Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2013 η Carla Faita κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-92/11, Faita κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση T-619/13 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Carla Faita (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Abreu Caldas, M. Abreu Caldas και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-92/11 (Faita κατά ΕΟΚΕ)

να υποχρεώσει την ΕΟΚΕ να καταβάλει στην αναιρεσείουσα το ποσόν των 15 000 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης προκληθείσας από την παραβίαση του καθήκοντος αρωγής της AIPN,

να καταδικάσει την ΕΟΚΕ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τον σκοπό της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, διότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η απορρίπτουσα τη διοικητική ένσταση απόφαση περιελάμβανε αιτιολογία ταυτόσημη, κατά λέξη, με εκείνη της αποφάσεως απορρίψεως της αιτήσεως κατά της οποίας υπεβλήθη η διοικητική ένσταση, και τούτο μολονότι η διοικητική ένσταση περιελάμβανε διαφορετικά επιχειρήματα από εκείνα της αιτήσεως (αφορά τις σκέψεις 44 και 65 έως 67 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Ο δεύτερος λόγος αντλείται, αφενός, από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον η αναιρεσείουσα δεν είχε την ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει, κατά τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, όταν το τελευταίο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ΑΙΡΝ βασίστηκε σε ένα πέμπτο, σιωπηρό, λόγο στην απόφασή της περί απορρίψεως της αιτήσεως της αναιρεσείουσας και, αφετέρου, από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προέβη στην ανάλυση των προβλεπόμενων στο άρθρο 12α, παράγραφος 3, του Κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προϋποθέσεων κατά τον έλεγχο νομιμότητας της εφαρμογής του άρθρου 24 του εν λόγω Κανονισμού (αφορά τις σκέψεις 94 επ. της προσβαλλομένης αποφάσεως).