Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 - Jannatian κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-187/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mahmoud Jannatian (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: E. Rosenfeld και S. Monnerville, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να ακυρώσει, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα: (i) την κοινή θέση 2008/479/ΚΕΠΠΑ, της 23ης Ιουνίου 2008, για τροποποίηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν ²∙ (ii) την απόφαση 2008/475/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, περί εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν ⁴∙ (iii) την κοινή θέση 2008/652/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 7ης Αυγούστου 2008, για τροποποίηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν ⁶∙ (iv) την απόφαση 2009/840/ΚΕΠΠΑ, της 17ης Νοεμβρίου 2009, για την εφαρμογή της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν ⁸∙ (v) την απόφαση 2010/413/ ΚΕΠΠΑ, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ ∙ (vi) την απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 ∙ (vii) τον κανονισμό (ΕΚ) 1100/2009 του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2009, για την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση της απόφασης 2008/475/ΕΚ ∙ (viii) τον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 ∙ και (ix) τον κανονισμό (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 ∙ και

να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από αναρμοδιότητα του Συμβουλίου

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, κατά το άρθρο 215 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιοριστικά μέτρα μπορούν να επιβληθούν μόνον με κοινή πρωτοβουλία της Επιτροπής και του Ύπατου Εκπροσώπου. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις και οι προσβαλλόμενοι κανονισμοί εκδόθηκαν μόνο από το Συμβούλιο. Επομένως, τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα ελήφθησαν αναρμοδίως.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από μη τήρηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η αναφερόμενη αιτιολογία της συμπερίληψης του ονόματος του Jannatian στο παράρτημα II είναι πολύ ασαφής και δεν πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει η νομολογία όσον αφορά την υποχρέωση αιτιολογήσεως. Το Συμβούλιο, για να συμμορφωθεί με την υποχρέωση αιτιολογήσεως, έπρεπε να αποδείξει τα συγκεκριμένα και ειδικά στοιχεία που στοιχειοθετούν την ύπαρξη αποτελεσματικής υποστήριξης από τον προσφεύγοντα προς την Κυβέρνηση του Ιράν ή προς τις δραστηριότητες του Ιράν που ενέχουν κίνδυνο διαδόσεως πυρηνικών όπλων. Επομένως, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις και οι προσβαλλόμενοι κανονισμοί πάσχουν από έλλειψη αιτιολογίας.

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων υποστηρίζει τα εξής: πρώτον, στο μέτρο που οι προσβαλλόμενες αποφάσεις και οι προσβαλλόμενοι κανονισμοί στερούνται αιτιολογίας, προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος∙ δεύτερον, η έλλειψη νομιμότητας των προσβαλλόμενων αποφάσεων και κανονισμών επηρεάζει αυτές τις διαδικασίες, αφενός διότι παρεμποδίζει τη δυνατότητα του προσφεύγοντος να αμυνθεί και, αφετέρου, διότι παρεμποδίζεται η δυνατότητα του Δικαστηρίου να ασκήσει έλεγχο νομιμότητας επί των προσβαλλόμενων αποφάσεων και κανονισμών. Επομένως, προσβάλλονται τα δικαιώματα του προσφεύγοντος για αποτελεσματική δικαστική προστασία∙ και, τέλος, στο μέτρο που ο προσφεύγων στερήθηκε τα δικαιώματά του άμυνας και δεδομένου ότι παρεμποδίζεται η δυνατότητα του Δικαστηρίου να ασκήσει έλεγχο νομιμότητας επί των προσβαλλόμενων αποφάσεων και κανονισμών σχετικά με τα μέτρα δέσμευσης των κεφαλαίων - τα οποία είναι από τη φύση τους "ιδιαίτερα περιοριστικά" - ο περιορισμός του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος είναι αδικαιολόγητος.

Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων κατά του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν προσκόμισε τα αποδεικτικά στοιχεία και τις πληροφορίες επί των οποίων στηρίχθηκε για την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων και κανονισμών.

Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από ανακριβή πραγματικά περιστατικά

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, αντιθέτως προς όσα αναφέρονται στους προσβαλλόμενους κανονισμούς και στις προσβαλλόμενες αποφάσεις, δεν ήταν πλέον υποδιοικητής του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας κατά τις ημερομηνίες που το όνομά του συμπεριελήφθη στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων επί των οποίων επιβλήθηκαν τα περιοριστικά μέτρα. Συνεπώς, το Συμβούλιο, περιλαμβάνοντας το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο με την αιτιολογία ότι αυτός ήταν κατά την ημερομηνία εκδόσεως των προσβαλλόμενων αποφάσεων και κανονισμών υποδιοικητής του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, υπέπεσε σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά.

Ο έκτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το στοιχείο β΄ του άρθρου 20 δεν έχει εφαρμογή per se σε πρόσωπα που κατέχουν διευθυντικές θέσεις σε μία από τις απαριθμούμενες στο παράρτημα VIII οντότητα. Περαιτέρω, το άρθρο 20, στοιχείο β΄, προβλέπει ότι στον κατάλογο περιλαμβάνονται πρόσωπα "που δραστηριοποιούνται, σχετίζονται άμεσα ή παρέχουν υποστήριξη στη διάδοση επικίνδυνων πυρηνικών δραστηριοτήτων του Ιράν". Το Συμβούλιο, περιλαμβάνοντας το όνομα του προσφεύγοντος στο παράρτημα II χωρίς να προσκομίζονται αποδείξεις για το ότι ο προσφεύγων παρείχε ενεργή και αποτελεσματική υποστήριξη στις πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν κατά τον χρόνο της συμπερίληψης του ονόματός του στο παράρτημα II, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.

Ο έβδομος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι στην προκειμένη περίπτωση από κανένα σκοπό γενικού συμφέροντος δεν δικαιολογείται η επιβολή των εν λόγω αυστηρότατων μέτρων σε πρόσωπα που κατείχαν για ένα σύντομο χρονικό διάστημα διοικητική θέση στον Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας του Ιράν. Περαιτέρω, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι τα μέτρα δικαιολογούνται από σκοπό γενικού συμφέροντος, παραμένουν επικριτέα διότι τα χρησιμοποιούμενα μέσα είναι δυσανάλογα προς τον επιδιωκόμενο σκοπό.

____________

¹ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 24 Ιουνίου 2008, L 163/43

² - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 24 Ιουνίου 2008, L 163/29

³ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 8 Αυγούστου 2008, L 213/58

⁴ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 18 Νοεμβρίου 2009, L 303/64

⁵ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 27 Ιουλίου 2010, L 195/39

⁶ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 27 Οκτωβρίου 2010, L 281/81

⁷ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 18 Νοεμβρίου 2009, L 303/31

⁸ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 27 Οκτωβρίου 2010, L 281/1

⁹ - Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 24 Μαρτίου 2012, L 88/1