Skarga wniesiona w dniu 12 maja 2006 r. - Gorostiaga Atxalandabaso przeciwko Parlamentowi
(Sprawa T-132/06)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Koldo Gorostiaga Atxalandabaso (Saint Pierre-d'Irube, Francja) (przedstawiciel: D. Rouget, avocat)
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie nieważności spornej decyzji Sekretarza Generalnego z dnia 22 marca 2006 r.;
nakazanie stronie pozwanej pokrycia jej własnych kosztów, jak również kosztów poniesionych przez stronę skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
W dniu 22 grudnia 2005 r. w ramach skargi wniesionej przez skarżącego, byłego posła do Parlamentu Europejskiego, Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wydał wyrok (sprawa T-146/04 Koldo Gorostiaga Atxalandabaso przeciwko Parlamentowi
1), którym uchylił, z powodu uchybień proceduralnych, decyzję Sekretarza Generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 24 lutego 2004 r. dotyczącą ściągnięcia kwot przekazanych skarżącemu tytułem zwrotu kosztów i diet poselskich, w zakresie w jakim stanowiła ona, że ściągnięcie kwoty stanowiącej dług skarżącego nastąpi w drodze potrącenia. W dalszej części skarga została oddalona. W następstwie tego wyroku Sekretarz Generalny Parlamentu wydał w dniu 22 marca 2006 r. nową decyzję o ściągnięciu w drodze potrącenia kwot przekazanych skarżącemu. Mowa tu o zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu skargi o stwierdzenie nieważności, skarżący podnosi, po pierwsze, zarzut naruszenia powagi rzeczy osądzonej, gdyż procedura wydania zaskarżonej decyzji, jego zdaniem, jest niezgodna z wyrokiem Trybunału z dnia 22 grudnia 2005 r. Drugi zarzut dotyczy rzekomego naruszenia Przepisów dotyczących zwrotu posłom do Parlamentu Europejskiego kosztów i diet, a mianowicie art. 27 ust. 3 i 4. Ponadto skarżący powołuje się na wystąpienie siły wyższej, skutkującej pozbawieniem go dostępu do jego dokumentów księgowych, a także wydaniem przez władze jednego z państw członkowskich decyzji odmownej w zakresie dokonania zwrotu należności, która została zapłacona w innym postępowaniu.
Skarżący powołuje się również na naruszenie podstawowych wymogów proceduralnych, bowiem przy wydaniu zaskarżonej decyzji procedury konsultacyjne nie zostały zastosowane w sposób właściwy. Skarżący utrzymuje, że zaskarżona decyzja narusza zasady obiektywizmu, bezstronności, równości i niedyskryminacji. Ponadto, podnosi on zarzuty dotyczące naruszenia obowiązku uzasadnienia, a także niezastosowania się do przepisów dotyczących powiadamiania o podjętej decyzji przez instytucje, co stanowi naruszenie Kodeksu dobrej praktyki administracyjnej. Wreszcie skarżący na poparcie swojej skargi powołuje się na zarzut nadużycia władzy i błędnej oceny stanu faktycznego.
____________1 - Dotychczas nieopublikowany w Zbiorze