Language of document : ECLI:EU:T:2022:382

WYROK SĄDU (trzecia izba)

z dnia 22 czerwca 2022 r.(*)

Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego good calories – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Charakter opisowy – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Pewność prawa – Uzasadnione oczekiwania

W sprawie T‑602/21

Kubara sp. z o.o., z siedzibą w Częstochowie (Polska), którą reprezentowała radca prawny A. Suskiewicz,

strona skarżąca,

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), który reprezentowała D. Walicka, w charakterze pełnomocnika,

strona pozwana,

SĄD (trzecia izba),

w składzie: G. De Baere, prezes, V. Kreuschitz i K. Kecsmár (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: E. Coulon,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

uwzględniwszy, że w terminie trzech tygodni od dnia powiadomienia stron o zakończeniu pisemnego etapu postępowania nie wpłynął wniosek stron o wyznaczenie rozprawy, i postanowiwszy, na podstawie art. 106 § 3 regulaminu postępowania przed Sądem, orzec w przedmiocie skargi bez przeprowadzenia ustnego etapu postępowania,

wydaje następujący

Wyrok

1        W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca, Kubara sp. z o.o., wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 14 lipca 2021 r. (sprawa R 2167/2020‑1) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”).

 Okoliczności powstania sporu

2        W dniu 9 lutego 2020 r. skarżąca dokonała w EUIPO zgłoszenia unijnego znaku towarowego dla następującego oznaczenia graficznego:

Image not found

3        Zgłoszony znak towarowy oznacza towary należące do klas 29, 30 i 31 w rozumieniu Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków z dnia 15 czerwca 1957 r., ze zmianami, i odpowiadające dla każdej z tych klas następującemu opisowi:

–        klasa 29: „chipsy z batatów fioletowych; chipsy z jarmużu; chipsy na bazie warzyw; chipsy ziemniaczane w postaci przekąsek; chipsy ziemniaczane w formie paluszków; chipsy bananowe; chipsy warzywne; chipsy owocowe; chipsy jabłkowe; chipsy z juki; batony spożywcze na bazie soi; batony spożywcze na bazie orzechów; batony na bazie orzechów i nasion; batony organiczne na bazie orzechów i ziaren; dżemy; dżemy owocowe; oleje jadalne; oleje spożywcze; oleje smakowe; oleje sałatkowe; owoce aromatyzowane; sfermentowane owoce; owoce przetworzone; gotowane owoce; owoce gotowane; mrożone owoce; owoce lukrowane; kandyzowane owoce; suszone owoce; owoce glazurowane; owoce konserwowane; owoce marynowane; galaretki; galaretki owocowe; galaretki, dżemy, kompoty, pasty owocowe i warzywne; płatki ziemniaczane; płatki kokosowe; płatki jabłkowe; galaretki z warzyw; nasiona jadalne; nasiona przetworzone; nasiona, przetworzone; rozdrobnione ziarna sezamu; orzechy prażone; orzechy przyprawione; orzechy łuskane; orzechy kandyzowane; orzechy blanszowane; orzechy przetworzone; gotowane orzechy; suszone orzechy; orzechy suszone; mielone orzechy; orzechy preparowane; orzechy solone; orzechy jadalne; orzechy konserwowane; orzechy aromatyzowane; preparowane orzechy nerkowca; suszone orzechy kokosowe; preparowane orzechy włoskie; orzechy ziemne przetworzone; orzechy laskowe, przetworzone; przetworzone owoce, grzyby, warzywa, orzechy i nasiona roślin strączkowych”;

–        klasa 30: „chipsy tortilla; chipsy [produkty zbożowe]; chipsy zbożowe; chipsy ryżowe; chipsy taco; chipsy kukurydziane o smaku wodorostów; chipsy kukurydziane o smaku warzyw; chipsy kukurydziane; chrupki zbożowe; chrupki ryżowe; chrupki z pełnego ziarna pszenicy; batony sezamowe; batony zbożowe; batony czekoladowe; batony zbożowe i energetyczne; batony lodowe; batony spożywcze na bazie zbóż; batony z orzechów w karmelu; cukierki, batony i guma do żucia; batony gotowe do spożycia na bazie czekolady; oleje kawowe; herbatniki zawierające owoce; owocowe (galaretki -) [słodycze]; batoniki ze słodkiej pasty z fasoli w postaci galaretki [yohkan]; mąka; produkty zbożowe w postaci batonów; preparaty zbożowe; zbożowe (płatki); zbożowe artykuły śniadaniowe; wysokoproteinowe batoniki zbożowe; płatki zbożowe gotowe do spożycia; batoniki zbożowe będące zamiennikami posiłków; przekąski zbożowe o smaku sera; przekąski wykonane ze skrobi zbożowej; przekąski wykonane z mąki zbożowej; mąka zbożowa; płatki zbożowe; preparaty zbożowe składające się z otrębów z owsa; ciastka zbożowe do spożycia przez ludzi; preparaty zbożowe pokryte cukrem i miodem; preparaty zbożowe składające się z otrębów; preparaty zbożowe zawierające otręby z owsa; herbatniki zbożowe do spożycia przez ludzi; makarony; bułki; chleb; suchary; ciasta; ciasta wegańskie; mieszanki ciasta; ciastka; ciastka owsiane; makaroniki (ciastka); ciastka herbaciane; ciastka czekoladowe; ciastka migdałowe; ciastka serowe; rurki waflowe [ciastka]; podłużne biszkopty [ciastka]; ciasto na ciastka; ciastka owsiane spożywcze; ciastka z prosa; ciastka ryżowe [senbei]; biszkopty; herbatniki; krakersy; płatki [owsiane-]; płatki kukurydziane; płatki jęczmienne; płatki pszenne; płatki śniadaniowe zawierające błonnik; słodycze owocowe; słodycze [cukierki]; słodycze nielecznicze; słodycze gotowane; musy (słodycze); słodycze czekoladowe; słodycze piankowe; słodycze słodzone ksylitolem; słodycze bez cukru; słodycze do żucia; słodycze zawierające owoce; nielecznicze słodycze [wyroby cukiernicze]; słodycze z oleju sezamowego; wyroby cukiernicze; cukier; melasa; syropy i melasa; cukier, miód, melasa; nielecznicze wyroby cukiernicze w formie galaretki; przetworzone ziarna; opiekane ziarna kukurydzy; ziarna sezamu [przyprawy]; gotowane ziarna pełnego zboża; sosy zawierające orzechy; orzechy w polewie czekoladowej; orzechy w polewie [wyroby cukiernicze]; orzechy makadamia w polewie czekoladowej; pasty czekoladowe do smarowania zawierające orzechy;

