Skarga wniesiona w dniu 14 sierpnia 2013 r. – Unión de Almacenistas de Hierros de España przeciwko Komisji
(Sprawa T-419/13)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Unión de Almacenistas de Hierros de España (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci A. Creus Carreras, A. Valiente Martin, C. Maldonado Márquez)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Komisji z dnia 18 czerwca 2013 r.;
obciążenia Komisji kosztami niniejszego postępowania;
ponadto, by, w ramach środków organizacji postępowania, Sąd nakazał Komisji przedstawienie Sądowi dokumentów, do których dostępu odmówiła, aby Sąd mógł przeprowadzić właściwe badanie i sprawdzić prawdziwość argumentów zawartych w niniejszej skardze.
Zarzuty i główne argumenty
W lutym 2013 r. Unión de Almacenistas de Hierro de España (UAHE) złożyła wniosek o dostęp do określonych dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, posiadanych przez Komisję Europejską w ramach mechanizmu współpracy z organami krajowymi przewidzianego w art. 11 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s. 1). W szczególności skarżąca złożyła wniosek o dostęp do wszystkich dokumentów i korespondencji wymienionych pomiędzy Dyrekcją Generalną ds. Konkurencji Komisji a Comisión Nacional de la Competencia (krajowym organem ds. konkurencji) dotyczących postępowań w sprawie nałożenia grzywny S-106/08 Almacenes de Hierro i S-254/10 Hierros Extremadura.
Po pierwszym przedłużenia terminu do dnia 11 kwietnia 2013 r. Komisja skierowała do UAHE pismo, w którym:
a) przyznała dostęp do potwierdzeń odbioru wysłanych do krajowego organu ds. konkurencji dotyczących obydwu postępowań w sprawie nałożenia grzywny;
b) powiadomiła skarżącą, że nie posiadała informacji odnoszących się do wspomnianych postępowań w sprawie nałożenia grzywny i że posiadane przez nią dokumenty znajdujące się w aktach sprawy chronione są wyjątkami przewidzianymi w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).UAHE ponowiła swoje żądanie i po pierwszym przedłużeniu terminu o 15 dni Komisja skierowała kolejne pismo w dniu 18 czerwca, w którym poinformowała skarżącą, ze przedłuża na czas nieokreślony termin odpowiedzi na wnioski o dostęp do dokumentów.Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.Zarzut pierwszy, oparty na naruszeniu prawa przy dokonywaniu wykładni art. 4 rozporządzenia nr 1049/2001, z uwagi na to, że Komisja nie dokonała konkretnej, indywidualnej oceny stosowania wyjątków przewidzianych we wspomnianym przepisie do wniosków o dostęp będących przedmiotem niniejszego postępowania.Zarzut drugi, oparty na naruszeniu art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001, ponieważ żądane informacje nie zawierają elementów, które mogą mieć wpływ na interesy handlowe osób trzecich. Wspomniane informacje mogą w każdym razie mieć wpływ na interesy samej skarżącej.Zarzut trzeci, oparty na naruszeniu art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 1049/2001, zważywszy, na to, że wskazane w nim pojęcie śledztwa może odnosić się tylko do dochodzeń prowadzonych przez instytucje lub organy wspólnotowe, nie krajowe. Z drugiej strony okoliczności faktyczne, których dotyczy dochodzenie w obydwu postępowaniach w sprawie nałożenia grzywny, uległy przedawnieniu.
Zarzut czwarty, oparty na naruszeniu art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 1049/2001 w zakresie, w jakim w kontekście żądanej dokumentacji, Komisja nie wydaje decyzji, ponieważ jej postawa jest czysto pasywna lub polega na samym odbiorze
dokumentów i na przedłożeniu uwag. Z drugiej strony i w ka
żdym razie powołany wyjątek może być stosowany tylko w odniesieniu do dokumentów wewnętrznych.