Language of document : ECLI:EU:F:2008:12

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(trzecia izba)

z dnia 31 stycznia 2008 r.


Sprawa F‑99/05


Günter Wilms

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2004 r. – Przyznanie punktów pierwszeństwa – Zastosowanie w czasie przepisów nowego regulaminu pracowniczego

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której G. Wilms domaga się w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w sprawie ustalenia całkowitej liczby punktów przyznanych mu w trakcie postępowania w sprawie awansu za 2004 r. oraz decyzji o niewpisaniu go na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania A5 w ramach tego postępowania.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji w sprawie ustalenia całkowitej liczby punktów przyznanych skarżącemu w wyniku postępowania w sprawie awansu za 2004 r. oraz decyzji o nieprzyznaniu mu awansu w ramach tego postępowania. W pozostałym zakresie żądania skargi zostają oddalone. Komisja zostaje obciążona całością kosztów postępowania.


Streszczenie


1.      Urzędnicy – Awans – Właściwe przepisy – Postępowanie w sprawie awansu za 2004 r.

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 6 akapit drugi)

2.      Urzędnicy – Awans – Właściwe przepisy – Postępowanie w sprawie awansu za 2004 r.

(regulamin pracowniczy, art. 45; rozporządzenie Rady nr 723/2004, art. 2)

3.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

(regulamin pracowniczy, art. 45)

4.      Urzędnicy – Skarga – Interes prawny

(regulamin pracowniczy, art. 45)

1.      Artykuł 6 akapit drugi załącznika XIII do regulaminu pracowniczego określa nie to, która wersja regulaminu pracowniczego ma zastosowanie do postępowania w sprawie awansu za 2004 r., lecz to, która wersja określa skutki decyzji w sprawie awansu wydanych na zakończenie ww. postępowania. Przepis ten ma zagwarantować urzędnikom, o których awansie decyzję podjęto pod koniec 2004 r., lecz awans przyznano im ze skutkiem wcześniejszym niż dzień 1 maja 2004 r., że korzyści, jakie powoduje awans dla rozwoju ich kariery zawodowej, w szczególności w zakresie przeniesienia do wyższej grupy zaszeregowania, będą takie same, jak w przypadku korzyści wynikających z decyzji w sprawie awansu wydanej przed wejściem w życie regulaminu pracowniczego ze zmianami wprowadzonymi przez rozporządzenie nr 723/2004.

(zob. pkt 47)

2.      Wobec tego, że w rozporządzeniu nr 723/2004 zmieniającym z dniem 1 maja 2004 r. regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników brak jest przepisów ustanawiających wyjątek od natychmiastowego stosowania nowych norm, art. 45 regulaminu pracowniczego w brzmieniu nadanym mu przez ww. rozporządzenie ma natychmiastowe zastosowanie od momentu wejścia w życie tego rozporządzenia. W związku z tym w listopadzie 2004 r. Komisja nie mogła zgodnie z prawem zastosować przepisów art. 45 dawnego regulaminu pracowniczego uchylonych przez wspomniane rozporządzenie, aby wydać decyzję ustalającą liczbę punktów za osiągnięcia urzędnika na zakończenie postępowania w sprawie awansu za 2004 r. oraz decyzję o nieprzyznaniu mu awansu w ramach tego postępowania.

(zob. pkt 52, 53)

3.      Decyzja Komisji ustalająca w ramach postępowania w sprawie awansu za 2004 r. całkowitą liczbę punków za osiągnięcia urzędnika, w której nie uwzględniono wyraźnie dwóch dodatkowych kryteriów określonych w art. 45 regulaminu pracowniczego w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r., tj. posługiwania się przez urzędnika przy wykonywaniu obowiązków służbowych innymi językami niż języki, których biegłą znajomością wykazał się w chwili zatrudnienia, oraz, w stosownych przypadkach, poziomu wykonywanych przez niego obowiązków, jest niezgodna z prawem.

Niezgodny z prawem charakter wspomnianej decyzji pociąga za sobą niezgodność z prawem decyzji o nieprzyznaniu awansu rzeczonemu urzędnikowi, jeżeli ponowne porównanie kandydatur uwzględniające oba powyższe kryteria może doprowadzić do zgoła odmiennej oceny kolejności według osiągnięć urzędników oraz ewentualnie umożliwić wspomnianemu urzędnikowi osiągnięcie progu awansu określonego dla danego postępowania.

(zob. pkt 55, 57, 59–61)

4.      Skarga jest dopuszczalna jedynie wtedy, gdy skarżący ma osobisty interes w doprowadzeniu do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu. Urzędnik może słusznie uważać się za pokrzywdzonego przez listę awansowanych urzędników, a zatem ma osobiście interes w dochodzeniu stwierdzenia jej nieważności jedynie w takim zakresie, w jakim jego nazwisko na niej nie figuruje, o ile awans tamtych urzędników nie stoi na przeszkodzie temu, by po ponownym porównaniu osiągnięć zgodnie z przepisami art. 45 regulaminu pracowniczego sam otrzymał awans w ramach danego postępowania. Żądania stwierdzenia nieważności wspomnianej listy w całości są zatem niedopuszczalne.

(zob. pkt 65–67)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑144/95 Michaël przeciwko Komisji, 21 listopada 1996 r., RecFP s. I‑A‑529, II‑1429, pkt 31; sprawa T‑310/00 MCI przeciwko Komisji, 28 września 2004 r., Zb.Orz. s. II‑3253, pkt 44