–        klasa 31: „migdały [owoce]; otręby zbożowe; nasiona; nasiona warzyw; ziarna [zboże]; ziarna naturalne; nasiona [ziarna]; ziarna [nasiona]; świeże ziarna soi; ziarna z kiełkami; nieprzetworzone ziarna do jedzenia; orzechy; nieprzetworzone orzechy; surowe orzechy; orzechy koli; orzechy świeże; orzechy laskowe; orzechy kokosowe; orzechy jadalne [nieprzetworzone]; świeże orzechy włoskie; świeże owoce, orzechy, warzywa i zioła”.

4        Decyzją z dnia 16 września 2020 r. ekspert, na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) 2017/1001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2017, L 154, s. 1), odrzucił zgłoszenie do rejestracji wspomnianego znaku towarowego w odniesieniu do wszystkich towarów wskazanych w pkt 3 powyżej.

5        W dniu 16 listopada 2020 r. skarżąca wniosła do EUIPO odwołanie od decyzji eksperta.

6        Zaskarżoną decyzją Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie i przekazała sprawę do rozpoznania w pierwszej instancji w celu rozpatrzenia oświadczenia pobocznego opartego na art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001.

7        Na poparcie swojego ustalenia co do opisowego charakteru zgłoszonego znaku towarowego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 Izba Odwoławcza stwierdziła w szczególności, co następuje (pkt 14–32 zaskarżonej decyzji):

–        towary objęte zgłoszeniem są przeznaczone dla przeciętnych odbiorców, których poziom uwagi będzie co najwyżej na poziomie przeciętnego, stosunkowo dobrze poinformowanego, spostrzegawczego i rozsądnego konsumenta. Rozpatrywane towary są produktami masowej konsumpcji sprzedawanymi w dużych ilościach. Poziom uwagi odbiorców nie jest zatem szczególnie wysoki (pkt 14 zaskarżonej decyzji);

–        z uwagi na to, że zgłoszony znak towarowy zawiera słowa z języka angielskiego, oceny jego charakteru należy dokonać z punktu widzenia konsumentów anglojęzycznych w Unii Europejskiej. Odbiorcami tymi są w szczególności konsumenci z państw członkowskich, w których język angielski jest językiem urzędowym, a zatem konsumenci z Irlandii i Malty, ale także konsumenci z państw skandynawskich, z Niderlandów, z Finlandii i z Cypru (pkt 16 i 17 zaskarżonej decyzji);

–        słowo „good” oznacza „dobry”, a „calories” oznaczają „kalorie”. Pełne wyrażenie będzie zatem rozumiane jako „dobre kalorie”, czyli kalorie, które oprócz energii dostarczają organizmowi składników mineralnych i witamin, nie powodując przyrostu tkanki tłuszczowej (pkt 18 i 19 zaskarżonej decyzji);

–        ponieważ rozpatrywane towary są „zdrową żywnością”, docelowy krąg odbiorców będzie postrzegał to określenie jako wskazówkę, że towary te istotnie są źródłem energii i niezbędnych dla zdrowia składników, a nie powodują przyrostu tkanki tłuszczowej (pkt 22 zaskarżonej decyzji);

–        omawiane wyrażenie będzie postrzegane w tym znaczeniu nie tylko w odniesieniu do produktów, które są ze swej natury postrzegane jako zdrowe przekąski, ale w odniesieniu do wszystkich towarów objętych zgłoszeniem. Produkty tradycyjnie znane jako mniej zdrowe i wysokokaloryczne mogą bowiem, w zależności od zastosowanych składników i sposobu ich przygotowania, być oferowane w postaci bardziej dietetycznej (pkt 23 i 24 zaskarżonej decyzji);

–        elementy graficzne zgłoszonego znaku towarowego sprowadzają się do słów zapisanych jedno pod drugim i obramowania całego wyrażenia. Użyta czcionka nie ma żadnych szczególnych cech. Sposób zapisania wyrażenia „good calories” i jego obramowanie mają jedynie charakter dekoracyjny i służą wyeksponowaniu elementu słownego. Nie są one w stanie odwrócić uwagi odbiorców od opisowego przekazu elementu słownego (pkt 27–32 zaskarżonej decyzji).

