήδη στη διάθεσή του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η προσβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν έκρινε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορούσε πράγματι να συναχθεί το συμπέρασμα ότι συνέτρεχε ουσιαστική ανακρίβεια, σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 7, του εσωτερικού κανονισμού, το οποίο παρέχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την εξουσία να αρνηθεί να διαπιστώσει τη χηρεία της έδρας ή τον προβαλλόμενο λόγο ασυμβιβάστου. Για τον λόγο αυτόν, η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, επειδή η προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί απόφαση η οποία παράγει έννομα αποτελέσματα έναντι του O. Junqueras και μπορεί να προσβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ.

Τέταρτον: Η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι η ανάληψη πρωτοβουλίας εκ μέρους του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 8 του εσωτερικού κανονισμού, δεν είναι υποχρεωτική κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έννομη τάξη πρέπει να ερμηνεύεται στο σύνολό της και το άρθρο 39 του Χάρτη (το οποίο εφαρμόζεται υποχρεωτικά από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 51, παράγραφος 1, του Χάρτη), το καθήκον καλόπιστης συνεργασίας, το άρθρο 9 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 6 του εσωτερικού κανονισμού καθιστούν υποχρεωτικό τον σεβασμό των δικαιωμάτων του O. Junqueras, εφόσον το κράτος μέλος έχει ενημερωθεί για την κατάσταση από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 8 του εσωτερικού κανονισμού. Η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη έκρινε εσφαλμένως ότι δεν συντρέχουν στην περίπτωση αυτή ειδικές περιστάσεις που να καθιστούν την αδράνεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πράξη δυνάμενη να προσβληθεί (αγνοήθηκαν διάφορες προηγούμενες εκκλήσεις για την προστασία της ασυλίας του O. Junqueras και, ιδίως, μία απόφαση του ΔΕΕ με την οποία αναγνωρίζεται σε αυτόν η ιδιότητα του εκλεγέντος [μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου] και καθίσταται δυνατή η διαπίστωση της προσβολής των δικαιωμάτων του για τον λόγο ότι δεν υποβλήθηκε αίτηση άρσης της ασυλίας του). [Η] προσβαλλόμενη διάταξη κρίνει εσφαλμένως ότι, υπό τις ειδικές περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης, η άρνηση διαβίβασης επείγουσας αίτησης προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 8 του εσωτερικού κανονισμού, αποτελεί απόφαση που στερεί από τον O. Junqueras τα έννομα αποτελέσματα από την προστασία της ασυλίας του και, ως εκ τούτου, μπορεί να προσβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ.

____________

¹ ΕΕ L 278 της 8.10.1976, σ. 5.