WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 5 czerwca 2014 r.

Sprawa T‑269/13 P

Markus Brune

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Zatrudnienie – Konkurs otwarty – Nieumieszczenie na liście rezerwy kadrowej – Nowa decyzja Komisji wydana w następstwie stwierdzenia nieważności przez Sąd do spraw Służby Publicznej – Niewzięcie udziału w egzaminie ustnym

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 21 marca 2013 r. w sprawie Brune/Komisja (F‑94/11).

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje oddalone. Markus Brune pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Obowiązek podjęcia działań zapewniających wykonanie wyroku – Stwierdzenie nieważności decyzji komisji konkursowej o nieumieszczeniu kandydata na liście rezerwy kadrowej – Ponowne przeprowadzenie konkursu w stosunku do jednego kandydata – Właściwy sposób wykonania

(art. 266 TFUE; regulamin pracowniczy, art. 27, art. 29 § 1 akapit drugi)

2.      Skargi urzędników – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Obowiązek podjęcia działań zapewniających wykonanie wyroku – Stwierdzenie nieważności decyzji komisji konkursowej o nieumieszczeniu kandydata na liście rezerwy kadrowej – Ponowne przeprowadzenie konkursu w stosunku do jednego kandydata – Obowiązki komisji konkursowej i organu powołującego

(art. 266 TFUE)

3.      Skargi urzędników – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Obowiązek podjęcia działań zapewniających wykonanie wyroku – Uznanie administracyjne – Możliwość prowadzenia dialogu z osobą poszkodowaną

(art. 266 TFUE)

1.      W następstwie wyroku stwierdzającego nieważność, gdy wykonanie wyroku napotka na szczególne przeszkody, dana instytucja może wywiązać się ze swych obowiązków nałożonych przez art. 266 TFUE, wydając decyzję, która może zapewnić słuszną rekompensatę strat wynikających dla zainteresowanego z decyzji, której nieważność została stwierdzona.

W tym względzie, w sytuacji gdy mamy do czynienia z konkursem otwartym zorganizowanym celem utworzenia rezerwy kadrowej, w którym egzaminy były obarczone wadami, ponowne przeprowadzenie egzaminu może pod pewnymi warunkami stanowić dla zainteresowanego słuszną rekompensatę niezgodności z prawem, której został podany, nawet jeżeli nie usuwa ono tej niezgodności z prawem.

Natomiast bezpośrednie umieszczenie tego zainteresowanego na liście rezerwy kadrowej stanowiłoby naruszenie nie tylko zasady równego traktowania, zasady obiektywizmu oceny i ogłoszenia o konkursie, lecz także art. 27 regulaminu pracowniczego, który stanowi, że przy naborze dąży się do pozyskania do służby urzędników spełniających najwyższe wymogi w zakresie kwalifikacji, wydajności i uczciwości. Wprawdzie żaden przepis regulaminu pracowniczego nie określa sposobu oceny zdatności kandydatów, niemniej regulamin pracowniczy określa sposób rekrutacji urzędników. Artykuł 29 ust. 1 akapit drugi regulaminu pracowniczego stanowi bowiem, że urzędników zatrudnia się w drodze „procedury konkursowej w oparciu o kwalifikacje albo o testy, albo zarówno w oparciu o kwalifikacje, jak i testy”, która to procedura określona jest w załączniku III do regulaminu pracowniczego. Z art. 27 regulaminu pracowniczego wynika więc wyraźnie, w związku z art. 29 regulaminu pracowniczego, że nabór urzędników następuje w drodze konkursu, na warunkach określonych w załączniku III do regulaminu pracowniczego, w celu doboru kandydatów spełniających najwyższe wymogi w zakresie kwalifikacji, wydajności i uczciwości.

(zob. pkt 25, 29, 60, 64)

Odesłanie

Sąd, wyroki: Meskens/Parlament, T‑84/91, EU:T:1992:103, pkt 80; De Nil i Impens/Rada, T‑91/95, EU:T:1996:92, pkt 34

2.      Jeżeli dana instytucja decyduje się, w związku z wykonaniem wyroku stwierdzającego nieważność decyzji o nieumieszczeniu skarżącego na liście rezerwy kadrowej, na ponowne przeprowadzenie konkursu i zorganizowanie nowego egzaminu dla zainteresowanego, organ powołujący i komisja konkursowa są obowiązane sprawować staranną pieczę na tym, by poziom egzaminów i kryteria oceny były równoważne z tymi w pierwotnym konkursie, aby zapewnić poszanowanie zasady równego traktowania i obiektywizmu oceny zainteresowanego względem innych kandydatów w tym konkursie.

(zob. pkt 40)

Odesłanie

Sąd, wyrok Meskens/Parlament, T‑84/91, EU:T:1992:103, pkt 79

3.      W ramach korzystania z przyznanego na podstawie art. 266 TFUE uznania administracja powinna dokonać spośród różnych możliwych działań wyboru tych, które są zgodne z uzasadnieniem wyroku stwierdzającego nieważność, oraz zasadami i normami prawa Unii, w celu pogodzenia interesu służby z koniecznością właściwej ochrony praw osoby pokrzywdzonej z tytułu niezgodności z prawem. Sąd Unii nie może więc zastępować organu administracji w celu określenia, jakie konkretnie środki administracja powinna była podjąć.

Ponieważ administracja podejmuje działanie jednostronnie, może ona, lecz nie musi, podjąć dialog z osobą poszkodowaną w celu osiągnięcia porozumienia oferującego tej osobie słuszną rekompensatę.

(zob. pkt 51, 52)

Odesłanie

Sąd, wyrok Meskens/Parlament, T‑84/91, EU:T:1992:103, pkt 78, 79