8        Izba Odwoławcza stwierdziła również brak charakteru odróżniającego zgłoszonego znaku towarowego na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001 z uwagi na to, że oznaczenie zawiera jedynie przekaz promocyjny wskazujący na pozytywne właściwości towarów, a mianowicie informację, że mają one w sobie „dobre kalorie” (pkt 37–39 zaskarżonej decyzji).

 Żądania stron

9        Skarżąca wnosi do Sądu o:

–        stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

–        obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

10      EUIPO wnosi do Sądu o:

–        oddalenie skargi;

–        obciążenie skarżącej kosztami postępowania.

 Co do prawa

11      Na poparcie skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty, z których pierwszy dotyczy naruszenia art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001, drugi – naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001, zaś trzeci – naruszenia zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa.

 W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001

12      Skarżąca zarzuca Izbie Odwoławczej, że ta nieprawidłowo oceniła właściwy krąg odbiorców, przypisując mu bardzo niski poziom uwagi. Tymczasem zdaniem skarżącej rozpatrywane produkty są adresowane do bardzo świadomych konsumentów żywności, tym bardziej iż skarżąca działa na rynku zdrowej żywności. Nie wszystkie towary i usługi, dla których wystąpiono o rejestrację znaku towarowego, znajdują się w takiej samej sytuacji pod względem dystrybucji. Towary oferowane przez skarżącą nie kwalifikują się do uznania ich za towary standardowe, za jakie uważa je EUIPO, ponieważ są to produkty niedostępne w przeciętnym supermarkecie, które trzeba poszukiwać w sklepach ze specjalną, zdrową żywnością, jak ma to miejsce w przypadku chipsów z batatów fioletowych, chipsów z jarmużu, chipsów na bazie warzyw czy chipsów z juki. Według skarżącej konsumenci są bardziej świadomi, zaczęli zwracać większą uwagę na skład produktów i jeżeli produkty te należą do kategorii zdrowych produktów ekologicznych, ich cena nie jest niska. Konsumenci są gotowi zapłacić wysoką cenę za wysokiej jakości żywność. Skarżąca przywołuje dla przykładu półki sklepowe wyróżniające się specjalnymi oznaczeniami produktów zdrowej żywności. Ponadto skarżąca podnosi, że konsumenci są coraz bardziej świadomi obecności towarów oznaczonych danym znakiem towarowym i ich dostępności w Internecie. Zdaniem skarżącej liczba wyświetleń jej produktów sprzedawanych pod nazwą DOBRA KALORIA na internetowych platformach wideo poświadcza bardzo dobre kojarzenie omawianego znaku towarowego z oznaczeniem DOBRA KALORIA i z producentem.

13      Skarżąca utrzymuje, że zgłoszony znak towarowy nie ma charakteru opisowego, lecz stanowi znak aluzyjny, ponieważ wyrażenie „good calories” nie jest synonimem „zdrowych składników odżywczych”, a inne synonimiczne określenie, które odpowiadałoby „dobrym kaloriom”, nie istnieje. Kalorie nie mogą bowiem być w ten sposób postrzegane, zważywszy, że są to elementy neutralne z punktu widzenia kategorii dobra lub zła. Zdaniem skarżącej kalorie są historyczną jednostką miary ciepła używaną jako jednostka wartości energetycznej pokarmów, wobec czego odpowiednim przymiotnikowym określeniem, które miałoby funkcję opisową, byłoby wyrażenie „wysoka kaloryczność” lub „niska kaloryczność”, ale w żadnym wypadku nie „dobra kaloria”, które wszak bazuje tylko na skojarzeniu i nie jest opisem produktu ani jego właściwości. Skarżąca twierdzi, że odbiorcy nie będą interpretować wyrażenia „good calories” jako informacji o właściwościach towaru, ponieważ taki związek frazeologiczny nie informuje ich, ile tych kalorii jest w produkcie lub jaka jest jego wartość energetyczna, a do pojęcia o charakterze mierniczym „kalorie” dodaje jedynie przymiotnik, który ma walor subiektywny, a mianowicie ocenę „good”.

14      Ponadto zdaniem skarżącej Izba Odwoławcza nie zbadała ani też nie uzasadniła w wystarczający sposób opisowego charakteru zgłoszonego znaku towarowego w stosunku do każdego z oznaczanych nim towarów. EUIPO wzięło pod uwagę tylko niektóre z tych towarów, to jest chipsy, batony, dżemy, galaretki, orzechy, migdały, nasiona. Według skarżącej takie określenie byłoby co najmniej nietrafne w przypadku innych towarów zawartych w wykazie, czyli w odniesieniu do mąki, cukru, miodu, melasy, chleba, bułek, ciast, olei, świeżych owoców, orzechów, warzyw i ziół, owoców kandyzowanych, ponieważ określenia „good calories” czy „dobra kaloria” w żaden sposób nie opisują tych towarów ani ich właściwości. EUIPO sugeruje zatem, że wyrażenie „dobra kaloria” dla orzechów również pełni funkcję informacyjną. Z takim poglądem trudno się jednak zgodzić, gdyż na żadnym produkcie dostępnym na rynku będącym orzechami nie ma i nie było takiego określenia. Dotyczy to wszystkich towarów jednoskładnikowych, takich jak warzywa, orzechy, zioła, zielone warzywa i owoce.

