Language of document : ECLI:EU:F:2011:98

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 29 czerwca 2011 r.

Sprawa F-125/10

Daniel Schuerewegen

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Urzędnicy – Środek w postaci usunięcia z miejsca pracy – Odebranie identyfikatora służbowego – Odebranie praw dostępu do sieci informatycznej – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Przekazanie drogą elektroniczną – Faktyczne powzięcie wiadomości przez administrację – Przekroczenie terminu – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której D. Schuerewegen żąda, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie odebrania mu identyfikatora służbowego, pozbawienia go dostępu do sieci informatycznej instytucji oraz usunięcia go z pomieszczeń instytucji, a po drugie, naprawienia szkody i krzywdy, spowodowanych wspomnianą decyzją.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Skarżący zostaje obciążony całością kosztów postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Data złożenia – Otrzymanie przez administrację

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Wymogi formalne – Przekazanie drogą elektroniczną – Dopuszczalność – Ciążący na urzędniku obowiązek upewnienia się o faktycznym odbiorze przez administrację

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

3.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

1.      Dla uznania zażalenia za złożone w sposób ważny w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego wymagane jest, by jego adresat był w stanie zapoznać się z jego treścią. W związku z tym datą, jaką należy uwzględnić przy ocenie, czy zażalenie zostało złożone w wyznaczonym terminie, jest data otrzymania tego zażalenia przez daną instytucję. Od daty złożenia rozpoczyna również bieg czteromiesięczny termin, obowiązujący daną instytucję, do udzielenia odpowiedzi na zażalenie. Artykuł 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego stanowi więc jasno, że pod uwagę bierze się jedną i tę samą datę do celów, po pierwsze, oceny, czy zażalenie zostało złożone w wyznaczonym terminie, a po drugie, ustalenia daty, od której rozpoczyna bieg obowiązujący instytucję termin do udzielenia odpowiedzi.

(zob. pkt 22, 23, 25)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 195/80 Michel przeciwko Parlamentowi, 26 listopada 1981 r., pkt 13

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑54/90 Lacroix przeciwko Komisji, 25 września 1991 r., pkt 28, 29; sprawa T‑150/94 Vela Palacios przeciwko KES, 18 czerwca 1996 r., pkt 27

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑3/05 Schmit przeciwko Komisji, 15 maja 2006 r., pkt 28; sprawa F‑59/06 Kerstens przeciwko Komisji, 25 kwietnia 2007 r., pkt 34–36

2.      Zażalenie złożone przez urzędnika w drodze administracyjnej nie wymaga żadnej szczególnej formy. Wystarczy, że wyraża ono w sposób jasny i precyzyjny wolę zaskarżenia przez autora podjętej względem niego decyzji. Tym samym akt złożony drogą elektroniczną, w oczywisty i jednoznaczny sposób wyrażający wolę autora zaskarżenia niekorzystnej wobec niego decyzji, należy uznać za zażalenie w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego.

Jednak urzędnik bezpodstawnie utrzymuje, że samo wysłanie e-maila pozwala wykazać, że odbiorca tej wiadomości faktycznie ją otrzymał.

(zob. pkt 30, 34)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 167/86 Rousseau przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 31 maja 1988 r., pkt 8

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑354/03 Reggimenti przeciwko Parlamentowi, 16 lutego 2005 r., pkt 43

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑71/06 Lebedef-Caponi przeciwko Komisji, 25 kwietnia 2007 r., pkt 29–31, 34; sprawa F‑141/06 Hartwig przeciwko Parlamentowi i Komisji, 17 lipca 2007 r., pkt 27

3.      Wykazujący się zwykłą starannością urzędnik powinien działać w ten sposób, by jego zażalenie dotarło do danej instytucji przed upływem trzymiesięcznego terminu. Urzędnik nie wykazuje się taką przezornością i starannością, jeżeli wysyła swoje zażalenie pocztą dopiero w ostatnim dniu wymaganego terminu, lub jeżeli sam albo przez należycie upoważnionego pełnomocnika nie wysyła swojego zażalenia drogą elektroniczną w tym terminie. Nie może on w tym względzie skutecznie podnosić, że został pokrzywdzony, gdyż w ostatnim dniu terminu służby danej instytucji były nieczynne.

(zob. pkt 36)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa Hartwig przeciwko Parlamentowi i Komisji, pkt 30