15      Ponadto skarżąca utrzymuje, że wyrażenie „good calories” nie stwarza ryzyka wprowadzenia zarówno dobrze, jak i przeciętnie zorientowanego odbiorcy w błąd co do pochodzenia rozpatrywanych towarów. Zgłoszony znak towarowy został przedstawiony w sposób jasny, precyzyjny i zrozumiały. Nie jest on ani zbyt prosty, ani zanadto rozbudowany. Jest też postrzegalny wzrokowo i może być objęty jednym aktem poznawczym. Jest on jednolity i konkretny, a ponadto nie można mu przypisać funkcji opisowej lub informacyjnej, ponieważ przeczy temu znaczenie słowa „calories”, które należy mieć na uwadze.

16      EUIPO nie zgadza się z argumentami skarżącej i wnosi o oddalenie zarzutu pierwszego.

17      Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 nie są rejestrowane znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub ze wskazówek mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów lub usług. Ponadto art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia stanowi, że ust. 1 stosuje się bez względu na fakt, że podstawy odmowy rejestracji istnieją tylko w części Unii.

18      Zakazując rejestracji takich oznaczeń lub wskazówek jako znaku towarowego, art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 służy realizacji celu leżącego w ogólnym interesie, polegającego na umożliwieniu wszystkim swobodnego używania oznaczeń lub wskazówek określających cechy towarów lub usług, dla których występuje się o rejestrację. Przepis ten zapobiega w rezultacie temu, by używanie takich oznaczeń lub wskazówek było zastrzeżone dla jednego tylko przedsiębiorstwa z tytułu dokonania ich rejestracji jako znaków towarowych (zob. wyrok z dnia 23 października 2003 r., OHIM/Wrigley, C‑191/01 P, EU:C:2003:579, pkt 31 i przytoczone tam orzecznictwo).

19      Oznaczenia lub wskazówki mogące służyć w obrocie do oznaczania cech towaru lub usługi, dla których wnosi się o rejestrację, są uznawane zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 za nienadające się do wypełniania podstawowej funkcji znaku towarowego, która polega na wskazywaniu pochodzenia handlowego towaru lub usługi, aby umożliwić w ten sposób konsumentowi nabywającemu towar lub usługę oznaczone danym znakiem towarowym dokonanie przy późniejszym zakupie takiego samego wyboru – jeśli doświadczenie okazało się pozytywne, lub dokonanie odmiennego wyboru – jeśli było ono negatywne. Wynika z tego, że oznaczenie podlega zakazowi ustanowionemu w tym przepisie, jeżeli ma wystarczająco bezpośredni i konkretny związek z określonymi towarami lub usługami, co pozwoli danemu kręgowi odbiorców natychmiast i bez głębszego zastanowienia dostrzec w nim opis tych towarów i usług lub jednej z ich cech [zob. wyroki: z dnia 12 stycznia 2005 r., Deutsche Post EURO EXPRESS/OHIM (EUROPREMIUM), T‑334/03, EU:T:2005:4, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 22 czerwca 2005 r., Metso Paper Automation/OHIM (PAPERLAB), T‑19/04, EU:T:2005:247, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo].

20      Ponadto ocenę opisowego charakteru oznaczenia przeprowadzić można wyłącznie, po pierwsze, poprzez odniesienie do oznaczonych nim towarów lub usług, a po drugie, przy uwzględnieniu sposobu, w jaki jest ono odbierane przez właściwy krąg odbiorców [zob. wyrok z dnia 25 października 2005 r., Peek & Cloppenburg/OHIM (Cloppenburg), T‑379/03, EU:T:2005:373, pkt 37 i przytoczone tam orzecznictwo].

21      Wreszcie zgodnie z art. 94 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia 2017/1001 decyzje EUIPO zawierają uzasadnienie . Obowiązek ten ma ten sam zakres co obowiązek wynikający z art. 296 akapit drugi TFUE, który wymaga, by uzasadnienie przedstawiało w sposób jasny i jednoznaczny rozumowanie autora aktu, przy czym nie jest konieczne, by uzasadnienie wyszczególniało wszystkie istotne okoliczności faktyczne i prawne, ponieważ kwestia ustalenia, czy uzasadnienie aktu spełnia wspomniane wymogi, musi jednak zostać oceniona w świetle nie tylko jego brzmienia, lecz również jego kontekstu i ogółu norm prawnych regulujących daną dziedzinę (zob. wyrok z dnia 28 czerwca 2018 r., EUIPO/Puma, C‑564/16 P, EU:C:2018:509, pkt 65 i przytoczone tam orzecznictwo).

22      Ponieważ zgłoszenia do rejestracji znaku towarowego dokonuje się zawsze w odniesieniu do wymienionych w takim zgłoszeniu towarów lub usług, badanie podstaw odmowy rejestracji musi dotyczyć każdego z towarów lub każdej z usług, dla których wystąpiono o rejestrację znaku, a decyzja właściwego organu o odmowie rejestracji znaku co do zasady musi być uzasadniona w odniesieniu do każdego z tych towarów lub każdej z usług (zob. wyrok z dnia 17 maja 2017 r., EUIPO/Deluxe Entertainment Services Group, C‑437/15 P, EU:C:2017:380, pkt 28, 29 i przytoczone tam orzecznictwo).

23      Niemniej, co się tyczy tego ostatniego wymogu, Trybunał wyjaśnił, że jeśli ta sama podstawa odmowy rejestracji jest podnoszona wobec kategorii lub grupy towarów lub usług, właściwy organ może ograniczyć się do ogólnego uzasadnienia dotyczącego wszystkich rozpatrywanych towarów lub usług (zob. wyrok z dnia 17 maja 2017 r., EUIPO/Deluxe Entertainment Services Group, C‑437/15 P, EU:C:2017:380, pkt 30 i przytoczone tam orzecznictwo).

24      Trybunał sprecyzował następnie, że powyższe uprawnienie rozciąga się jedynie na towary i usługi pozostające w wystarczająco bezpośrednim i konkretnym związku, by tworzyć jedną dostatecznie jednorodną kategorię lub grupę towarów lub usług (zob. wyrok z dnia 17 maja 2017 r., EUIPO/Deluxe Entertainment Services Group, C‑437/15 P, EU:C:2017:380, pkt 31 i przytoczone tam orzecznictwo).

25      By ustalić, czy towary i usługi objęte zgłoszeniem do rejestracji unijnego znaku towarowego pozostają w wystarczająco bezpośrednim i konkretnym związku oraz czy mogą zostać przypisane do dostatecznie jednorodnych kategorii lub grup, należy mieć na uwadze cel tej analizy, czyli umożliwienie oraz ułatwienie dokonania oceny in concreto tego, czy w stosunku do znaku towarowego objętego zgłoszeniem ma zastosowanie – bądź też nie – jedna z bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji (wyrok z dnia 17 maja 2017 r., EUIPO/Deluxe Entertainment Services Group, C‑437/15 P, EU:C:2017:380, pkt 32).

26      Jednocześnie przypisanie rozpatrywanych towarów i usług do jednej lub kilku z grup lub kategorii musi zostać dokonane w szczególności na podstawie cech, które są dla nich wspólne oraz które są istotne dla oceny możliwości podniesienia określonej bezwzględnej podstawy odmowy rejestracji względem zgłoszonego znaku towarowego w odniesieniu do rzeczonych towarów i usług. Wynika z tego, że takiej oceny należy dokonywać in concreto przy badaniu każdego zgłoszenia do rejestracji oraz – w stosownych przypadkach – dla każdej z odrębnych bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji, które miałyby ewentualnie znaleźć zastosowanie (wyrok z dnia 17 maja 2017 r., EUIPO/Deluxe Entertainment Services Group, C‑437/15 P, EU:C:2017:380, pkt 33).

27      Z powyższych rozważań wynika, że nie jest a priori wykluczone, by towary i usługi objęte zgłoszeniem do rejestracji miały wspólną cechę istotną dla dokonania analizy zastosowania bezwzględnej podstawy odmowy rejestracji oraz by mogły zostać przypisane – w celu zbadania rozpatrywanego zgłoszenia do rejestracji pod kątem tej bezwzględnej podstawy odmowy rejestracji – do jednej dostatecznie jednorodnej kategorii lub grupy (wyrok z dnia 17 maja 2017 r., EUIPO/Deluxe Entertainment Services Group, C‑437/15 P, EU:C:2017:380, pkt 34).

28      To właśnie w świetle powyższych zasad należy rozpatrzyć podnoszone przez skarżącą zarzuty szczegółowe.

29      W pierwszej kolejności z zaskarżonej decyzji wynika, że Izba Odwoławcza zdefiniowała właściwy krąg odbiorców jako obejmujący ogół odbiorców towarów bieżącej konsumpcji sprzedawanych w dużych ilościach, których poziom uwagi sytuuje się co najwyżej na poziomie uwagi przeciętnego, stosunkowo dobrze poinformowanego konsumenta, a zatem nie jest szczególnie wysoki. Wbrew temu, co twierdzi skarżąca, ustalenia tego, które polega na uznaniu, że poziom uwagi właściwego kręgu odbiorców jest co najwyżej przeciętny, nie można interpretować jako stwierdzenia, że poziom uwagi tych odbiorców jest bardzo niski [wyrok z dnia 28 listopada 2017 r., Polskie Zdroje/EUIPO (perlage), T‑239/16, niepublikowany, EU:T:2017:844, pkt 23].

30      W rezultacie argument skarżącej, zgodnie z którym Izba Odwoławcza błędnie przypisała właściwemu kręgowi odbiorców bardzo niski poziom uwagi, nie znajduje oparcia w faktach.

31      Ponadto nie można uwzględnić argumentu skarżącej, zgodnie z którym Izba Odwoławcza najpierw arbitralnie wybrała spośród wszystkich rozpatrywanych towarów kilka z nich, w stosunku do których najłatwiej było zastosować podstawę odmowy rejestracji, a dopiero następnie określiła właściwy krąg odbiorców. W istocie wszystkie rozpatrywane towary stanowią dostatecznie jednorodną grupę, ponieważ chodzi tu o artykuły spożywcze, które mogą być dostępne w postaci opisanej jako zdrowsza, niskotłuszczowa, niskokaloryczna (zob. pkt 43 i 44 poniżej), w odniesieniu do której to grupy Izba Odwoławcza mogła określić właściwy krąg odbiorców.

32      W drugiej kolejności Izba Odwoławcza stwierdziła w pkt 16–19 zaskarżonej decyzji, że z uwagi na to, iż zgłoszony znak towarowy składa się ze słów języka angielskiego, oceny jego charakteru opisowego należy dokonać z punktu widzenia konsumentów anglojęzycznych w Unii. Ma to zastosowanie w szczególności do konsumentów w państwach członkowskich, w których angielski jest językiem urzędowym, czyli w Irlandii i na Malcie, ale także do odbiorców w państwach członkowskich, w których znajomość angielskiego jest powszechna, tak jak Dania, Niderlandy, Finlandia, Szwecja i Cypr (pkt 16 i 17 zaskarżonej decyzji).

33      W tym względzie, chociaż należy przypomnieć, że co do zasady nie można domniemywać znajomości języka obcego, to z orzecznictwa wynika, iż znaczna część konsumentów w Unii zna podstawowe słownictwo w języku angielskim, jednak niekoniecznie inne wyrażenia angielskie lub jedno z ich znaczeń, których nie można uznać za część owego słownictwa podstawowego (zob. wyrok z dnia 23 września 2020 r., Osório & Gonçalves/EUIPO – Miguel Torres (in.fi.ni.tu.de), T‑601/19, niepublikowany, EU:T:2020:422, pkt 119 i przytoczone tam orzecznictwo]. Niemniej wyrazy „good” i „calories” należą do podstawowego słownictwa w języku angielskim, którego sens można uznać za znany przeciętnemu konsumentowi należącemu do szerokiego kręgu odbiorców Unii.

34      W tych okolicznościach argument skarżącej, zgodnie z którym Izba Odwoławcza nadmiernie rozszerzyła definicję konsumentów anglojęzycznych poprzez odniesienie do krajów skandynawskich lub Finlandii, jest bezskuteczny i należy go oddalić.

35      W trzeciej kolejności należy stwierdzić, że skarżąca nie była w stanie wykazać, iż wyrażenie „good calories” jest pozbawione charakteru opisowego w odniesieniu do rozpatrywanych towarów, z których wszystkie należą do kategorii artykułów spożywczych masowej konsumpcji.

36      Izba Odwoławcza nie popełniła bowiem błędu, kiedy stwierdziła, że z punktu widzenia właściwego kręgu odbiorców wyrażenie „good calories” będzie postrzegane jako wskazanie, iż rozpatrywane towary faktycznie są źródłem energii i niezbędnych dla zdrowia składników, nie powodując przy tym przyrostu tkanki tłuszczowej (pkt 22–26 zaskarżonej decyzji).

37      Podobnie skarżąca nie była w stanie udowodnić, że wyrażenie „good calories” jest postrzegane przez właściwy krąg odbiorców jako wskazanie pochodzenia handlowego.

38      W tym względzie zgodnie z orzecznictwem przytoczonym w pkt 20 powyżej, oceny opisowego charakteru oznaczenia należy dokonywać wyłącznie, po pierwsze, przy uwzględnieniu sposobu, w jaki jest ono odbierane przez właściwy krąg odbiorców, a po drugie, poprzez odniesienie do rozpatrywanych towarów lub usług. W niniejszej sprawie chodzi o szeroki krąg odbiorców, których poziom uwagi będzie sytuował się na poziomie uwagi przeciętnego, stosunkowo dobrze poinformowanego konsumenta, i którzy będą analizować znaczenie zgłoszonego znaku towarowego z punktu widzenia kalorii, które oprócz energii dostarczają organizmowi składników mineralnych i witamin, nie powodując przy tym przyrostu tkanki tłuszczowej.

39      Okoliczność, że zgłoszony znak towarowy odniósł według skarżącej sukces na rynku polskim i w Internecie, może mieć znaczenie wyłącznie w świetle art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001 w ramach oceny uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania [zob. wyrok z dnia 20 października 2021 r., Standardkessel Baumgarte Holding/EUIPO (Standardkessel), T‑617/20, niepublikowany, EU:T:2021:708, pkt 62, 63 i przytoczone tam orzecznictwo]. Tymczasem widoczne jest, że taka ocena nie została dokonana przez Izbę Odwoławczą, która przekazała sprawę do rozpoznania w pierwszej instancji w celu rozpatrzenia oświadczenia pobocznego opartego na art. 7 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001. W związku z tym kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszego sporu, a Sąd nie jest uprawniony do jej rozpatrzenia, wobec czego argument skarżącej należy odrzucić jako niedopuszczalny.

40      Co więcej, rejestracja znaku towarowego „dobra kaloria” w Polsce, na którą powołuje się skarżąca, nie jest istotna dla oceny zdolności rejestrowej oznaczenia, którego dotyczy niniejsze postępowanie. Należy przypomnieć, że system unijnych znaków towarowych jest systemem autonomicznym, niezależnym od wszelkich systemów krajowych. W rezultacie EUIPO i w stosownym wypadku sąd Unii nie są związane decyzjami wydanymi na szczeblu państw członkowskich, czy też państw trzecich, stanowiącymi wyłącznie element, który – choć nie jest rozstrzygający – może być jedynie brany pod uwagę przy dokonywaniu rejestracji unijnego znaku towarowego [zob. wyrok z dnia 30 kwietnia 2015 r., Steinbeck/OHIM – Alfred Sternjakob (BE HAPPY), T‑707/13 i T‑709/13, niepublikowany, EU:T:2015:252, pkt 63 i przytoczone tam orzecznictwo].

41      W czwartej kolejności skarżąca na próżno przeczy temu, że ustalenie opisowego charakteru znaku towarowego odnosi się do właściwości wszystkich rozpatrywanych towarów należących do klas 29, 30 i 31.

42      Do celów stosowania art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 wystarczy bowiem, by z punktu widzenia właściwego kręgu odbiorców oznaczenie stanowiło opis co najmniej jednej z cech danej kategorii lub grupy towarów, dla których wystąpiono o rejestrację, a także ich przeznaczenia w rozumieniu orzecznictwa przytoczonego w pkt 19–27 powyżej. W niniejszym przypadku, mając na uwadze przypomniane w pkt 18 i 19 zaskarżonej decyzji znaczenie wyrażenia „good calories”, Izba Odwoławcza słusznie wskazała w pkt 22–24 zaskarżonej decyzji, że z punktu widzenia właściwego kręgu odbiorców wspomniany element stanowi opis co najmniej jednej cechy rozpatrywanych towarów, które są dostatecznie jednorodne, ponieważ chodzi o artykuły spożywcze, z których wszystkie mogą być dostępne w postaci opisanej jako zdrowsza, niskotłuszczowa i niskokaloryczna. Jak wyjaśniono bowiem w pkt 23 zaskarżonej decyzji, wyrażenie „good calories” będzie interpretowane w ten sposób nie tylko w odniesieniu do produktów, które z natury są postrzegane jako zdrowe przekąski (takie jak chipsy z jarmużu, ciastka wegańskie, orzechy czy płatki zbożowe), lecz również w odniesieniu do wszystkich towarów objętych zgłoszeniem. Podobnie produkty tradycyjnie znane jako mniej zdrowe i wysokokaloryczne mogą, w zależności od użytych składników i sposobu przygotowania, być oferowane w postaci bardziej dietetycznej, co może stanowić cechę istotną dla wszystkich towarów objętych zgłoszeniem w rozumieniu orzecznictwa przytoczonego w pkt 27 powyżej.

43      Tytułem przykładu Izba Odwoławcza uściśliła w pkt 24 zaskarżonej decyzji, że cukier występuje w różnych odmianach, od mającego niedobrą opinię rafinowanego cukru białego do nierafinowanego cukru trzcinowego. Podobnie pieczywo może się różnić w zależności od stosowanego rodzaju mąki (żytniej, gryczanej czy pełnoziarnistej). Skarżąca nie może zatem skutecznie podnosić, że przywołana w pkt 42 powyżej ocena nie ma zastosowania do mąki, cukru, miodu, melasy, chleba, bułek, ciast, świeżych owoców, orzechów, warzyw i ziół z tego względu, że wyrażenie „good calories” nie opisuje tych towarów ani ich cech. Wymienione towary należą bowiem do dostatecznie jednorodnej grupy artykułów spożywczych, które mogą być dostępne w postaci opisanej jako zdrowsza, niskotłuszczowa i niskokaloryczna, a zatem Izba Odwoławcza słusznie zastosowała podstawę odmowy rejestracji określoną w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001 w odniesieniu do wszystkich rozpatrywanych towarów.

44      Dodatkowo skarżąca nie ma również podstaw, by twierdzić, że wyrażenie „good calories” jest aluzyjne i ma jedynie na celu wywołanie skojarzenia, że jej produkty należą do zdrowej żywności, ponieważ dążenie do stworzenia takiego skojarzenia jest bez znaczenia dla celów stosowania art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001.

45      Jednocześnie Izba Odwoławcza słusznie wskazała w pkt 25 zaskarżonej decyzji, że poza informacją bezpośrednią, zgodnie z którą towary oznaczone wyrażeniem „good calories” są zdrowe, sformułowanie to nie zawiera elementów pozwalających uznać je za wskazanie pochodzenia handlowego.

46      W piątej kolejności Izba Odwoławcza nie popełniła błędu w ocenie, kiedy uznała, że element graficzny zgłoszonego znaku towarowego nie może zostać uznany za odróżniający, ponieważ elementy graficzne tego znaku sprowadzają się do dwóch słów zapisanych jedno pod drugim i obramowania całego wyrażenia, a użyta czcionka nie ma cech szczególnych. Tym samym element graficzny ma jedynie charakter dekoracyjny i nie jest w stanie odwrócić uwagi odbiorców od opisowego przekazu elementu słownego.

47      Z powyższych rozważań wynika, że zarzut pierwszy należy oddalić jako bezzasadny.

 W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001

48      Na poparcie zarzutu drugiego skarżąca podnosi w istocie, że Izba Odwoławcza ma częściowo rację, twierdząc, iż grafika nie jest dominującym elementem omawianego znaku towarowego oraz że grafikę tę stanowi jedynie charakterystyczny sposób zapisu elementu słownego. Niemniej jednak Izba Odwoławcza popełniła błąd w ocenie poprzez uznanie, że użyta czcionka, podobnie jak sama grafika, nie jest charakterystyczna, skutkiem czego rozpatrywany znak nie ma charakteru odróżniającego, mimo że zastosowana grafika i prosta czcionka w połączeniu z samym zgłoszonym znakiem nadaje mu charakter odróżniający. Tym samym ów znak może mieć określone znaczenie, które można wywieść z jego analizy, nie będąc jednocześnie ze swej istoty znakiem opisowym.

49      EUIPO nie zgadza się z argumentami skarżącej i wnosi o oddalenie niniejszego zarzutu.

50      Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem dla odmowy rejestracji danego oznaczenia w charakterze unijnego znaku towarowego wystarczy, aby znalazła zastosowanie jedna z bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji w rozumieniu art. 7 ust. 1 rozporządzenia 2017/1001. Ponadto oznaczenie, które stanowi opis właściwości towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2017/1001, jest z tego tytułu co do zasady bezwzględnie pozbawione względem tych towarów charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) tego aktu [zob. podobnie wyroki: z dnia 10 marca 2011 r., Agencja Wydawnicza Technopol/OHIM, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, pkt 33, 46 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 23 maja 2019 r., Arçelik/EUIPO (MicroGarden), T‑364/18, niepublikowany, EU:T:2019:355, pkt 32 i przytoczone tam orzecznictwo].

51      Z powyższych stwierdzeń, a także z faktu, że zarzut pierwszy został oddalony, wynika, iż w żadnym wypadku nie można uwzględnić zarzutu drugiego.

 W przedmiocie zarzutu trzeciego, dotyczącego naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz zasady pewności prawa

52      Na poparcie zarzutu trzeciego skarżąca podnosi w istocie, że zaskarżona decyzja narusza zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań i zasadę pewności prawa, ponieważ EUIPO dopuściło do rejestracji w charakterze unijnych znaków towarowych oznaczenia Fit calories (zarejestrowane pod numerami 014276166 i 014276232) i green calories (zarejestrowane pod numerem 017616582).

53      EUIPO sugeruje, by argumenty skarżącej uznać za niedopuszczalne ze względu na to, że nie zostały one poparte dowodami, lub przynajmniej za bezzasadne.

54      W myśl utrwalonego orzecznictwa decyzje dotyczące rejestracji oznaczenia w charakterze unijnego znaku towarowego, do których wydawania są uprawnione na mocy rozporządzenia 2017/1001 izby odwoławcze, wchodzą w zakres kompetencji ograniczonej, a nie uprawnień dyskrecjonalnych. Tak więc zdolność rejestrową oznaczenia jako unijnego znaku towarowego należy oceniać wyłącznie na podstawie tego rozporządzenia, zgodnie z jego wykładnią dokonaną przez sąd Unii, a nie na podstawie wcześniejszej praktyki izb odwoławczych [zob. wyrok z dnia 2 kwietnia 2020 r. Isigny-Sainte Mère/EUIPO (Kształt złotego opakowania z rodzajem fali), T‑546/19, niepublikowany, EU:T:2020:138, pkt 56 i przytoczone tam orzecznictwo].

55      Ponadto, o ile EUIPO powinno wziąć pod uwagę wydane już decyzje i ze szczególną uwagą rozważyć, czy w danym przypadku rozstrzygnięcie winno brzmieć podobnie, o tyle poszanowanie zasady legalności wymaga, by każde zgłoszenie do rejestracji zostało rozpatrzone w sposób dokładny i kompletny, i by takie rozpatrzenie miało miejsce w każdym konkretnym przypadku, ponieważ zarejestrowanie oznaczenia jako znaku towarowego zależy od swoistych kryteriów, które mają zastosowanie w okolicznościach faktycznych każdego indywidualnego przypadku (wyrok z dnia 16 stycznia 2019 r., Polska/Stock Polska i EUIPO, C‑162/17 P, niepublikowany, EU:C:2019:27, pkt 60).

56      W niniejszej sprawie w zakresie, w jakim Izba Odwoławcza przeprowadziła całościowe i konkretne badanie zgłoszonego znaku towarowego, które skłoniło ją do odmowy jego zarejestrowania, skarżąca nie może skutecznie powoływać się na wcześniejsze decyzje EUIPO w celu podważenia wniosku, zgodnie z którym rejestracja zgłoszonego znaku towarowego jest niezgodna z rozporządzeniem 2017/1001 [zob. analogicznie wyrok z dnia 14 listopada 2017 r., Claranet Europe/EUIPO – Claro (claranet), T‑129/16, niepublikowany, EU:T:2017:800, pkt 97].

57      Z całości powyższych rozważań wynika, że zarzut trzeci należy oddalić jako bezzasadny, a w konsekwencji skarga podlega oddaleniu w całości.

 W przedmiocie kosztów

58      Zgodnie z art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ skarżąca przegrała sprawę, należy – zgodnie z żądaniem EUIPO – obciążyć ją kosztami postępowania.

Z powyższych względów

SĄD (trzecia izba)

orzeka, co następuje:

1)      Skarga zostaje oddalona.

2)      Kubara sp. z o.o. zostaje obciążona kosztami postępowania.

De Baere

Kreuschitz

Kecsmár

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 22 czerwca 2022 r.

Sekretarz

 

Prezes

E. Coulon

 

S. Papasavvas


*      Język postępowania: polski.